Woensdag
Om precies tien voor half twaalf werd ik gebeld door de taxichauffeur. ‘Ik ben er met vijf minuten’ zei hij. En hij was er ook daadwerkelijk met vijf minuten. Top! Omdat ik een lunchafspraak had met drie collega revalidanten wilde ik natuurlijk op tijd in Heliomare zijn. We hadden afgesproken in de Orangerie, waar het altijd snel volloopt met verpleging en therapeuten, maar vandaag viel het mee. De twee dames die nog intern zijn, zaten al aan de tafel, dus ik schoof gezellig aan. De andere dame kwam iets later. We hebben een lekker broodje gehaald en al kletsend gegeten. Ondertussen kreeg ik ook nog een belletje van de Pijnpoli van het LUMC, om kort te evalueren hoe het nu gaat. Niet netjes tijdens het eten, weet ik, maar dit telefoontje moest ik wel aannemen, de dames begrepen dat wel hoor. Ik heb verteld dat ik dankzij de medicatie weer slaap, wat mij al veel ‘winst’ oplevert. Maar omdat ik bijna elke avond tussen elf en twaalf, net voor het slapen gaan, behoorlijke fantoompijn en kramp heb, gaan we de dosering wat opvoeren. Waarschijnlijk slaap ik dan als een os, want deze pillen zijn echt slaapverwekkend. ???? Een goede reden om ze voorlopig niet in de ochtend te nemen. We gaan zien wat het brengt. Ook kreeg ik van de arts een tip voor hypnotherapie in Haarlem. Via via had ik al een adresje in Heemstede, dus die twee ga ik bekijken en vragen wat ze voor mij zouden kunnen betekenen. Na de lunch moest iedereen weer door met zijn eigen programma en zo vertrok ik naar Livit, waar Cor de prothesemaker op mij zat te wachten. Hij pakte een schrift zodat hij al mijn verbeterpuntjes voor het korset kon noteren. Dat hield in dat hij de aanpassingen niet meteen kon doorvoeren en mijn oude korset weer is terug gezet op mijn been. Wel heeft hij mijn ‘bovenbeen-buis’ een beetje aangekleed met huidkleurig foam. Op mijn verzoek heeft hij daar zwart leer om heen gedaan. Vond het anders nog steeds lelijk. Nu valt de buis niet meer zo op. Beter. Samen zijn we nog naar de RT (revalidatie techniek) gegaan om wat traagschuim te scoren voor de pijnpunten aan de binnenkant van de prothese. Dat zijn ook super aardige gasten hoor. Werken altijd mee. Ik kreeg het een en ander mee om uit te proberen. Maandagmiddag na mijn eerste rijles, mag ik het korset weer gaan passen. Zo blijf ik toch een beetje heen en weer pendelen tussen Haarlem en Wijk aan Zee. ????
Voor het avondje van Paul de Leeuw had ik mijn zwarte jurkje aangetrokken. Gewapend met mijn prothese en mijn rolstoel achter in de auto gingen Frank Lynn en ik Merel ophalen, een vriendinnetje van Lynn. Haar vader werkt als opnameleider bij Paul’s nummer 1 Show, via hun hebben wij onze kaarten gekregen. Super lief! We vertrokken in de spits richting Almere. Het was niet zo druk onderweg en daardoor waren we op tijd in de buurt van Almere en konden we mooi bij de McDonald’s een hapje eten. Je moest eens weten hoe lang ik al niet meer bij de McDonald’s was geweest. Het is namelijk niet mijn meest favoriete restaurant, maar voor een keertje best lekker. We parkeerden de auto voor de deur, mijn been en rolstoel lieten we in de auto en ik hupste met mijn krukken naar binnen. De meiden komen blijkbaar vaker bij de grote gele M en wisten natuurlijk precies hoe het daar werkte. De bestelling moest je aangeven op een groot scherm bij de entree, een nummer pakken voor op je tafel en vervolgens een plekje gaan zoeken. Het eten werd binnen tien minuten netjes aan de tafel gebracht en hebben we gesmuld van de lekkere dunne frietjes, een Mackroket, een hamburger en kipnuggets. 
Vervolgens vertrokken we naar studio 11 in Almere waar de vader van Merel ons op stond te wachten. Frank zette ons voor de deur af haalde de rolstoel en mijn been uit de auto. Op de parkeerplaats deed ik mijn prothese aan en vervolgens gingen we met z’n vijven naar binnen. We mochten meteen een kijkje nemen in de studio en zien waar onze plaatsen gereserveerd waren. De hele studio was geheel in kerstsfeer en zag er prachtig uit met heel veel lichtjes, kerstballen, bomen ???? en versieringen. 
Kijk je het programma wel eens? Het is spelshow met mensen die allemaal een Nummer 1 in iets zijn. Elke keer spelen drie gasten tegen elkaar en de beste speler zal in de finale tien vragen beantwoorden om zo een prijs voor iemand uit de zaal te winnen. Onze plaatsen waren voorzien van een kaartje ‘gereserveerd’ in het vak achter de bank van Paul. Frank en de meiden hadden stoelen op de eerste rij en ik kon met mijn rolstoel daarnaast zitten. Maar voordat de opname begon gingen we nog even naar de kantine. Rond de klok van acht uur werden we gehaald door de vader van Merel en mochten we plaatsnemen in de studio. Onderweg daarnaartoe moest ik eerst nog eventjes naar de wc, op zich niet heel handig met mijn been aan, dus vroeg ik Lynn mee te lopen om mij te helpen. Samen in een klein toilet, prothese af en weer aan doen, was wel een beetje gedoe maar het ging goed. Beter voor de opname naar de wc dan tijdens… Toen het publiek had plaatsgenomen, vertelde de opnameleider wat er die avond ging gebeuren en wat er van de publiek verwacht werd. Het was trouwens wel erg koud in de zaal en ik was dan ook blij dat ik mijn jasje niet in de garderobe had gehangen. ????Er werd verzocht om de telefoons uit te zetten en het maken van foto’s en filmpjes was niet toegestaan. Jammer, maar begrijpelijk. We kregen les in enthousiast applaudisseren ???????? juichen joelen en blij ???? kijken. We moesten er vooral uitzien als een enthousiaste spontaan publiek, maar dat word je vanzelf hoor als je daar eenmaal zit. Het is gewoon leuk! 
Paul maakte zijn entree en wij verwelkomden hem hartelijk. Ook Paul vertelde hoe de show zou verlopen, op zijn eigen humoristische manier. Op het podium rond om de kerstboom stonden 10 stoelen, hij vroeg het publiek wie er zin had in een ‘prijs’. Iedereen natuurlijk! ☝???? De eerste tien mensen die het snelste bij de stoelen waren en dus een stoel wisten te bemachtigden, mochten meespelen voor de publieksprijs. Rennen is aan mij niet besteed, maar dochterlief was snel weg en had zowaar een plekje veroverd. Het werd een stoelendans. ???? De band speelde een nummer en zodra zij stopten moesten ze snel gaan zitten. Een paar deelnemers die zich niet aan Pauls regels hielden werden zonder pardon bruut weggestuurd. ???? Lynn lag er bij de tweede ronde al uit. Jammer, maar helaas! Zaterdag aanstaande wordt het programma uitgezonden op RTL4 en dan zal je waarschijnlijk haar tv-debuut wel zien. ???? De band speelde wat nummers en de gasten van deze avond werden voorgesteld. De eerste gast was Margot Reuten (???? voor mij onbekend), een Nederlandse chef-kok, bekend van restaurant Da Vinci. Zij was tot eind 2017 de enige vrouwelijke chef-kok met twee Michelinsterren in Nederland. De tweede gast was Richard Groenendijk, wel bekend, een Nederlands cabaretier, presentator en tekstschrijver. De derde gast was Nikkie de Jager, een Nederlandse visagiste uit het Noord-Brabantse Uden die zich vooral bezighoudt met video’s over make-up en lifestyle via haar ‘NikkieTutorials’. Erg bekend bij de jeugd en met name bij de meiden. Wat zag die Nikkie eruit, zoveel make up, het leek wel een masker. ???? Echt niet mooi meer. Er werd een decorstuk binnen gebracht in de vorm van adventskalender met allemaal vakjes met de dagen tot de kerst. Elk vakje vertegenwoordigde een ander spel. Zo hebben ze de meest populaire kerstliedjes moeten raden, ring gegooid, geblindeerd eten en wijn mogen proeven, stellingen beantwoord, een versie van gelaatsverzorging ondergaan, waarbij slakken over het gezicht kropen, bowlen, biertap wedstrijdje, noem maar op. Soms moest er iets opnieuw gedaan worden en mochten wij als publiek weer net zo enthousiast reageren als de eerste keer. Gelukkig moest Nikkie naar het toilet en werd er een korte pauze ingelast, waardoor ik even kon gaan staan. Lang zitten met prothese blijft een ding, dus fijn om even de benen kunnen strekken. Paul zong ondertussen één van zijn liedjes. Heel mooi. Het was lachen, het was leuk, het was de Leeuw zoals we hem kennen. Ik heb echt genoten! Om half elf was de opname klaar en zijn we nog wat gaan drinken in de bedrijfskantine. Er stonden wijntjes, biertjes en lekkere hapjes. Net toen we naar huis wilde gaan kwam Paul binnen. Omdat hij bevriend is met Merel en haar vader bleven we nog even om hem gedag te zeggen. Paul stelde zich aan ons voor (alsof we niet wisten wie hij was ????) en toen hij mijn krukken zag, wenste mij beterschap. Ik zag hem nog eens goed kijken naar mijn been en toen zei hij ‘oh, sorry….ik had het niet gezien. Oh beterschap… wat stom, sorry hoor’. Ik kon er wel om lachen, is toch een teken dat Leggy net echt is. ???? We bedankten voor de fijne avond en liepen naar de parkeerplaats. Daar kreeg ik van de opnameleider nog een flesje witte wijn van de wijnproeverij uit de opname. Jawel een echte ‘La famille Meiland Chardonnay Pays d’Oc’. Deze sappige en exotische Chardonnay is een van de favorieten van de familie. Ik ben benieuwd! Bij de auto heb ik mijn been afgedaan. Pfff een hele verademing. Tegen twaalven waren we weer in Haarlem en doken we in onze bedjes. ????
Donderdag
Vanochtend had ik toch een beetje moeite met opstaan. ???? Na het ontbijt was het tijd om op mijn fietsie naar de fysio te gaan. Daar heb ik mij lekker een uurtje uitgesloofd om daarna met het groepje een kopje koffie te drinken. Het zonnetje scheen in de middag en ja, dan kan ik echt niet binnen blijven. Met mijn prothese aan, ben ik op de handbike gestapt en heb ik een heerlijk rondje gefietst. Richting Bloemendaal aan Zee, Zandvoort en via de duinen terug. 
Wat wonen wij toch mooi! ???? Ik was precies op tijd thuis voor mijn belafspraak met een praktijk uit Heemstede over Hypnotherapie. Het was goed om te horen dat zij denken wat voor mij te kunnen betekenen. De kosten zijn wel belachelijk hoog en de zorgverzekering betaald per sessie minder dan de helft, met een maximum van… Het zou fijn zijn als je zekerheid kunt krijgen dat de behandeling altijd aanslaat, maar zo werkt het niet. Eerst de andere praktijk (tip van het LUMC) ook maar eens bellen en horen wat zij te vertellen hebben. Mijn laatste activiteit van vandaag was een wandelingetje in de buurt. Het toeval wil dat ik Mandy halverwege tegen kwam. Zij nodigde mij uit voor een klein wijntje.???? Tja, het koste niet heel veel moeite om mij over te halen. Een wijntje drinken of mijn rondje met Leggy afmaken. Ik koos ervoor om met Leggy bij Mandy te gaan wijnen, wijnen!????
Spreuk van de dag ????
Je kunt niets verkeerd doen als je jezelf bent, want niemand doet jou zo goed als jij.✨
