Ik ben geraakt, verdrietig en boos.
Het is het gesprek van de dag. Het seksueel, grensoverschrijdend gedrag binnen televisieland heeft, naast de slachtoffers, waarschijnlijk bij vele anderen wonden opengehaald. Machtsmisbruik, ik walg ervan. Dit gaat veel verder dan alleen achter de schermen van talentenjachten. Het is een groot maatschappelijk probleem en het is hoog tijd om dit onderwerp eens goed onder de loep te nemen. Er moet verandering komen. Dat blijkt ook wel uit het feit dat het Centrum Seksueel Geweld overspoeld wordt met berichten van mensen die een soortgelijke ervaring hebben. Ik heb echt getwijfeld of ik mijn blog wel moest posten, maar de woorden kwamen vanzelf en al zou ik het willen, ik kan er niet omheen.
Er is sprake van seksueel grensoverschrijdend gedrag als één van de partijen niet instemt met de uitlatingen of handelingen van de ander. Dit kan een seksistisch getinte uitspraak, betasting of aanranding zijn. Bij seksueel misbruik gaat het om seksuele handelingen waarbij misbruik wordt gemaakt van een leeftijds- of machtsverschil. Het is niet iets van deze tijd, het was er altijd al. Maar zolang we het probleem niet in de ogen durven kijken, zal het blijven bestaan.
Je bent jong, zorgeloos en kwetsbaar.
Onzeker.
Onwetend.
Goed van vertrouwen.
Een beetje naïef misschien.
Nieuwsgierig.
Je hebt behoefte aan aandacht.
Helemaal van iemand waar je tegenop kijkt.
Zijn complimenten laten je groeien en blozen.
Je wordt gezien en gehoord.
Gerespecteerd.
Je bent de moeite waard.
Je bent bijzonder.
Je voelt verbondenheid,
met de man waar je ontzag voor hebt.
Vaderlijk en charmant.
Hij heeft macht en kennis.
Levenservaring.
Hij biedt je een helpende hand.
Gewoon. Betrouwbaar.
Er is een vertrouwensband.
Niets meer en niets minder.
Totdat er iets wezenlijks veranderd
Een aanraking op een intieme plek zet alles in een ander licht.
Heel subtiel.
Vluchtig.
Totaal onverwacht.
Intimiderend.
Verbijstering en ongeloof.
Ongewenst.
Je bent in de war.
Was dit zo bedoeld of een toevalligheid?
Vriendschappelijk of iets anders?
Maar wat is dat iets?
Vergeet het.
Je maakt het groter dan het is.
Het zit in je hoofd.
Maar het laat je niet los.
Mixed feelings.
Een naar onderbuikgevoel.
Iets klopt er niet.
Het voelt niet oké.
Er is een grens overschreden.
Jouw grens.
Je ademt diep in en uit.
En gaat door.
Je stopt het weg.
Niet meer aan denken.
Het betekende vast niets.
Ontkenning. Het is niet gebeurd.
Totdat het zich opnieuw aandient.
Net een beetje verder.
Intiemer.
Intensiever.
Dwingender.
Je adem stokt.
Je bevriest.
Wat gebeurt er?
Help, dit wil je helemaal niet.
Wat nu?
Moet je het zeggen? Schreeuwen misschien?
Hem van je afduwen?
Wegrennen?
Van jezelf afbijten?
Maar wat dan?
Je bent bang. Doodsbang.
Je houdt je stil en ondergaat het.
Je sluit je volledig af.
Pijn in je lichaam.
Heftige misselijkheid.
Je hoofd slaat op hol.
Blinde paniek.
Je wilt vluchten, maar weet niet hoe.
Verlamd blijf je staan.
Je lichaam schiet in de overlevingsstand.
Dan drukt hij je op het hart dat dit jullie geheim is.
Iets wat je met niemand mag delen.
Nu niet. Nooit niet.
Het is iets speciaals en heel bijzonder.
Tussen jou en hem.
Als het uitkomt, kun je nooit meer over straat.
Iedereen zal je nawijzen.
Met de nek aankijken.
Je verliest je familie en vrienden.
En misschien hij zelfs zijn baan.
Dat wil je toch niet op je geweten hebben?
Je voelt je vies en schuldig.
Je bent boos op jezelf.
Je schaamt je.
In stilte ga je er vandoor.
En zegt niets.
Tegen niemand.
Uren, dagen, weken, maanden, jaren.
Het is een groot geheim.
Weggestopt in het kleinste doosje in je hoofd.
In de hoop dat deze nooit meer open hoeft.
Toch komt er een dag dat het je opbreekt.
Dat het je letterlijk ziek maakt.
Het geheim is niet meer te negeren.
Het ettert in je lijf, in je hoofd.
Het moet eruit, anders ga je eraan onderdoor.
Normaal functioneren is bijna niet meer mogelijk.
Er is rook. Veel rook.
Je lijf geeft allerlei alarmsignalen af.
Met een burn-out tot gevolg.
Het is tijd om de stilte te doorbreken.
Voelt het niet oké, dan is het niet oké!
Maar wie gaat je geloven?
Je moet het eeuwige zwijgen verbreken.
Jezelf verlossen van die enorme last.
De rugzak die je jaren op je schouders draagt.
Het schuldgevoel moet geruimd worden.
Er was sprake van ongelijkwaardigheid.
Hij heeft de machtsverhouding misbruikt.
Jij bent niet verantwoordelijk!
Jij bent niet schuldig. Niet medeplichtig.
Je hebt het niet uitgedaagd.
Geen signalen gegeven.
Het was niet jouw schuld.
Hij heeft jouw vertrouwen beschaamd.
Je bent slachtoffer geworden van een misselijk machtsspel.
Je bent emotioneel onder druk gezet.
Beschadigd voor het leven.
Deze verschrikkelijke ervaring draag je je hele leven mee.
Het laat diepen sporen na.
Dit had NOOIT mogen gebeuren.
Dit mag NOOIT meer gebeuren!
Spreuk van de dag
Ben jezelf.
Hoor jezelf.
Accepteer jezelf.
Geloof jezelf.
Verras jezelf.
Waardeer jezelf.
Heel jezelf.
Vergeef jezelf.
Prijs jezelf.
Uit jezelf.
Vertrouw jezelf.
Koester jezelf.
Versterk jezelf.
Vertrouw jezelf.
Verwen jezelf.
Vertroetel jezelf.
Hou van jezelf. ????
Inner Balans
De foto boven dit blog is van een schilderij gemaakt door mijn lieve zus met de titel ‘Coming out’.
Ik wilde zeggen “mooie woorden” maar dat past niet. Het zijn helaas “rake woorden”.
Yep en dat is precies wat het is. X
Wauw Ilse wat heb je dit goed uitgelegd! Het zou door heel Nederland gelezen moeten worden. Zoals jij dit hebt verwoord snap je direct alle slachtoffers. Want jij hebt hier álle waarom vragen van de afgelopen dagen in 1keer beantwoord! ❤️
Wat een mooi compliment Crista! Dank je wel! ????
Zo mooi verwoord. Dit moeten veel meer mensen lezen. Zet het op Facebook of LinkedIn zodat we het kunnen delen.❤️❤️❤️
Dank je Loes! Ik heb het inmiddels gedeeld op Social wat ik best spannend vond, maar we moeten de stilte doorbreken.
Dus delen mag! ????
Heel mooi gezegd en zo waar, inderdaad zonde dat je het alleen op je blog zet, iedereen zou dit moeten lezen. Eerst leek dit alleen in de USA gaande (metoo) maar het natuurlijk iets van de hele wereld, het gebeurd overal en nu is Nederland aan de beurt om dit een halt toe te roepen. ????
Ben het helemaal met je eens Anke. Dit gaat veel verder, dit probleem is grensoverschrijdend. Inmiddels heb ik het ook gepost op social media, dus delen mag! X
Heel mooi verwoord Ilse.
Dank je Margriet! X
Zo goed verwoord…dit zou een ieder moeten kunnen lezen.
❤❤❤
Dank je Sylvia!????
Wauw, duidelijke woorden. Ja ik ben ook boos, maar hoe jij een ieders gevoelens verwoordt, dat doe ik je echt niet na. Dank!
De woorden kwamen als vanzelf, er was geen houden aan. Ik vrees dat er veel slachtoffers zichzelf in zullen herkennen. (H)erkenning helpt je bij de verwerking, dus ik hoop dat ik hiermee iets in beweging heb gezet. X
❤️
Zowel woord als beeld komen binnen!
Ja het schilderij van mijn zus (de foto boven het blog) laat zien wat de impact is. Een beter beeld voor dit blog bestaat er niet. X
Wat knap van je dat je het deelt en hoe je het schrijft. Het heeft me de afgelopen week ook bezig gehouden en helaas hebben de vrouwen/vriendinnen die ik erover heb gesproken er allemaal in een bepaalde mate mee te maken gehad. Het met elkaar delen is fijn en helend. Ook op de werkvloer is het gesprek en bewustwording nog meer op gang gekomen. Het programma brengt dus ook iets goeds teweeg en jouw blog draagt daar ook weer aan bij! ????
Dank je Irene! Eens, het is tijd om de stilte te doorbreken en het probleem op tafel te leggen. Ik probeer op mijn manier een bijdrage te leveren en mensen die zich in dit verhaal herkennen te steunen. En dat zijn er meer dan we denken. X
Heel, heel treffend geschreven! Hier kun je echt anderen mee helpen!!! Doe er wat mee….
Lief, dank je Femke! X Het staat op Facebook en LinkedIn dus delen mag! X
#proud
Thanks Dario!
De titel en de tekst geven de indruk dat het bij jou heel dichtbij is geweest. Herinneren is opnieuw beleven is opnieuw pijn. Hier is weer een ander soort kracht voor nodig. Sterkte!
Dank je Irma, lief! Het heeft bij velen het nodige losgemaakt. Tijd voor verandering dus! Liefs, Ilse
Ilse, heel indrukwekkend hoe je dit beschreven hebt, petje af hoor! Ik lees in de reacties het advies dat iedereen dit moet lezen en dat is volkomen terecht. Solidariteit bij de vrouwen en de discussie aangaan met elkaar en zeker ook met de mannen, want daar ligt de basis van het probleem.
Je weet, ik heb mijn hele leven in de financiële wereld gewerkt en heb daar ook het nodige, verbale seksistische geweld meegemaakt. Ik heb de betrokkene(n) daar wel eens op aangesproken, maar lang niet altijd….. Het schuldige ogenprincipe, je was er wel bij en je voelde je daar ongemakkelijk over. Er is nog een lange weg te gaan, maar het begin is er. Nogmaals, goed verwoord en hou je taai, hè!
Dank je Rob, mooi compliment! Er is inderdaad nog een lange weg te gaan. Laten we hopen dat een ieder er nu wat meer bewust van is en we samen het verschil kunnen maken. Warme groet, Ilse
Wat heb je mooi en goed verwoord. Het zijn krachtige woorden voor iemand die het heeft meegemaakt en hun heel erg mee helpen om dit bespreekbaar kunnen maken .En hun pijn, onbegrip en verdriet verlichten .
Dankjewel Irma! ????