Vandaag had ik mijn wekker gezet, maar toch was het de verpleging die mij iets daarvoor wakker maakte.

Deze ochtend mocht ik namelijk douchen (yes!!????) en dat kost tijd dus…vroeg op. Maar eerst moest er met de wondverpleegkundige nog overlegd worden hoe en wat. Dat duurde even, dus in de tussentijd kon ik mooi ontbijten. Daarna werd de douchebrancard binnen gereden en kon ik overhevelen met behulp van de papegaai boven mijn bed.

Aangezien ik mijn badjas hier niet heb, ging er een laken over mij heen, op naar de douche in de grote badkamer.

Het water was heerlijk warm! Naast het lekker poedelen en haren wassen, werden de wonden ook gespoeld en dat ging prima. Helaas kwam er ook weer een einde aan mijn waterpret, dus was het afdrogen en terug naar de kamer. De wondverpleegkundige kwam en vertelde de verpleegster hoe de wonden te verzorgen en te verpakken. Ondertussen trok ze wat korsten van mijn schaafwond op mijn linker bovenbeen (au!????). Er ging een mooie grote roze pleister op en klaar. De wond op de achterkant werd gezalfd op de droge stukken en de randen werden speciaal aangestipt, omdat deze boven de huid uit groeien (hyper granulatie).

Er ging een groot verband op en plastic eroverheen om het af te dekken.

Het was inmiddels al half tien geweest en dus tijd voor de afspraak met mijn psycholoog. Dus snel aankleden en naar de wc. De therapeut kwam al aanlopen met twee koffie ????, dus dat was een goed begin. We hebben gesproken over wat de kerstperiode voor mij betekent. Hoe erg ik er naar uit kijk om die dagen thuis te zijn. Wat mijn verwachtingen zijn, maar ook de angst die ik heb om de confrontatie aan te gaan. Goed om er met elkaar naar te kijken en soms een spiegel voor te houden.

Na dit gesprek mocht ik naar de ZOP (zelfstandig oefen periode). Hier heb ik wat armspier-oefeningen gedaan, wat ‘gefietst’ met mijn armen en gelopen tussen de loopbrug. Daarna had ik even tijd voor mijzelf, dus beetje appen, beetje lezen, beetje lunchen. In de middag ging ik met mijn fysio naar de parkeerplaats buiten om met haar auto te oefenen hoe ik de auto in en uit zou kunnen. Hoe? Rolstoel zo dicht mogelijk bij het portier, linkervoet dicht tegen de auto zetten en proberen met mijn linker bil op de achterbank te komen, daarna mezelf verder de achterbank optrekken en klaar. Daar lag ik. Het lukte mij ook weer om uit de auto te komen.???? Daarna probeerden we het ook op de bijrijdersstoel. Eigenlijk ging het meteen goed. Het is alleen een beetje onwennig en dus eng. Maar missie geslaagd! ????????

Eindelijk ook weer wat tijd genomen om verder te lezen in het boek van Bibian Mentel. Deze keer viel ik niet in slaap. Wel werd ik deze keer heel verdrietig omdat het verhaal zo herkenbaar is. Het raakte me enorm. ???? Tijd om even afstand te nemen. Na het avondeten kwamen oud collega’s Erica en Michiel op visite en namen een heel leuk kerstplankje mee! We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken, dus we zijn inmiddels weer een beetje bijgepraat. Andere revalidanten hadden in de huiskamer een karaoke avond georganiseerd. Je kon er bijna niet omheen…???????? Ben nog heel even gaan kijken, maar heb vooral geluisterd naar de gezellige en mooie liedjes. Volgende keer doe ik mee…????

Cadeautje 18 van de Rituals advent kalender???????????? was een ampul met een lekker luchtje. ????

Zit het leven tegen, loopt het allemaal niet fijn,
bedenk dan dat zonder regen, de zon niet zo speciaal zou zijn.
Martin Gijzemijter