Selecteer een pagina

Precies één jaar geleden, op de dag van de zorg, zijn we gestart met de Gouden Hart Actie van Heel Haarlem Helpt. ????

Weet je het nog? Eén doneeractie, bedacht door vier Haarlemse vrienden, met twee goede doelen; de Haarlemse zorg in het zonnetje zetten en de lokale ondernemers een hart onder de riem steken. Een actie van Haarlemmers voor Haarlemmers. Doneren was mogelijk tot 1 maart 2021 en met trots kunnen we zeggen dat er in totaal maar liefst € 75.000 is opgehaald en we 1.875 zorgverleners van het Spaarne Gasthuis blij hebben mogen maken met een Gouden Hart Biljet van €40. Dit Haarlemse veertigje kan worden besteed bij de lokale aangesloten ondernemers. Een geweldig bedrag dat een mooie impuls geeft aan de lokale economie. Mijn rol in dit hartverwarmende initiatief is het verzorgen van de communicatie van Heel Haarlem Helpt, met name op sociale media en het is fijn om iets goeds te doen in deze bizarre Corona tijd.

Afgelopen woensdag, op de dag van de verpleging 2021, hebben we de allerlaatste Gouden Hart Biljetten uitgereikt.

Het was mooi weer, dus ik ging op mijn handbike richting het Spaarne Gasthuis, het is tenslotte maar een kleine vier kilometer bij mij vandaan. Voor deze speciale gelegenheid had ik Leggy aangedaan. Bij aankomst zag ik één van de initiatiefnemers Maurice al staan en niet veel later kwamen ook Daphne en Herman aanlopen. In verband met de Coronamaatregelen hadden we buiten met de zorgmedewerkers van de afdelingen Chirurgie, Cardiologie en Nucleaire afgesproken. Toen ook de voorzitter Raad van Bestuur Ivo van Schaik naar buiten kwam, hebben we voor de deur van het ziekenhuis de laatste tweehonderd biljetten uitgereikt. Natuurlijk hoorde daar een foto-momentje bij, met dank aan fotograaf Ramon Philippo (RAP Fotografie). De vorige uitreiking op de afdeling oncologie zat ik in de rolstoel, nu wilde ik staand één van de laatste biljetten overhandigen, dat voelde toch net even fijner.

Om de cirkel rond te maken, is de zet nu aan de zorgverleners die een Gouden Hart Biljet cadeau hebben gekregen.

Het gedoneerde bedrag komt bij inlevering van het biljet ten goede aan de lokale ondernemers. Zo steunt de actie niet alleen de zorg, maar ook de Haarlemse ondernemers die juist nu moeite hebben hun hoofd boven water te houden. Aangezien winkels en horeca nog beperkt open zijn is de inlevertermijn verlengd tot 1 september 2021. Stapsgewijs gaan de winkels en horeca open en hopelijk neemt de druk bij de zorgmedewerkers snel af zodat zij het biljet kunnen inwisselen voor iets moois. 

Hemelvaart

Een feestdag die gaat over afscheid nemen en hoop.

Eigenlijk sta ik nooit echt stil bij de betekenis van de feestdagen, al ben ik katholiek opgevoed en kreeg ik het vroeger met de paplepel ingegoten. Vrij is vrij, niet waar? ???? Maar goed, deze dag wordt de opvaring van Jezus naar de Hemel gevierd en gaat eigenlijk over hoop. Het was prachtig weer en omdat ons Lynn ook wel even een verzetje kon gebruiken na al het leren, zouden we gaan lunchen (in de hoop dat ons meisje straks slaagt ????) bij Vooges Bloemendaal. Sven had zich afgezonderd om te studeren, dus ging helaas niet mee.

Gezien het feit dat we op het laatste moment gereserveerd hadden en er grote drukte verwacht werd, stonden we om 12 uur op de stoep.

Frank en Lynn parkeerden de fietsen aan de overkant en ik koppelde mijn bike af en stak rollend de straat over. We waren de eersten die zich melden bij de inschrijfbalie en mochten uit twee tafeltjes kiezen. We kozen voor een mooi tafeltje in de zon en kregen een tijdsblok van anderhalf uur om te genieten. Met een lekker glaasje wijn (minimaal gevuld ????, nou ja ze moeten het toch weer terug verdienen allemaal) en een heerlijk broodje zagen we het terras vollopen. Dat was lang geleden zeg. Het was gezellig druk en een leuk plekje om mensen te kijken en niet geheel onbelangrijk voor mij…het terras was rolstoelvriendelijk. ✅

Na de lunch maakten we plaats voor de nieuwe bezoekers en fietsten we met een mooi ommetje via de duinen terug naar huis. Daar trok ieder zijn eigen plan en ben ik, met een boek op mijn neus, in slaap gevallen op de loungebank buiten. Moe van een lunch en een klein fietstochtje, hoe is het mogelijk? Op het eind van de middag kwam Marie nog even langs om weer eens een paar broeken af te spelden. Ik had twee nieuwe gekocht en nog twee andere op de plank liggen, die door haar schoonmoeder vermaakt mogen worden. De schaar werd erin gezet (au! Dat blijft pijnlijk om te zien) en de spelden op de juiste plek ingestoken. Toen het passen en meten klaar was hebben we buiten gezellig bij gekletst.

Puppy Speel Dag

Het voelde echt alsof we ons kind voor de eerste keer naar de opvang brachten. Zo spannend.

Socialisatie is een belangrijk proces in de opvoeding van je hond en voor een pup is het van belang om kennis te maken met de ‘grote uitdagende buitenwereld’. Nu is een labrador al sociaal van zichzelf en dus is socialiseren over het algemeen geen probleem. Het zijn gewoon boefjes en deugnieten met een hart van goud. ???? Onze fokker organiseerde de allereerste puppy speeldag voor alle pups die afgelopen jaar bij hen geboren zijn en nog geen jaar oud zijn. Meteen na de uitnodiging kwamen er enthousiaste berichtjes binnen in de ‘broertjes en zusje’ app van Sim. (Is dat eigenlijk gek, een honden-app groepje?????????‍♀️)  Het is een stukje rijden, maar we wilden ook onze lieverd de dag van zijn leven bezorgen. Zo zaten we vrijdag om negen uur in de auto, op weg naar Wijk en Aalburg. Wij, de baasjes, mochten onze trouwe viervoeters tussen half tien en half twaalf brengen en tussen vier en zes ophalen.

Bij aankomst zagen we al wat baasjes en hun pups in de rij staan, klaar voor hun eerste hondenfeestje.

Grappig, want we behoorden tot de blije hondenbezitters die trots over hun nieuwe gezinslid spraken. We mochten één voor één naar binnen om onze pup aan te melden. De halsband ging af en ze werden na de inschrijving meteen meengenomen naar het speelveldje. Zoals je vroeger bij je kids altijd stiekem om het hoekje ging kijken, wilden we dat nu ook, maar dat kon en mocht niet. Jammer. Hoe zou onze Sim zijn broertjes en zusjes begroeten? Zou hij meteen goed opgenomen worden in de groep? Zou hij ons missen? Natuurlijk niet! Hé, het is een labrador hè, die vindt alles leuk! Ik was razend benieuwd. De fokker vertelde ons dat we Facebook in de gaten moesten houden, want daar zouden ze de nodige foto’s en filmpjes plaatsen van onze lieve schatjes.

Wij reden door naar Esbeek voor een bezoek aan pa en Riet.

Terwijl de pups kennismaakten met allerlei (honden)speelgoed en de boerderijdieren; koeien, varkens, geiten, konijntjes en kippen, gingen wij bij pa op de koffie. En ook nu boften we, want het bleef lekker weer en konden heerlijk buiten zitten. Regelmatig checkte ik social media om te kijken of er al filmpjes en foto’s gedeeld waren. Het duurde even, maar het wachten werd beloond. Eindelijk was er iets gepost en konden we zien hoe onze Sim de dag van zijn leven had. Nou ja, eerlijk gezegd herkende ik mijn eigen ‘kind’ niet. Er waren maar liefst zeven identieke zwarte labjes druk aan het dollen, ze leken zo op elkaar, dat ik werkelijk geen idee had welke zwarte stuiterbal Sim was. ???? Heerlijk om te zien!

Mijn moederhart was gerust gesteld.

Na de koffie werd Leggy uit de auto gehaald en liepen Pa en ik samen naar Schuttershof om broodjes te halen voor de lunch. Even bewegen, na een te lange zit. Het was zoals altijd erg gezellig en voordat we ons ‘kind’ weer gingen ophalen kregen we een zak met walnoten en mijn favoriete worstenbroodjes mee naar huis. Rond vier uur arriveerden we bij Kennel de Hoge Blieker en kregen we onze Sim terug. Maar hoe wisten we zeker dat het Sim was? Precies, hij werd nog even met een chipreader gecontroleerd. Ja, het was de goeie! Zwarter dan zwart. Viezer dan vies. En heel moe. We kregen ook nog een goed gevulde Goodiebag mee naar huis, met koekjes, brokjes en speeltjes. Kortom het was één groot feest!

Eindexamen

Wat is een eindexamen anders dan weten, zweten en vergeten. Loesje

Maandag 17 mei beginnen de eindexamens. Super spannend voor alle kandidaten, maar Lynn is er denk ik wel klaar voor. Gek eigenlijk, dat ik van mijn examentijd niet eens zo heel veel kan herinneren. Ja, wel van de examenreis natuurlijk, haha. Ik ging met een vriendinnetje met Club Escolette naar Mallorca. Daar werd ik niet alleen verliefd op de reisleider, maar ook op het vak. ???? Nee ik ben veel kwijt, alleen soms als ik droom, droom ik over mijn wiskunde examen. Stom he? Dan voel ik de examenstress door mijn hele lijf gieren en word vervolgens zwetend wakker omdat ik een black out had. Het is geen droom, maar een terugkerende nachtmerrie. ???? We hadden trouwens een vreselijke leraar, die ik ook nooit zal vergeten. Hij was lelijk, stonk en sprak met consumptie. Maar… daar gaat het nu niet om. Nu is het aan onze kinderen. Ik wens iedereen de komende weken veel succes en de ouders sterkte in deze toch wel stressvolle periode. Zet hem op! ????

Spreuk van de dag

Als ik wat liefde met jou deel,
en jij doet dat voor anderen,
dan kunnen we ontzettend veel,
aan dit bestaan veranderen.
Martin Gijzemijter