Together is my favorite place to be! ❤️

Yes! We zijn compleet. Na een week met z’n drietjes vakantie te hebben gevierd, is nu ook zoonlief aangekomen op Alicante. Dat is toch wat je als moeder het liefste wilt; samen met je gezin leuke dingen doen en herinneringen maken. Heerlijk! Nu vraag je je misschien af waar onze Sim in dit verhaal is gebleven, nou dat zal ik je vertellen. Hij wordt met liefde verzorgd door oom Jorn, die voor deze oppasweek grotendeels in Haarlem verblijft. Een soort van werkvakantie, want ja het werk gaat natuurlijk gewoon door. Je hebt werkpaarden en luxe paarden. ???? Nu maar hopen dat onze trouwe viervoeter geen bananen in zijn oren heeft en zich voorbeeldig gedraagt… ????

Stom stom stom…

‘Ik was een beetje dom.’ ???? Ik had namelijk de invalidenparkeerkaart vergeten mee te nemen. Ja ja, ik weet het, niet handig als op je bestemming een auto hebt gehuurd en je afhankelijk bent van de rolstoel. Hoe dan?! ???? Maar wat een geluk dat we Sven konden vragen deze en een paar extra rolstoelhandschoentjes (geen overbodige luxe) mee te nemen.

Alicante

Benidorm Bastards! ????‍????????‍????????

De stad Alicante.

Alicante is hoofdstad van de gelijknamige provincie en gelegen aan de kust. De stad heeft ruim 320.000 inwoners en is een belangrijke haven voor de export van midden-Spanje en de regio met de mooie zandstranden trekt vele toeristen aan.

We reden na het bliksem bezoek aan Benidorm door naar Alicante en waren meteen aangenaam verrast. De stad oogde vriendelijk, gastvrij en zag er erg gezellig uit. We parkeerden de auto in een veel te smalle parkeergarage (hadden toen nog geen kaart voor de invalidenplekken ????) en gingen op pad. Zonder plan of plattegrond. Bij ons gaat het altijd meer om de beleving. Sfeer proeven en cultuur snuiven, niets meer en niets minder. We startten met een koffietje aan het water met uitzicht op de haven. Het was smeren geblazen want de zon stond hoog aan de hemel en brandde behoorlijk. We vroegen de ober waar het oude centrum was en hij vertelde ons waar we moesten zijn. De Ramblas (wandelboulevard) was voor mij een geschenk, omdat deze redelijk vlak was en ik daar prima uit de voet(en) kon met mijn rolstoel. Bij de leuke kleine steegjes en pleintjes heb ik vanwege de hoogteverschillen toch echt een beroep moeten doen op mijn reisgenoten Frank en Lynn, omdat mijn armen het soms niet meer trokken. ???? Mijn handschoentjes trouwens ook niet. We hebben genoten van de sfeer, een verfrissend ijsje en een lekkere lunch aangeboden door Lynn, als dank voor de eerste week. Lief! ❤️

Weerzien

Oud reiscollega Anky en ik hebben in de goede oude tijd samen op Tenerife gewerkt. Nu, na ruim 20 jaar troffen we elkaar in Calpe.

Valencia!

De geboorteplaats van de paella.

Valencia ligt aan de Costa del Azahar aan de Middellandse Zee en aan de rivier de Turia, en staat bekend om zijn paella’s; een van de bekendste gerechten uit de Spaanse keuken. Valencia wordt ook wel de sinaasappelstad genoemd.

Sven viel met zijn neus in de boter en mocht op zijn tweede vakantiedag, na een dagje relaxen bij het zwembad, mee naar Valencia. Hij is daar nog niet zolang geleden een lang weekend geweest en kon ons dus mooi de weg wijzen. Wist je eigenlijk dat Valencia een prima toegankelijke stad is? Voor iedereen. Het is grotendeels vlak (halleluja!), waardoor het rollen goed te doen is. Alles is zo goed als bereikbaar op wat trappen, drempels en te steile hellingbanen na. Fijn, al blijft het met de rolstoel hard werken. Geloof me, in de brandende zon een stad bezichtigen is al geen pretje (dan worden de lontjes wat korter), laat staan op pure armkracht jezelf overal naartoe moeten rollen. ???? De extra handschoentjes die Sven had meegebracht zijn trouwens nu al kapot, totaal door gesleten. Nou dan weet je het wel. Was waarschijnlijk ook geen beste kwaliteit, maar nu moet ik extra zuinig zijn op het andere paar.

Bezienswaardigheden.

Na een kopje koffie op een leuk pleintje hebben we eerst de Mercado central bezocht, een overdekte versmarkt. Daar waren lokale producten te koop; van vlees tot vis, van groente tot Spaanse vinos. Het was bijna jammer dat we (lees; de mannen ????) hier zelf niet koken, want dan hadden we heel wat lekkers mee kunnen nemen. We gingen door het centrum en kwamen via een wirwar van kleine straatjes langs de mooie kathedraal la Seu, ook wel bekend als ‘Catedral de Santa Maria’, aan het plein Plaza de la Virgin. Via de imposante 14de eeuwse toegangspoort Torres de Serranos, liepen we naar het park. Vanwege de hoge treden moest ik eromheen (denk dat ze in die tijd nog geen mindervaliden hadden ????), om bij het groene schaduwrijke Turia park te komen.

Later in de middag zijn we met de auto naar het strand van Valencia gereden, waar we (hoe kan het ook anders) paella gegeten hebben. Het strand was enorm breed en zag er aantrekkelijk uit, maar daar kwamen we niet voor, dus reden we verder naar het bekende culturele complex ‘Ciutat de les Arts i les Ciencies’ ofwel de stad van Kunst en Wetenschap. Dit geheel bestaat uit zeven bijzondere gebouwen ontworpen door Calatrava (nooit van gehoord) en is gelegen in de drooggelegde Turia rivier. Het enige jammere was, buiten dat het bloedheet was, een deel van het basin droog lag door werkzaamheden. Gelukkig hebben we wel nog wat mooie plaatjes kunnen schieten van het water, de beelden en bijzondere gebouwen. Een ding weet ik zeker, hier kom ik vast ooit nog eens terug. Een aanrader wat mij betreft!

Playa

Als je van zwemmen slank wordt, wat doen walvissen dan verkeerd? ????

Spreuk van de dag

Ze kon eindeloos kijken,
naar de golven van de zee.
Haar zorgen voor morgen
en haar gedachten,
met de golven mee.
Bijmar