Selecteer een pagina

Vanochtend ben ik om kwart voor acht wakker geworden. De verpleegster kwam net iets eerder dan mijn wekker. Ze had de douche voor mij vrij gehouden, dus ik kon er meteen in. De rolstoel zet ik dan naast de douchestoel en dan stap ik over. Heerlijk weer met Rituals gewassen.???? Daarna in de badjas terug naar de kamer. Omdat de schaafwond (donorgebied) nog steeds open is, wilde de verpleegster dat de arts er naar zou kijken. Ik was voor de helft aangekleed en moest dus even wachten op het bezoek. Er kwamen meerdere artsen kijken en hebben advies voor de wondverzorging afgegeven. De schaafwond werd op de open plekken bedekt met een vet gaasje, daarna gingen er absorberend verband op en hebben ze deze met zelfklevend verband rondom mijn been vastgezet. De wond op mijn bil en rug ziet er heel goed en rustig uit, dus de wondverzorging bleef daar ongewijzigd. Dat het daar goed gaat is het belangrijkste!

Al sta ik anderhalf uur voor de eerste therapie op, ik kom altijd in tijdnood. ???? Ook nu weer dus… Ik moest snel eten, haren föhnen en weg.

Met de fysio begon ik eerst in de loopbrug. Daarna had ze een parcours uitgezet met verschillende drempels en pionnen om te slalommen. Alles wat nieuw is vind ik leuk, dus deze oefeningen met krukken deed ik met een smile op mijn gezicht. ????

Na deze therapie moest ik snel naar de sporthal voor de ochtendgym. Hier deden we armoefeningen op muziek. Ook leuk en goed voor mij.

De laatste therapie van de dag was het zelfstandig oefenen bij de fysio. Deze keer heb ik op een bank gelegen. Eerst op mijn rug liggend, moest ik met een bal mijn knie aantikken, daarna van links naar rechts. Ook mocht ik op de buik oefeningen doen voor mijn onderrug. Het gaat misschien niet allemaal even soepel, maar ik moet ergens beginnen. ????

Om twaalf uur was ik al klaar met mijn therapieën en had ik een vrije middag dus…

Eerst terug op bed. Beetje lezen, beetje schrijven en uitrusten. Met mijn kamergenote had ik afgesproken om met haar mee te gaan naar de ‘activiteiten begeleiding’. Daar kun je creatief bezig zijn met o.a. schilderen, kleien, kleuren maar ook naaien. Zij had aangeboden om mijn rechter broekspijp van twee broeken af te knippen en dicht te naaien. Super fijn! Terwijl mijn kamergenote aan het naaien was, kwamen Manja, mams en Nicky binnen lopen. Gezellig! ???? Zij keken mee hoe mijn broeken ingekort werden. Ik kan je niet vertellen hoe confronterend het is als die rechter broekspijp steeds naar beneden valt tijdens de training of een toiletbezoek. ???? Dat vind ik zo erg. Mijn broekspijp vouw ik meestal op en dan verstop ik die onder mijn shirt. Dat ziet er soms ook niet uit, maar ja ik moet iets. Nu heb ik dan twee broeken die aangepast zijn. De mooiere broeken wil ik heel houden en hopelijk kunnen dragen met mijn prothese. Ik ben best ijdel en maak mij druk over hoe en waar mijn broekspijp hangt ????. Gek eigenlijk na alles wat er gebeurd is, zou ik me daar toch niet echt druk over moeten maken…????

Het was fris, maar het zonnetje ☀️ scheen dus wilde ik heel graag naar buiten, ik had tenslotte een vrije middag. ???? Gelukkig had ik mijn winterjas van huis meegenomen, zodat we naar buiten konden om de omgeving een beetje te verkennen. We zijn achter Heliomare richting de duinen gegaan. Jammer genoeg bleek het pad daar niet toegankelijk voor rolstoelers. We liepen achter Heliomare (de Orangerie) door naar het uitkijk platform. Het uitzicht was prachtig en de Schotse Hooglanders stonden heerlijk bij het water in het zonnetje. Toen we verder doorliepen en rechts aanhielden kwamen we bij het strand terecht. Echt zo mooi! Nicky heeft hele leuke foto’s gemaakt, ook van ons drietjes bij het strand en deze foto raakte mij enorm. Je ziet zo goed dat ik maar één been heb…dat komt echt binnen. Blijft heftig hoor!

Nadat we een frisse neus hadden gehaald gingen we terug. De hellende oprit naar de entree van Heliomare wilde ik zelf oprijden, het koste me wel wat kracht, maar ik kwam boven! Yes! ???????? Op mijn kamer dronken we een theetje om warm te worden. Daarna zijn we samen gaan eten in de Orangerie. Een lekker Thais curry soepje, salade van de saladebar, lasagne en vers fruit als toetje. Het is zoveel lekkerder dan het eten op mijn kamer…en gezelliger. ????

Ik begin steeds meer te ontdekken hier. ????

Morgen is de laatste dag van mijn kamergenote. Zo fijn dat ze naar huis mag! Voor mij is het jammer want we konden het prima vinden met elkaar. Nu maar hopen dat haar opvolger net zo gezellig en lief is. ????

Ik heb mijn angsten in een tas gedaan, in een koffer al mijn zorgen. Ik laat ze in het heden staan, en reis bagageloos naar morgen.

Martin Gijzemijter