Weet niet of het gisteren bij jullie ook zo’n slecht weer was, maar hier in Haarlem was het drama. Voordat ik bij Lynn haar hockey zou gaan kijken, wilde ik eerst Body uitlaten. Het regende en daarom wachtte ik even een ‘droog’ moment af. Ondertussen deed ik mijn prothese aan en op de laatste drup ging ik naar buiten. De voorspellingen zagen er niet echt gunstig uit, maar het was droog, dus ik besloot meteen na het wandelingetje met Body door te gaan en op mijn handbike naar HBS in Bloemendaal te fietsen. Buienradar had ik niet meer geraadpleegd. Misschien had ik dat beter wel kunnen doen. ???? Of nou ja, misschien ook niet. Eens moet de eerste keer zijn om mijn fiets als handbiker te testen bij extreme weersomstandigheden. ????☔️???? Ik heb het geweten hoor…???? Ik was nog geen vijf minuten onderweg of de eerste druppels kwamen naar beneden. Ach, die paar druppels kon ik wel hebben. Maar het werd van kwaad tot erger en voor ik het wist zat ik midden in een wolkbreuk. Nee!! ???? In Bloemendaal was het zelfs zo erg dat ik geen hand meer voor ogen kon zien. Toch fietste ik door. Natuurlijk, ik was nu toch al nat. Aangekomen bij de hockeyclub reeds ik met de handbike naar veld twee, waar Lynn haar team al bezig was en met 1-2 achter stond. Ik koppelde mijn fiets af, stond op uit de stoel en hield mijzelf vast aan het hek van het veld. Nu zag ik pas hoe ik eruit zag. Zeiknat en onder de modder. Het spatbord heeft blijkbaar niet heel veel toegevoegde waarde. Mijn broekspijp van mijn linkerbeen was hartstikke vies, mijn kussen was een soort zwembad geworden en mijn rugleuning was doorweekt. Eigenlijk was de hele stoel vies. Het bleef nat en daardoor koud, maar gelukkig was het potje hockey leuk om te zien en mocht ik schuilen onder de paraplu ☔️ van één van de moeders. De meiden vochten zich terug en zo eindigde de wedstrijd in een drie – drie eindstand. Lynn werd opgehaald door Frank (zij wel ????) en nam mijn krukken mee. Tijdens de tweede wolkbreuk van deze dag fietste ik terug naar huis. Je kon mij uitwringen toen ik eenmaal binnen was. Alles was doorweekt van mijn jas tot aan mijn ondergoed. Er kwam zelfs water uit mijn schoen. Ik zag eruit als een verzopen katje, best sneu. ????
Een ding is wel duidelijk nu, mijn rolstoel en handbike zijn zeker niet ‘all weather proof’. ???? De warme douche maakte veel goed, al heb ik het wel de hele dag koud gehad. ????
Vandaag daarentegen was een prachtige zonnige dag en toen buufje Marie mij vroeg een rondje te gaan fietsen zei ik geen nee. ????♀️☀️ Ik legde een droog kussen in de stoel, die ik inmiddels schoongemaakt had. Ik zocht een droge schoen, want die van gisteren stond nog met kranten erin bij de kachel te drogen. Mijn jas was nog vochtig, maar die moest ik wel aan. We hebben heerlijk een ronde van 20 kilometer gefietst door de duinen deze keer niet richting Zandvoort, maar Santpoort. Prachtig al die herfstkleuren.???????? Het was druk op de route, het leek wel of heel Haarlem en omstreken buiten was. Maar, het was genieten met een zachte G!
Uit een doosje vol geluk????
Het is duidelijk dat gevoelens van liefde, genegenheid, verbondenheid en mededogen voor geluk zorgen. ✨
