De ochtend verliep een beetje chaotisch. Ontbijten, laxeren, wassen en aankleden. Het vaste ochtend ritueel, maar alles kostte net iets meer tijd. Om tien uur had ik een afspraak met de arts, een evaluatie gesprek. Totaal onvoorbereid ging ik aan de tafel zitten. Eerst kort gesproken over hoe het met mij ging, maar al snel draaide het gesprek. Het komt erop neer dat als de wond niet snel genoeg heelt en ik dus nog niet volledig deel kan nemen aan het revalidatieprogramma, ik naar een tussen verblijf zou moeten. Lees verpleeghuis of thuis, totdat ik weer ‘revalideerbaar’ ben. Daar schrok ik natuurlijk heel erg van. Ik wil hier niet weg, ik wil trainen, ik wil knokken, ik wil grote stappen maken, maar de wond bepaalt uiteindelijk wat wel en niet kan. Zo frustrerend! Over 3 weken is het volgende gesprek. Laten we hopen dat de wond de komende weken goed heelt en ik hier kan blijven. Ik wil zo graag trainen en een start maken met de prothese maker…

Om twaalf uur kwam mijn nichtje Floor, die ik al jaren niet gezien had, samen met pap en Riet op visite. Floor had een tas vol lekker eten voor mij meegenomen en paps fruit en natuurlijk worstenbroodjes. ???? Zo lief!We hebben gezellig bijgekletst en samen koffie gedronken in de woonkamer.

Daarna moest ik weer naar mijn kamer, want de ‘zittijd’ zat erop. Omdat ik in de ochtend al een uur in de rolstoel had gezeten, merkte ik dat de tweede keer in de stoel zitten minder goed ging. Ik moet vanuit de stoel met het looprekje naar mijn bed hupsen, maar bij het opstaan zakte ik door mijn been. Geen idee waarom, maar het gebeurde. Ik schrok er wel van zeg!

De prothesemaker Cor had vanmiddag een afspraak met een man die ook een hoge amputatie heeft en loopt met een prothese. Hij heeft ervoor gezorgd dat die man even bij mij langs kwam op de kamer, om over zijn prothese te vertellen. We hebben bijna een uur gesproken en onze verhalen gedeeld. Het was zo fijn om een succes verhaal te horen!

Het is zeker geen makkelijke weg geweest, hij heeft uren moeten oefenen met pijn en moeite, maar het is hem gelukt. Ik kreeg wel positieve energie van hem en wil er ook echt voor gaan!

In de namiddag nog gezellig visite gehad, heerlijke lasagne gegeten van Floor en nu zit ik, snoepend van de heerlijke speculaas brokken, voetbal te kijken. Nederland – Frankrijk, stand 1-0. Yes!

Het compliment van de dag is: ‘Jij bent lief’. ????