Het was weer zover, alle badkamers waren deze ochtend bezet. ???? Dan is het rondjes rijden en kijken wanneer er één vrij komt. Om acht uur is het dus spitsuur op afdeling 2b. ????
Mijn programma startte met handbiken, heerlijk zo in de ochtend door de duinen te fietsen. We hebben vele Schotse Highlanders gezien en een prachtige buizerd, van heel dichtbij. Helaas is het niet gelukt om er een foto van te maken, want voordat ik zover was vloog hij weg. Prachtig hoor zo’n grote roofvogel! We hebben een klein uurtje gefietst en de fantoompijn begon deze keer iets later dan alle andere keren. Toch was het weer een hele gemene felle pijn die aanhield totdat ik weer terug was in de sporthal en kon staan aan het wandrek.???? Terug op mijn kamer deed ik mijn been aan voor het zelfstandig oefen half uurtje en ging ik ‘lopend’ naar beneden. Eerst naar de kleine oefenzaal, maar daar was het erg druk met een loopgroep van revalidanten met hersenletsel. Dus doorgelopen naar de grote oefenzaal. Daar kon ik in de loopbrug lopen en heb ik zelfs ook een paar kleine stapjes los gelopen. De ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar zo zal het voorlopig wel blijven. Het was koffietijd en ik had nog geen koffie gehad, dus na deze twee therapieën had ik dit bakkie wel verdiend.☕️
Na de lunch ging ik badmintonnen.
Het was deze keer maar een klein clubje. Mijn maatje, die eind van de week met ontslag gaat, was er ook weer en we hebben echt lekker gespeeld! Bij de loopgroep heb ik, onder toeziend oog van de fysiotherapeut, in de loopbrug gelopen. De prothesemaker kwam ook kijken en doet dat altijd met een kritische blik. Hij sleutelde af en toe aan mijn been om net iets aan de stand van het been te veranderen. Eigenlijk wilde ik mijn familie opwachten met mijn prothese aan, maar omdat ik toch al behoorlijk veel gelopen had en zitten nog niet heel lekker is, had ik hem uitgedaan. En wat een timing! Precies toen Manja, Nicky, mams en paps aan kwamen rijden, rolde ik met de rolstoel de parkeerplaats op. Gezellig, de family was er weer! ????
We hebben samen boven in de huiskamer koffie gedronken en bijgekletst.
Pa had lekkere worstenbroodjes (hoe kan het ook anders)????, paaseitjes en fruit voor mij meegenomen. Op het moment dat ik vertelde dat Sven was aangenomen op de UVA voor de studie bedrijfskunde, belde hij mij op om te vragen waar wij waren. Hij stond beneden in de receptie en wij boven bij de lift om naar beneden te gaan. Leuk dat hij ook was gekomen om de family te zien! Natuurlijk wilde ik hen laten zien dat ik buiten kon lopen. Dus had ik mijn prothese in de oefenzaal aangedaan en daarna zijn we samen een blokje om gegaan. Nou ja, eigenlijk de voordeur uit en via de achteringang weer naar binnen.???? Heuveltje op en heuveltje af…het was best lastig om te lopen. Het zweet stond op mijn gezicht.????
Toch had ik best veel pijn en was ik blij dat ik kon neerploffen in de rode bankjes van de Orangerie. Daar hebben we eerst een drankje gedaan en later lekker gegeten. Het afsluitende kopje koffie en thee hebben we in de huiskamer genuttigd. Daarna heb ik de familie op de parkeerplaats uitgezwaaid. ???????? Manja reed en ze gingen naar Alblasserdam, waar pa zijn auto stond. Hij had daarna dus nog een ritje te gaan. Het was weer fijn zo met elkaar samen te zijn! ????
Probeer in al je dromen, en in al je ergernis, ook tot het besef te komen, dat vandaag je leven is.
Martin Gijzemijter
