Bijna weekend! Maar voordat het zover was moest ik vandaag nog flink aan de bak. Om half tien lag ik weer heerlijk in het zwembad. Deze keer was het ‘stil water’, oftewel ik zwom met gelijkgestemden. Schoolslag zwemmers. Gelukkig, lekker rustig baantjes trekken, zonder golven en water in je gezicht. ???? Daarna douchen, aankleden, boven op mijn kamer haar föhnen en door naar de badminton????. Deze keer speelde ik met een revalidant die niet in een rolstoel zat, wat het spelletje net even iets uitdagender maakte. Ik had het in elk geval warm gekregen.???? De opvolgende training was de matgroep. Klinkt groots, maar dat was het niet. De groep bestond uit twee revalidanten en twee sportbegeleiders.???? Toch vind ik het bijna de leukste training, omdat we elke keer totaal wat anders doen. Vandaag heb ik letterlijk in de touwen gehangen. ???? Vroeger had ik een hekel aan touwklimmen, simpelweg omdat ik het niet kon. Nu moest ik mezelf omhoog hijsen, door in het touw te klimmen. Dat ging eigenlijk best. Daarna gingen we met touwen slingeren, deze opvangen, soort van achterover vallen en weer terug. Snap je het nog? Kijk maar even mee. ????

[wpvideo zSakSxqG ][wpvideo qyj6U9kF ]

Helemaal verhit sloten we deze originele training af en konden we bijkomen tijdens de lunch. Ik had nog twee trainingen te gaan. Eerst mocht ik lopen met de prothese en omdat het lopen in de brug goed ging, mocht ik op mijn verzoek met krukken proberen te lopen. Leuk, weer een nieuwe uitdaging. En omdat het de eerste keer was, hebben we het moment op camera vastgelegd. De fysiotherapeute liep achter mij, om ervoor te zorgen dat ik niet zou vallen.

[wpvideo KAqMorzm ]

Het laatste onderdeel was de fitness. Ook daar heb ik me een uurtje in het zweet gewerkt. Mandy zou mij op komen halen voor mijn weekendverlof en liep bij de laatste oefening binnen. Ik heb deze nog snel afgemaakt en toen zijn we naar mijn kamer gegaan om mijn koffertje te pakken. Voordat we met een stofwolk???? Wijk aan Zee achter ons konden laten, moest eerst alles in de auto passen. Dus achterbank inklappen, de wielen van de rolstoel afhalen en alles achterin zetten. Mandy had het er maar druk mee en de auto zat bomvol. We gingen op weg naar Petra die net de sleutel heeft van hun nieuwe huis midden in de stad.

Fijn dat we een kijkje mochten nemen in hun (rolstoel vriendelijk ✅) nieuwe stulpje en kon proosten op nog veel meer vrijdagmiddag borrels! ???????? Tja…en dat ging gepaard met een lach en een traan. Het feit dat ik vanuit Heliomare zo in een andere wereld stap. Het is soms niet soms niet te bevatten. De tragedie van de verhalen in Heliomare tegenover het ‘gewone’ leven daarbuiten. Dat vraagt soms even een omschakeling. ????

Marike, werkzaam bij Sanoma, is zo lief geweest om een paar exemplaren van de Margriet, waarin mijn verhaal staat, bij ons thuis af te geven. De eerste reacties zijn al binnen en ja…het is een mooi verhaal, het is een heftig, verdrietig en krachtig verhaal. Het is mijn verhaal.????