Selecteer een pagina

Dacht echt dat het iets beter ging, maar bij het opgestaan had ik toch weer behoorlijke pijn in mijn onderrug. ???? Voordat ik mijn bed uitkwam, moest ik de nodige rek en strek oefeningen doen om weer wat soepeler te worden. Na de warme douche ging het beter. Ik heb vanochtend lekker wat lopen rommelen in huis. Je kent dat wel, allemaal kleine taakjes afvinken. Zo heb ik de huisarts gebeld voor mijn bloeduitslag. De assistente zei dat het er goed uitzag op één waarde na, die een minimale afwijking liet zien. Daarover word ik morgen terug gebeld, maar zal niet zoveel betekenen. Natuurlijk heb ik ook heel blij ???? de rijschool van Heliomare gebeld met het goede nieuws dat ik eindelijk mag gaan lessen. Ik kreeg het secretariaat aan de telefoon en in overleg hebben we zes rijlessen van vijftig minuten ingepland. Zo makkelijk bleek dat niet, want de agenda van de instructeur is redelijk gevuld en dan gaat hij ook nog met vakantie. ????

De eerste les is op maandagmiddag zestien december. De tweede volgt jammergenoeg pas in januari. Waarschijnlijk heb ik er iets meer nodig, maar bijboeken kan altijd nog. Wie weet heb ik wel talent voor het rijden met mijn linkerbeen. ???? Daarbij moet ik een beetje op de centen letten, per les betaal ik zestig euro en dan komt het bedrag van de rijtest er nog bovenop. De test staat voorlopig in de agenda op elf februari. Jihoe!! ♿️????⛔️???????? Body moest uit, voordat ik naar Heliomare zou gaan, dus deed ik mijn prothese aan en ging ik aan de wandel. Een zak vol koekjes mee, in de hoop dat meneertje naar me zou luisteren. Het hielp…een beetje, een heel klein beetje.???? Gelukkig was ik op tijd terug en kon ik nog net mijn broodje maken voor de lunch, voordat de taxibus voor kwam rijden. Precies op tijd! In de bus appte ik mijn revalidatiegenootje om te melden dat ik onderweg was en vroeg waar ze op dat moment was. Om half een werd ik voor de deur ‘uitgeladen’, rolde ik met Leggy op schoot naar binnen en nam ik de lift naar de tweede etage. In de huiskamer zaten mijn revalidatiegenootjes te lunchen en schoof ik aan met mijn bammetjes in een zakje. We hebben gezellig een half uurtje bijgekletst en zij vertelden van het avontuur dat zij hadden beleefd. Lang verhaal kort, maar tijdens het handbiken waren ze afgesplitst van de groep, met z’n tweetjes verder gegaan en over een pad met scherpe steentjes gereden, waardoor één van hen een lekke band kreeg. ???? Stonden ze daar in de kou in ‘the middle of nowwhere’. Dat kan niet alleen met een gewone fiets gebeuren, maar dus ook met een handbike. Zij hadden het geluk dat ze vrij snel hulp kregen vanuit Heliomare, maar het is wel serieus een dingetje om rekening mee te houden. Als dat bij mij gebeurd moet ik het Hulpmiddelen Centrum Haarlem bellen, maar eerlijk gezegd heb ik daar een hard hoofd in. Dan sta ik waarschijnlijk de volgende dag nog te wachten. ???? Les uit dit verhaal, neem altijd je telefoon mee en zet je locatie aan zodat ze je kunnen vinden! Na de lunch ging ik door naar Livit, waar ik een afspraak had met de prothesemaker Cor. Mijn nieuwe korset moest weer gepast worden, omdat er aan gesleuteld was na mijn laatste bezoek. Terwijl Cor bezig was met het omzetten van het been, kon ik een kopje thee halen en even wat lezen in het blad ‘Kort & Krachtig’ voor mensen met een amputatie. Interessant magazine. Daarna mocht ik passen en werd de prothese uitgelijnd. Zo zag hij precies of het been goed stond in de (laser)lijn van mijn grote teen, buitenkant knie, midden heup en rechts over de borst. En ook van het zij-aanzicht. Hier en daar werd er nog een schroefje bijgedraaid, totdat het goed stond. Ik mocht om te ervaren of het goed voelde, alleen kleine stapjes zetten, omdat het been nog niet echt goed vast gelijmd zat aan het bovenstuk. De prothese ging opnieuw op de werkbank om verder af te stellen. Boven de knie is er een extra ringetje gemaakt dat ik zelf kan bedienen, waarmee ik mijn onderbeen meer kan draaien. Volgens Cor handig in de auto en in de kroeg. ???? Na de tweede passing wist hij voldoende om de korf verder af te maken. Als het goed is, krijg ik mijn nieuwe korset eind van de week mee naar huis om te oefenen en evalueren we komende week. Cor liep met mijn been mee naar de receptie, waar ik op de taxi moest wachten. Het was fris, maar het zonnetje ☀️ scheen en ik besloot Leggy op schoot te nemen en buiten te gaan zitten. Iets later begon het te regenen en ging ik onder het afdakje staan, na ruim driekwartier wachten kwam het busje. Ik was nog net niet onderkoeld…????????

Uit een doosje vol geluk????

Vind je eigen pad naar geluk. Laat je niet door anderen sturen.