Selecteer een pagina

Ik heb je verhaal bekeken, omdat dat blauwe cirkeltje (van ongelezen item) mij irriteerde. ????

Volgens mij ben ik nooit goed geweest in korte verhalen schrijven, ik ben namelijk nogal lang van stof. Nu heb ik zelfs het Oslo blog in tweeën moeten delen, het moet niet gekker worden. Goed, zoals beloofd hier het vervolg.

Zaterdagmiddag ????

Na het het bezoek aan het natuurgebied Vakre Sognsvann en de beeldentuin was het tijd om te relaxen.

We reden terug naar het hotel, haalden de rolstoel uit de auto en gingen met de openbare lift van het gebouw naast onze accommodatie naar het plein beneden. We hadden zin om iets te eten en liepen door de drukke foodmarkt Mathallen om te kijken waar we trek in hadden. Licht geïrriteerd vanwege de lege magen (het was al half drie) en keuzestress, liepen we wat besluiteloos rond. Volgens locals is dit trouwens de beste street food markt van Noorwegen, omdat Mathallen van alle markten thuis is. Je kunt hier terecht voor de lunch, borrel of diner. En de keuze is reuze: Van typisch Noorse vis, via smaakvolle Spaanse tapas tot aan Vietnamese spring rolls. Met meer dan dertig verschillende delicatessenwinkels zit er voor ieders smaak wel iets bij.

Terwijl Sven en Lynn wat hapjes uitzochten, gingen Frank en ik buiten op zoek naar een tafeltje. Het was enorm druk en alle plekjes in de zon waren vergeven. Alsof het gratis is, maar dat is het niet kan ik je vertellen! Er kwam een tafel vrij en niet veel later zaten we lekker te smikkelen. We bespraken de plannen voor de rest van de dag en de uitkomst was; chillen en in de avond uiteten. We hadden genoeg gezien en gedaan. De zon stond hoog aan de hemel en iets verderop was er een parkje bij een kleine waterval van de rivier Akerselva, waar we op een betonnen trap tussen de Noren in het zonnetje gingen zitten. Kletsen en mensen kijken, heerlijk! We leren snel want net als de locals hadden we onze eigen drankjes meegenomen. Sven had wat fris en Corona’s gekocht in de supermarkt en ik had het flesje wijn van de dag ervoor meegenomen. Gewoon genieten dus. Niets meer en niets minder.

Mathallen

Het beloofde een drukke zaterdagavond te worden in de horeca, want deze ging na tijden van Corona weer onbeperkt open. Het reserveren van een tafeltje zou dus verstandig zijn. De mannen hebben werkelijk stad en land afgebeld, maar alles was volgeboekt. Uiteindelijk leverde het allerlaatste telefoontje een reservering op bij een Italiaan. Wij waren al lang blij dat we überhaupt ergens terecht konden. Tegen zessen hadden de mannen zich bedacht en hadden eigenlijk helemaal geen zin in pizza. Duh, hadden ze alle moeite voor niets gedaan! ???? Ze wisten ons te overtuigen toch bij de Mathallen te gaan eten, daar was de keuze immers reuze. Frank ging naar beneden en zou ons appen als hij een plekje had gevonden. Tien minuten later zaten we aan een tafeltje midden op de food-markt.

Gelukkig was het niet zo druk als eerder die dag en konden we rustig zitten. Als je lekker wilt eten en drinken in Oslo moet je de prijzen wel loslaten hoor, want anders kun je er niet van genieten. Alles is echt belachelijk duur. Een glas wijn kost al snel €12,50 en een biertje ruim €10. Voor een bordje Spaanse canapés betaalden we maar liefst €53. Niet normaal toch voor acht stukjes belegd stokbrood?! ???? Dan hoef ik je vast niet te vertellen wat een bordje met zes oesters kostte…. We hebben de hele avond gezellig getafeld, nergens naar gekeken en iedere keer nieuwe hapjes gehaald. Eerlijk is eerlijk, het was een rib uit ons lijf (in vergelijking met het luxe dinertje van de eerste avond, een klein rib ????), maar we hebben heerlijk gegeten en genoten!

Zondag

Als de tijd vliegt, vlieg mee. Loesje

Bij het wakker worden realiseerde ik mij meteen dat dit alweer ons laatste dagje samen was. Ik had lekker geslapen en voelde me goed. Vanwege de verwachtte drukte gingen we iets vroeger ontbijten en zo hadden we ook nog wat aan onze laatste uurtjes in Oslo. We bespraken de mogelijkheden en kozen er uiteindelijk voor om de stad in te gaan. Zij te voet, ik met de rolstoel. Het was wat grauw weer en erg rustig op straat, blijkbaar slapen de Noren op zondagochtend uit. Aan alles was te zien dat de clubs en bars tot in de late uurtjes open waren geweest, want overal lag afval en je viel bijna over de leen-stepjes die klakkeloos op straat waren achter gelaten. Het zag er een beetje mistroostig uit.

Kom van het dak af!

Via de winkelstraat gingen we richting het Operahuis aan de haven. Dit gebouw met een bijzondere bouwstijl is de thuishaven van het Noors Nationaal Opera en Ballet. Het huis is gelegen aan de Oslofjord in de wijk Bjørvika. Het is afgewerkt met Italiaans marmer en wit graniet en lijkt als een ijsberg uit het water op te duiken. In de Noorse natuur mag iedereen vrij wandelen en diezelfde gedachtegang hadden de ontwerpers met het schitterende dakoppervlak, wat bedoeld is om op te lopen. Alle toeristen gaan hier letterlijk het dak op. Tja en dan weet je het wel, dat wilde ik ook. Ontzettend hoog en steil, volgens manlief een onmogelijke en stomme actie met de rolstoel, maar ik hoefde Sven alleen maar lief aan te kijken en hij duwde mij met al zijn kracht het dak op. Zie hier het bewijs. Uitgeblust en buiten adem kwam hij boven, ik zat uitgerust op mijn kont. Ach, elk nadeel heeft zijn voordeel. ????

Oeps, we moesten ook nog naar beneden. Het was net een skipiste.

Wat ik me even niet gerealiseerd had, was dat we natuurlijk ook nog terug naar beneden moesten. Via de andere kant van het gebouw rolde ik het dak af. Doodeng. Echt. Het was zo steil! Ik had mijn handen stevig op de hoepels om af te remmen en Sven hield de stoel zo veel mogelijk tegen, maar dan nog. Als hij uit zou glijden, zou ik een doodsmak maken. Oei! Op hoop van zegen. Heel voorzichtig slalommend alsof we op de skipiste stonden, daalden we af. Mensen keken of we niet goed bij ons hoofd waren, haha. Godzijdank zijn we heelhuids beneden gekomen. Dat kon ik ook weer van mijn bucketlist afvinken! ✅
Bij het oversteken knalde ik tegen een stoeprand op, die lager leek dan hij werkelijk was, waardoor ik bijna met mijn neus op de trambaan lag. Mensen keken verschrikt om. En ik maar blijven lachen…???? Op één van de terrasjes dronken we een kopje koffie. Er loopt overal wel personeel rond, maar eigenlijk willen ze dat je alles met de QR code bestelt. Is dit vanwege Corona, of zijn de Noren voorlopers van hoe het straks overal zal gaan? Personeel is tenslotte je grootste kostenpost. Op zich prima hoor, maar het betalen met creditcard of gewone bankpas lukte via dat systeem niet altijd, dus bestelden we op de ouderwetse manier. Gewoon bij de ober.
We vervolgden onze wandelroute richting het Koninkrijk Paleis van Oslo. Dit gedeelte van de stad zag er wat gezelliger en mooier uit. Aan het einde van de Karl Johans gate, in de buurt van het indrukwekkende universiteitsgebouw en het theater, zagen we het Paleis liggen. Helaas was het tijdelijk gesloten voor publiek wegens werkzaamheden, dus we konden er enkel een blik op werpen. Langzaam maar zeker liepen we terug richting het plein bij ons hotel, onze tijd in Oslo zat er bijna op.

Ha det! Tot ziens!

17.20 uur Oslo – 19.10 uur Amsterdam ✈

Met het laatste biertje proostten we samen op ons weekendje Oslo. Ik ben niet de sterkste in afscheid nemen en voordat het zover was, prikten de waterlanders al in mijn ogen. Zo goed en kwaad als ik kon probeerde ik ze weg te slikken. Niet huilen Ils! Deze buitenlandse studie-ervaring voor Sven is fantastisch, hij doet het geweldig daar en ik gun hem de mooiste tijd van zijn leven, maar mijn moederhart mist hem gewoon. Sven liep mee naar het hotel en na het laatste toiletbezoek namen we afscheid met een hele dikke knuffel en stiekem moesten we toch allemaal een traantje wegpinken.

Of Oslo toegankelijk en rolstoelvriendelijk is?

Eerlijk gezegd, ja en nee. Zonder hulp van Sven, die mij letterlijk door de hele stad heeft geduwd (waarvoor dank!), was het onmogelijk geweest. Steile straatjes, heuvels op en af, watergootjes na elke zoveel meter in het trottoir waar mijn wieltjes in beleven hangen en vele schots en scheve tegels. Mijn armen hadden het zwaar te verduren, ik kon dus niet anders dan hulp vragen en accepteren. Het was fijn dat we een auto gehuurd hadden, want zo waren we vrij in doen en laten en konden we toch alle kanten op.
In het hotel was het prima geregeld; de lift functioneerde (heel fijn!), de kamer was rolstoelvriendelijk, de aangepaste badkamer voldeed aan de verwachtingen en er was een ♿parkeerplaats voor de deur. Top! De stad zelf is leuk om eens te bezoeken, maar of het een ‘must see’ is weet ik niet. We hebben lang niet alles gezien, maar ik ken mooiere steden, al vond ik de parken prachtig. Voor herhaling vatbaar? Nou, voor Sven zou ik zo teruggaan (natuurlijk!), maar anders gaat mijn voorkeur uit naar een ander deel van Noorwegen voor de mooie natuur of een andere bestemming, die op zijn minst een stuk betaalbaarder is.

Wist je dat…

  • Oslo circa 700.000 inwoners telt en gelegen is aan het begin van het Oslofjord?
  • de Trol, het mythische wezen, uit Noorwegen komt?
  • Noren erg van het buitenleven houden en wildkamperen is toegestaan?
  • de inwoners over het algemeen erg actief, sportief en fit zijn?
  • in het straatbeeld veel mensen met ANWB wandelbroeken en wandelschoenen lopen? ????
  • de stoplichten van rood, naar oranje, naar groen gaan? Handig!
  • Oslo één van de duurste steden is?
    De prijzen zijn soms zelfs wel tot 100% hoger dan dat wij gewend zijn. ????
  • het gemiddelde salaris tussen de €3000 en €3500 bruto ligt?
  • de kaasschaaf in Noorwegen is uitgevonden?
  • wij (waarschijnlijk door onze looks) regelmatig werden aangesproken in het Noors?
  • veel Noren hondenbezitters zijn?
  • de openbare toiletten netjes en schoon zijn?
  • ik mijn duurste huiswijn ever (van €61) heb gedronken en deze niet eens heel lekker was? ????
  • de Noren vooraf aan een feestje, gaan indrinken om kosten te besparen?
  • de kleurrijke huizen van hout zijn gemaakt omdat het een goede isolerende waarde heeft, waardoor het energieverbruik minimaal is?
  • op elke hoek in de stad City Bikes (leenfietsen) staan voor ieders gebruik?
  • Sven en Lynn samen op de populaire elektrische step van het hotel naar de studentenflat zijn gereden?
  • we nu (bijna) platzak zijn en de komende tijd op water en droog brood moeten leven? ????

Het leven is er om er vandaag van te genieten. Ingspire
En dat hebben we gedaan!

Spreuk van de dag

Wie van herinneringen
kan genieten
leeft tweemaal!