Danou

Chambres d’hôtes Danou.

De oude Franse boerderij herkende ik van de foto’s en lag er mooi bij aan een prachtig klein pleintje. Bij het uitstappen hoorden we de vogeltjes fluiten. Verder was er stilte en voelde je de rust. Zo ontspannen! We belden aan en werden vriendelijk ontvangen en welkom geheten door het echtpaar David en Manou en kregen een korte rondleiding door het sfeervolle hotel. De kamer was nog niet klaar, dat wisten we, dus besloten we na de kennismaking en een bakje koffie een toertochtje te maken richting Charleville. We wilden de tijd optimaal benutten. Alsof we nog niet genoeg kilometers gemaakt hadden…

Het lijkt alsof er slechts één weg door het hele gebied kronkelt en verkeer is er nauwelijks. Zo anders dan wij gewend zijn. Tegen lunchtijd waren we in Monthermé gelegen aan de Maas, waar we in een lokaal restaurantje wat gegeten hebben. Opvallend is wel dat iedereen Frans tegen je praat, of je het verstaat of niet, ze lullen gewoon door. Engels doen ze niet aan, laat staan dat ze vragen of je überhaupt Frans spreekt. Wij hebben ons gewoon aan te passen. What’s new? Ook de menukaart was enkel in het Frans, dus eigenlijk had ik geen idee wat ik bestelde, haha. Het bleek gerookte zalm met stokbrood. Lekker! 😁

Place Ducale Charleville.

Met een bolle buik reden we verder en kwamen we uit in Charleville-Mézières, de hoofdstad van de Franse Ardennen dat nog net geen 50.000 inwoners telt. De stad ademt een middeleeuwse sfeer en biedt een charmante mix van historie en gezelligheid. We vonden een invalideparkeerplaats, maar omdat niet duidelijk was of we daar ook moesten betalen, kochten we voor de zekerheid bij de parkeerautomaat een kaartje. Het kostte overigens geen drol, daar kan Nederland nog wat van leren! Sven haalde de rolstoel en handbike uit de auto, wat niet alleen voor mij heel fijn was, maar ook voor hem, want nu hoefde hij mij niet over drempels en obstakels te duwen.
In de zomer zal het centrum echt wel iets levendiger zijn dan dat het nu was, maar we hebben een mooi rondje door de stad gedaan langs indrukwekkende bezienswaardigheden. De Place Ducale is echt een pareltje, één van de mooiste pleinen in de buurt, waar we heerlijk buiten op het terras hebben genoten van de architectuur en een Franse cappuccino.

Chambre le Pic.

Tegen vier uur stortten we wel een beetje in en hadden we graag een momentje in het hotel willen chillen, maar het was te ver weg om even op en neer te rijden. We hebben daarom een klein rondje door de stad gedaan, een nieuw parkeerplekje opgezocht en zijn bijtijds een hapje gaan eten aan de overkant van het plein. Weliswaar binnen, want het was net iets te koud om buiten te blijven zitten. We hebben heerlijk getafeld en zijn daarna weer door het heuvellandschap terug gereden. Aangekomen in het vakantieverblijf kregen we een prachtige riante kamer aan de voorkant van het hotel met niet alleen een slaapgedeelte, maar ook een sfeervolle zitkamer. Zo tof! Na een heerlijke warme douche en een kop thee doken we ons mandje in. Oogjes dicht, snaveltjes toe…en we waren in droomland.

Bloemenvelden

Koolzaad.

Super uitgerust werden we wakker na een heerlijke nachtrust. De geur van croissants kwam door de kamerdeur naar binnen. De luiken gingen open en we maakten ons op voor de dag. Beneden stond de ontbijttafel al klaar en konden we zo aanschuiven. Wat een luxe! Het plan was eigenlijk om die dag te gaan fietsen, maar toen Sven met het voorstel kwam om naar Reims en de Champagnestreek te gaan, was ik meteen ‘om’. Wat een goed plan!

We reden door een bijzonder weids landschap, met vele grazende koeien en schapen, die het groene gras kort moeten houden. De gele bloemenvelden op de glooiende heuvels zijn een vrolijk aanzicht. Eigenlijk had ik geen idee wat voor bloemen het precies waren, dus onderweg Google maar eens geraadpleegd. Het blijkt dus bloeiend landbouwgewas te zijn, die een explosie van kleur geeft en slechts eenmaal per jaar te bewonderen valt wanneer zomerkoolzaad in volle bloei staat. Nu dus. Boften wij even. Deze felgele pracht is niet alleen een lust voor het oog, maar ook het begin van iets wat veel mensen dagelijks gebruiken: koolzaadolie. Samen met zonnebloem- en lijnzaadolie vormt het de plantaardige basis van margarines zoals die van Becel. Grappig, want zo leer je ook nog wat tijdens een minitrip door de Franse Ardennen!

En wij dachten dat dit dus heel speciaal was. Kwamen we vandaag Nederland binnen rijden, zagen we dezelfde gele bloemen gewoon in de berm staan… 🙈

Op de fiets door de kerk.

Na ruim een uur rijden kwamen we aan in Reims, bekend als de hoofdstad van de champagnestreek én om haar indrukwekkende kathedraal. De Cathédrale Notre-Dame, die al uit de 13e eeuw komt, is een van de mooiste gotische gebouwen van Frankrijk en de glas-in-loodramen zijn echt prachtig en wereldberoemd. Helaas lag de hele stad open en moesten we een weg zien te vinden om met de handbike bij de kerk te komen. Eenmaal binnen koppelde ik mijn fiets af, om rollend verder te gaan, maar de bewaking stak daar een Frans stokje voor. Geen idee wat de man allemaal vertelde, mijn Frans is echt onder de maat, maar ik begreep dat mijn fiets daar niet mocht staan vanwege veiligheidsredenen. Dikke prima, heel begrijpelijk ook, dus koppelde ik mijn bike weer aan en ging fietsend door de kerk. Toch een beetje gek, maar voor mij wel zo makkelijk om overal te komen. En ja, natuurlijk hebben we een kaarsje gebrand voor ons pap en mams.

Durf het bijna niet te vertellen, maar wat wel echt suf was, was dat ik na een koffietje op het terras mijn bike totaal vergeten was en alleen met de rolstoel verder ging. Ineens miste ik ‘iets’. Ik keek Sven een beetje schaapachtig aan en zei ‘oeps ik ben mijn fiets vergeten!’ 🙈

Santé!

Na ons bezoekje aan de kathedraal van Reims, reden we de champagne route op zoek naar een Champagnehuis en het werd die van Moët & Chandon. Een indrukwekkende plek, vol geschiedenis en verhalen over hoe Champagne al eeuwenlang wordt gemaakt. Jammer genoeg zat de rondleiding propvol, moeten we toch een keer terug, maar gelukkig konden we wel naar de bar voor een glaasje… of drie! Na het bestuderen van de kaart vol bubbels (OMG, wat een prijzen! 😱) genoten we van een gezellige proeverij, heerlijk de verschillende smaken drinken in een stijlvolle setting. Het hapje Kaviaar van €70 hebben we maar overgeslagen, want dat is toch niet echt onze snack… 😜 We konden niet om de chique winkel heen en kochten een mooi flesje als souvenir. Daarna doken we op de hoek van de straat toch nog even een ‘doodgewone’ boulangerie binnen, voor een broodje met een bakje koffie. We hadden honger!

Table d’Hôtes

Bij Danu doen ze ook aan Table d’Hôtes en geniet je ’s avonds van een gezellige en (h)eerlijke 3-gangendiner met verse streekproducten. Ook weer eens wat anders. Samen aan tafel met de andere gasten en de gastvrije eigenaren. Het zijn dan misschien geen chefkoks, maar koken wél met passie en aandacht en dat zie je op je bord. Het was geweldig goed verzorgd!

Spreuk van de dag

In de drukte van de dag
proberen we alles te plannen en te bepalen
Neem eens wat gas terug
en geef ’t geluk de kans om je in te halen. ❤️