Als mens zijn we niks meer of minder dan een bundel verhalen op pootjes, aldus Saakje.

Ik keek er enorm naar uit om mijn cadeau dat ik voor mijn 52ste verjaardag van de familie gekregen had, te verzilveren. Een één op één sessie met Presentatiecoach en Spreekmoed Specialist Saakje Bakker. Zij zou mij, met al haar kennis en ervaring op het gebied van storytelling en public speaking, verder helpen met de vormgeving, opbouw en structuur van mijn levensverhaal. Een stukje persoonlijke groei en ontwikkeling is voor mij belangrijk. Het helpt om mijn zelfvertrouwen iets op te krikken en ik word er sterker van. En ja, ik vind het ook gewoon leuk. Het is een stille ambitie van mij om in de toekomst als eenbenige spreker op een podium mijn verhaal, voorzien van een duidelijke boodschap, de wereld in te slingeren, zoals zij dat zo mooi omschrijft.

Meteen toen de afspraak gepland was, had ik huiswerk gekregen. En je weet, ik ben dol op huiswerk. Een story kun je serveren als een soort menu met een voorgerecht, hoofdgerecht en een toetje en bestaat uit een mix van allerlei anekdotes, ervaringen, data, modellen en inzichten. De kunst is om van alles wat ik wil vertellen een samenhangend geheel te maken met een pakkend begin, een stevig middenstuk en een goeie uitsmijter. Mijn huiswerk was om alles wat ik wil vertellen, rijp & groen door elkaar heen met steekwoorden op post-its te schrijven. En dat heb ik gedaan.

Ze noemen het ook wel een ‘Braindump’.

Van Ilse1.0. Hostess. Gezin. Bucketlist. Bloggen. Amputatie. Kanker. Impact. Operaties. Onomkeerbaar. Prothese Leggy. Rolstoel. Handbike. Krukken. Onafhankelijkheid. Aangepast. Vrijheid. Bewustzijn. Vanzelfsprekend. Inloophuis. Inspiratiebron. Bibian Mentel. Marc de Hond. Communicatie. Lichtpuntjes. Genietmomentjes. Sporten. (Vrijwilligers)werk. Heliomare. Afgekeurd. Corona. Energiebronnen. Gedoe. Levenslust. Talent. Uiterlijk. Belasting. Belastbaarheid. Evenwicht. Horoscoop weegschaal. Toegankelijkheid. Relativeren. Afscheid. Doelen stellen. Zeldzame kanker. Chondrosarcoom. Mijlpalen vieren. Perspectief. Saamhorigheid. Mensenmens. Boze buitenwereld. Spiegelbeeld. Naar Ilse2.0.

Lemmer

Mijn huiswerk was voltooid en ik was klaar voor de volgende stap.

Nu waren we een beetje aan het zoeken naar een geschikte locatie om de coach-sessie te doen. Saakje komt namelijk uit Lemmer en dat is nou niet bepaald in de buurt van Haarlem. Eerste hadden we bedacht ergens halverwege bij Lelystad af te spreken, maar op het laatste moment bedachten Manja en ik om er toch samen een uitje van te maken. Wel zo leuk. Al snel had ik een mooie accommodatie gevonden en omdat het zo kort dag was, had ik ze maar even gebeld met de vraag of het hotel wel ‘rolstoelvriendelijk’ was. Voor één nachtje hoefde ik geen aangepaste kamer, maar wilde natuurlijk wel veilig kunnen douchen. De eigenaresse was super aardig en vertelde dat in de douche antisliptegels lagen, er weliswaar geen handvat of greep was, maar wel een muurtje waar ik me aan kon vasthouden. Mocht dat niet voldoende zijn, beloofde ze mij te helpen met een plastic douchestoeltje. Fijne service. Deal!

Precies op het randje van Friesland en Flevoland ligt het dorpje Lemmer.

Na het avondeten vertrokken Manja en ik richting Friesland, met op de achterbank…jawel de rolstoel, Leggy, een extra kussen, mijn krukken en twee logeertasjes. Ik ga op vakantie en neem mee….. ???? Anderhalf uur later reden we het dorpje binnen en parkeerden we de auto voor de Beach Suites gelegen aan het IJsselmeer. Dat meer zagen we trouwens pas de volgende ochtend, omdat het bij aankomst donker was. Ik huppelde vrolijk naar de overkant, terwijl zuslief, oftewel Pietje Pakezel, mijn hele hebben en houden mee naar de ingang zeulde.

Wist je dat Lemmer ook wel ‘de poort van Friesland’ wordt genoemd? Het is een prachtig oud vissersdorpje dat heel ver terug gaat in de tijd en dat zie je ook aan de straatjes met prachtige oude architectuur. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik kan met terugwerkende kracht zeggen dat het echt een aanrader is voor een dagje of nachtje uit.

Gastvrijheid & Blijheid.

We hadden online ingecheckt en ontvingen een code waarmee we de entree van het kleinschalige hotel binnen konden, want een balie of receptie was er niet. Speciaal voor ons hadden ze dus een rolstoeltoegankelijke kamer op de begane grond gereserveerd. Met een tweede code ging het sleutelkastje naast de kamerdeur open en visten we de sleutel eruit. Toen we de voordeur van nummer zes openden kwamen we in een prachtige kamer terecht. Hip, gezellig, knus, nieuw, modern, schoon en echt van alle gemakken voorzien. Er was zelfs een klein keukentje met vaatwasser en koelkast, een klein rond bistro tafeltje met twee stoelen, twee luxe fauteuils, een ruime badkamer en een groot terras. Het had zeker het wouw effect! ????

Workshop

Je kunt beter een nachtje slapen over wat je wilt doen, dan wakker liggen van wat je gedaan hebt.

Via de kade van de haven, gingen we over de brug terug naar de Beach Suites. We dronken nog een kopje thee op bed en namen een heerlijke warme douche voor het slapen gaan. Als ik één verbeterpuntje mag aangeven, zou ik zeggen dat de metershoge spiegel in de badkamer van mij gestolen mag worden. Of de verlichting moet anders, één van de twee. Wat een verschrikking. Nu ben ik al niet dol op mijn spiegelbeeld, maar ik kon er met geen mogelijkheid omheen. Buiten dat ik de amputatie niet graag zie, zag ik nu ook alle bubbels, kuiltjes en oneffenheden op mijn lijf en geloof me, dat zijn er nogal wat. ???? Zou er bijna niet van kunnen slapen. Gelukkig besloeg de spiegel door de warme douche, zodat ik niet meer met mezelf geconfronteerd werd. Het resultaat van een maand nauwelijks snoepen is overigens nul. ???? Verder was het prima te doen, al blijft het uitkijken geblazen op mijn ene been en een natte vloer. Na een goede nachtrust, begonnen we de dag met een kopje koffie, wederom een lekkere douche en een simpel ontbijtje op de kamer. Daarna was het uitchecken; opruimen, inpakken en wegwezen.

Tijd is geld.

Manja legde onze tassen in de auto, want we gingen natuurlijk te voet naar het centrum. Nu mocht Leggy haar kunstje doen (lopen) en duwde zus mijn rolstoel voort, zodat ik daar indien nodig gebruik van zou kunnen maken. Ondanks dat we de route de avond te voren ook gelopen/ gerold hadden, presteerden wij het om de verkeerde weg te nemen. Blond hè?! ???? Ik besloot in de rolstoel verder te gaan, want dat gaat toch aanzienlijk een stukje sneller dan lopen. Hadden we in het dorp geslapen juist om op tijd te kunnen zijn, mislukte dat alsnog. Stom, want tijd is geld en onze afspraak had die dag een vol programma, dus tijd voor uitloop was er nauwelijks.

Iets na tienen kwamen we met rode wangen aan bij de Brasserie en zagen we Saakje al zitten op de plek waar we de avond ervoor ons biertje hadden gedronken. We maakten kennis, ik schoof met de rolstoel en Leggy aan de tafel en al snel zaten we gezellig te kletsen. Wat een leuk mens is dat zeg! Spontaan, enthousiast, energiek en gedreven in dat wat ze doet. Toen de koffie en thee geserveerd waren, kwamen de geeltjes op tafel en konden we van start. Voor het gemak zette ik de dictafoon aan om de sessie op te nemen, zodat ik de tips en trics altijd terug zou kunnen luisteren. Mijn geheugen laat me nog wel eens in de steek namelijk, dus een back-up is geen overbodige luxe.

Papiertjes. Geeltjes. Notes. Post-its.

Op een hele fijne en persoonlijke manier nam Saakje ons mee in de wereld van Storytelling en Public Speaking. Maak je geen zorgen, ik heb niet de ambitie om in de Ziggo Dome te belanden hoor! Wel heb ik het gevoel dat ik iets te brengen heb en ik wil er klaar voor zijn als de mogelijkheid zich aandient, om op een voor mij passend podium, mijn verhaal te mogen delen. Nu heb ik al best veel ervaring om voor groepen te staan, zoals ik deed in mijn rol als hostess en ook als communicatieprofessional. Toch zal het heel anders zijn om mezelf als Ilse2.0 te laten zien en me open en kwetsbaar op te stellen. Binnen no time kleurde de hele tafel geel en bespraken we alle onderwerpen van de braindump. Het was ontzettend interessant om er ‘boven’ te gaan hangen en er vanuit een ander perspectief naar te kijken. Welke boodschap wil afgeven? Ik werd enthousiast en kreeg er positieve energie van.

Na twee volle koppen thee moest ik naar het toilet. ‘Ai…die is boven’, zei Saakje verontschuldigend.

Op zich niet erg, want ik heb godzijdank een goed functionerend en sterk been en er bleek een trap met een goede leuning te zijn. Wel moest ik mijn prothese af doen en achterlaten. Leggy en traplopen is gewoon niet zo’n goede combinatie. Ik zette mijn been in zitstand op de stoel naast mij, gooide mijn jasje eroverheen, zodat de bezoekers zich niet rot zouden schrikken bij het zien van mijn kunstbeen. Geloof me, het was een gek en niet alledaags plaatje. ???? In de tussentijd had Saakje al gele papiertjes geclusterd per onderdeel, zodat mijn verhaallijn een logisch geheel gaat vormen. Er volgde nog een samenvatting van wat we allemaal besproken hadden, wat laatste tips en suggesties, voordat ik haar kon bedanken voor deze super leuke en leerzame les.

Manja en ik bleven op locatie voor een heerlijke lunch en sloten deze dag af met een wandelingetje door het mooie Lemmer. Het was een inspirerende ochtend, met dank aan de familie voor dit geweldige cadeau! De komende tijd kan ik hier lekker op voortborduren en o ja, als ik ooit op een podium krijg, ben jij de eerste die het hoort! ????

Spreuk van de dag

Ga, groei
Ontdek nieuw terrein
Al geeft groei
soms angst en pijn
Zet een eerste stap
al is ie nog zo klein
Jij weet dat het
het waard zal zijn
Ga, groei
Ontdek nieuw terrein
Geen gemaar
dus zie ik je daar?
JIP