Selecteer een pagina

Het beste hotel van Calpe; een chique design hotel met een gastronomisch restaurant en een beach club met een schitterend uitzicht op de indrukwekkende Ifach rots. 311 dagen per jaar zon en 365 dagen per jaar infinity zwembad vanaf de Beach Club, met een sky-line uitzicht over de zee.

Het is hier fantastisch! ????

Het appartement is werkelijk fantastisch en van alle gemakken voorzien. Het heeft zelfs vier televisies, een vaatwasser en een wasmachine. Niet dat we überhaupt iets hiervan gebruiken, want wij zijn de hele dag de hort op, maar het is er. We maken eigenlijk niets vies, behalve de handdoeken dan. We hebben extra ‘toallas’ gekregen, die ik mag gebruiken om in de badkamer op de grond te leggen om staande te blijven op een natte en gladde vloer. Er zijn helaas geen beugels waar ik me aan vast kan houden, maar ik heb een flexibel exemplaar bij me die ik op elke gladde muur kan plakken. Honderd procent veilig is deze echter niet, dus ik houd me vooral vast aan de muur, het handdoekenrekje of de wastafel. Wel is er een douchestoel gebracht. Yeah!

Er is echter wel een klein dingetje…

Beide badkamers zijn lekker ruim, maar hebben de douche in het bad. Geen inloopdouche dus. ???? Nu kan ik dan misschien wel niet lopen, toch is een inloopdouche zonder drempels het fijnste. Maar het is wat het is en ik moet het doen met dat wat er is. De douchestoel hebben we overdwars in bad gezet, al blijft het uitkijken geblazen dat dat ding niet achterover kiepert. Na wat gedoe en het nodige uitgeprobeerd te hebben, heb ik inmiddels wel een modus gevonden hoor. Het douchescherm schuif ik volledig open, dan draai ik mijn linkerbil naar de stoel, laat mezelf voorzichtig zakken om te gaan zitten en draai vervolgens mijn linker been over de rand in het bad. Dan kan het scherm dicht en de douche aan. Nadat ik mezelf ingezeept en geschrobd heb, doet mijn rug pijn van het onstabiel zitten. Lang douchen ‘zit’ er dus niet in. Zittend droog ik mezelf af en probeer vervolgens mijn ene been weer over de rand te zwaaien om uit de badkuip te klauteren. Het is wel een dingetje en het gaat echt niet vanzelf, maar ik ben daarna in elk geval weer fris en fruitig voor een gezellig avondje uit. Honderd procent veilig is het overigens nooit, so fingers crossed! ????????

Nadat alles uitgepakt was gingen we op verkenning uit.

Met de lift gingen we naar een lager niveau en kwamen we uit bij een van de (ontbijt)restaurants met terras aan de boulevard. Daar kijk je uit op de zee en de bekende rots van Ifach. Werkelijk een geweldig uitzicht! Het felle zonlicht verblindde ons zo dat Frank, die zijn zonnebril vergeten was, er maar meteen eentje kocht bij zo’n Afrikaanse straatverkoper. Je weet wel, die gasten die je honderd keer per dag lastig vallen met tassen, zonnebrillen en petjes. ‘Kijken, kijken, niet kopen!’ ???? Nu kwam het goed uit dat we ze tegenkwamen en na wat afdingen waren beide partijen tevreden met de overeengekomen prijs. ????

Ai! Om bij de zwembadbar te komen moesten we twee grote trappen omhoog. ????

Terwijl ik me vasthield aan de leuning en de treden naar boven sprong, droegen Frank en Lynn de stoel naar boven. Hmmm, als we dit dagelijks moeten herhalen, is het wel een dingetje, dacht ik hardop. Op zo’n moment word ik altijd een beetje verdrietig, omdat ik geconfronteerd word met mijn beperking en afhankelijkheid. Ook de familie heeft daar last van, want onbezorgd op vakantie gaan is er niet bij. Er moet bij tijd en wijle ook echt gezorgd en geduwd worden en bij hoge temperaturen worden de lontjes korter. Dat herken je vast wel. ???? Ik kan geen drankjes halen bij de poolbar, mijn rolstoel onmogelijk de trap opdragen of zonder liftje in een auto zetten. Ik kan zelfs mijn eigen ontbijtbordje niet op mijn schoot zetten, want die heb ik niet. En als ik ook maar iets op mijn been zet om mee te nemen, dan flikkert alles op de grond… ???? Als ik rollend aankom moet iedereen vaak opzij, anders kan ik er met de rolstoel niet door. Dat vind ik best vervelend en verontschuldig mij dan ook de hele dag door. ‘Oh sorry hoor’. ‘Disculpa!’ En blijf maar vriendelijk lachen, dat werkt! ????

Koffietijd!

Oververhit bereikten we de eerste dag het zwembad. Na een lekker kopje koffie op het terras, wilden we een duik nemen in het verfrissende water, maar onze badkleding lag natuurlijk nog op de kamer. Er zat niets anders op dan de trappen opnieuw het hoofd te bieden en op de kamer om te kleden. De rolstoel liet ik achter bij zwembad, zodat we die niet hoefden mee te zeulen. Springend ging ik de trappen weer af, hupste op krukken naar de ingang, daar gingen we via de lounge naar de lift, dwars door de receptie naar de andere kant van het gebouw, om daar wederom met een lift naar de tweede etage te gaan. Mijn armen hadden het zwaar te verduren en we moesten ook nog dezelfde weg terug. ???? Je moet er wat voor over hebben om te kunnen zwemmen.

¿Apto para sillas de ruedas? Rolstoelvriendelijk?

Het hotel is grotendeels rolstoelvriendelijk en het personeel erg behulpzaam, ik kan niet ander zeggen. Er zijn aangepaste drempels, opgangen en verschillende invalide toiletten. Of ze ooit getest zijn door ervaringsdeskundigen vraag ik me wel af. Bij de entree kan ik niet zelfstandig de helling op of af, zo steil. Als we naar buiten gaan, moet ik tegengehouden worden, anders vlieg ik door het rek zo de straat op. Onthoofd. ???? De liften zijn voor zo’n groot hotel best klein, want ik vul met mijn hebben en houden al een groot gedeelte. En als je even niet oplet, rijd ik zo (per ongeluk) over je tenen. ???? Lynn heeft me al een paar keer vervloekt. ???? In het ruime appartement past de rolstoel weliswaar wel in de hal en door de gang, maar niet door de deuren naar de living en slaapkamers. Voor mij geen probleem, want ik kom er wel, maar toch gek dat daar nooit over nagedacht is.

The unusual hotel.

Het ontbijt is erg uitgebreid, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. Van champagne tot cornflakes. Ze houden er sowieso van om de gasten met kleine attenties te verrassen. Zo was er vanochtend zelfs een pianiste om het ontbijt muziekzaal te omlijsten. Leuk hè?! Bij het zwembad zijn alle zonnebedjes voorzien van een kussentje, komen ze in de ochtend langs met een vers stukje fruit en in de middag bieden ze een klein glaasje met crushed ijs en zorgt een dj voor de sfeer met loungemuziek a la Ibiza-style. Het zit hem in de details!

De mussen vallen van het dak en ik draag… handschoenen.

Het ziet er niet uit, in bikini of zomerse outfit met handschoentjes aan, maar ik moet wel. Het is veel te warm ook trouwens! Ik heb slechts een paar bij me dus daar moet ik zuinig op zijn. Totaal niet bij stil gestaan (noem het dom of naïef) dat ik hier in het heuvelachtige Calpe, niet zonder kan. Bij een pittige daling verbrand ik door het afremmen mijn handen aan de hoepels. Er staan echt al blaren op mijn duimen. Ik denk dat ik blij mag zijn dat we in het vlakke Nederland wonen en vraag me oprecht af hoe Spaanse rolstoelers het doen. ????

Op de tweede dag kwamen we erachter dat er een rolstoelvriendelijke verbinding (lange gang) is, onder het hotel door om naar het zwembad te komen. Daar was ik heel blij mee, want ik zag er wel tegenop om elke dag die trappen te moeten nemen. Maar ook hier zit in het eind van de gang een behoorlijke klim, waardoor een klein duwtje in de rug niet verkeerd is. Het zwembad en het prachtige uitzicht maakt wel alles goed hoor! Als ik naar de wc wil, kan ik de sleutel van het invalide toilet bij de bar ophalen. Wel zo fijn dat niet iedereen daar gebruik van kan maken, want zo blijft het schoon en redelijk privé. ???? De obers weten nu trouwens wel precies hoe vaak ik een plasje moet plegen, haha. ‘Heb je haar weer!’ ???? Handschoenen aan en de steile gang vol in de remmen naar beneden, anders vlieg ik zo aan de toiletdeur voorbij. ????‍????????

Spaanse keuken

Twee weken aan de Costa, betekent de rest van de zomer op droog brood en water…

Wij genieten enorm van de heerlijke tapas, Spaanse wijntjes, cocktails en het uitgebreide tafelen. Ik groei nu al dicht en we zijn nog niet eens op de helft. ???? Calpe heeft een groot aanbod van restaurants, maar nu we een auto tot onze beschikking hebben kunnen we het ook verderop zoeken. Vanuit Nederland hadden we een redelijk standaard auto gereserveerd, maar omdat de rolstoel moest passen, kregen we ook hier een upgrade. Daar gaan we weer, elk nadeel heeft zijn voordeel. ???? We rijden nu rond in een riante en super luxe Mercedes! Maar wat blijkt…? De rolstoel moet alsnog uit elkaar, anders pas hij niet achterin. Dat verzin je niet! Toch nemen we dat ongemak met rijplezier op de koop toe. ????

Echt, ik heb de Costa Blanca altijd een beetje onderschat.

In eerste instantie dacht ik bij deze Costa altijd en alleen maar aan Benidorm, maar geloof me het heeft echt veel meer! We hebben al verschillende tochtjes gemaakt en de omgeving is echt prachtig. Groen en volop kleur van de prachtige bloemen en bougainvilles. Inmiddels hebben we de badplaats Javea bezocht. Een sfeervol stadje met historisch centrum, smalle gezellige straatjes met vele terrasjes, bars, restaurants en winkels. Frank en Lynn hebben de klim gemaakt naar het kasteel van Guadalest, hangend op de rots en beschermd door de oude muur (een middeleeuwse dorp met 200 inwoners, uitgeroepen tot Historisch Artistiek Erfgoed) terwijl ik braaf beneden bleef wachten. Weliswaar genietend van het indrukwekkende uitzicht. Op één been en met rolstoel kom je namelijk niet ver. Daarna hebben we een kijkje genomen bij het stuwmeer, waar ik dan wel wat kon zien.

Watervallen.

Daar waar de Algar rivier naar beneden davert in geweldige watervallen, trapsgewijs langs rotsen die mooie natuurlijke zwembaden vormen, ligt een natuurreservaat ‘Les Fonts de l`Algar’. Volgens velen een must see, dus hop hop in de auto en gaan. Ver rijden was het niet, dus konden al snel opzoek naar een parkeerplaats. Zo dichtbij mogelijk. We parkeerden op een terrein bestemd, waar we eigenlijk niet mochten staan, maar toen ik uitstapte en de man mijn beperking zag, was het geen probleem. En ja, het lot van een eenbenige is dat je niet overal kunt komen of aan mee kunt doen. Dus ik ging verplicht aan de koffie op het terras, terwijl Frank en Lynn de wandeling naar de watervallen gingen doen. Gelukkig hebben ze voor mij wat filmpjes gemaakt! ????

Deze week komt onze Sven deze kant op, staat een bezoek aan oud reiscollega Anky en Valencia op het programma, daar kijk ik enorm naar uit! ????

Spreuk van de dag

Van warm gaat het naar zwoeler,
van zwoel dan weer naar heet,
vandaag plak ik nog meer aan jou,
het is maar dat ge ’t weet. ????
Lizismore