Selecteer een pagina

Zoek de zon op! ????

  • Iemand in het zonnetje zetten
  • Geen zon zonder schaduw
  • Het zonnetje in huis zijn
  • De opgaande zon aanbidden
  • Smelten als sneeuw voor de zon

Wees niet afhankelijk van het geluksgevoel dat een ander je geeft. Het zit in jezelf. ❤

Precies daar ben ik naar op zoek.
Een ontspannen en tevreden gevoel.
Maar het lijkt soms verder weg dan ooit.
En ja, dat zit hem dus in mij.
Mijn geluk moet niet afhangen van een ander.
Ik moet het in mijzelf zoeken.
Leuke dingen doen en de zinnen verzetten.
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Hoe doe je zoiets als heel je wereld op zijn kop staat?
Nu wil het toeval dat er een klein reisje gepland stond.
Een beter moment had ik niet kunnen kiezen.
Alsof het zo moest zijn.
Zonnestralen absorberen en positieve energie op doen.
Dat is precies wat ik nodig heb.

Als je naar de zon draait, valt de schaduw achter je. Ingspire

  • Achter de wolken schijnt de zon
  • De zon komt op en gaat onder, maar nooit uit
  • Pak de zon en straal!
  • Voor niets gaat de zon op
  • Na regen komt zonneschijn
  • Met de zon in je hart, regent het nooit de hele dag

Afgelopen april heeft Sven, omdat ik een klein dipje had, in een spontane opwelling twee tickets geboekt naar Tenerife. Eén voor hem en één voor mij. Een moeder – zoon tripje. Hoe leuk?! Zo is Lynn in de tijd dat ik in Heliomare lag met haar vader naar Parijs geweest. Nu gaan wij naar het prachtige eiland waar ik tien jaar met ontzettend veel plezier heb gewoond en gewerkt. Nooit geweten dat de thuissituatie zo anders zou zijn op het moment van vertrek, maar dat ik het juist nu keihard nodig heb om even los te komen van alle emoties, is een feit.

Hé, kijk eens omhoog, de zon loopt als een gek te stralen!

De koffers zijn gepakt.
Badkleding, strandjurkjes en wat outfits voor de avonden.
Fijn dat ik even kon schakelen met oud-collega Manja op Tenerife.
Zij vertelde hoe heerlijk het weer daar is. ????
Ik was het bijna vergeten.
En natuurlijk spraken we meteen af om een wijntje te doen.
We hebben heel wat bij te praten, na alles wat er de afgelopen jaren gebeurd is.
Kortom een heerlijk vooruitzicht!

De dag van vertrek sta ik op met een bepaalde spanning in mijn buik.

Natuurlijk heb ik ontzettend veel zin om er even tussenuit te gaan,
maar het voelt ook gek om letterlijk afstand te nemen van thuis.
Van alles wat me nu zo verdrietig maakt.
Sim voelt aan zijn water dat er wat staat te gebeuren.
Hij legt zijn kop op de schoenen van Sven die klaarstaan om ingepakt te worden.
Hij is niet bij ons weg te slaan.
Dat heet onvoorwaardelijke liefde.
Nooit oordelend, nooit chagrijnig.
Altijd blij en lief voor zijn baasjes.
We zijn er klaar voor.
Moeder en zoon gaan op pad.
Met z’n tweetjes.
Nooit eerder gedaan en het voelt toch wat onwennig,
zo zonder de rest van ons gezin.
De buuf brengt ons naar Schiphol.
Ondanks dat we online ingecheckt zijn,
moeten we langs de balie voor een label aan mijn rolstoel.
Via ‘select passengers’ gaan we met de lift naar boven.
We worden langs een lange wachtrij begeleid naar de band voor de controle van de handbagage.
Ik zie mensen kijken.
Tja, ook hier geldt, elk nadeel heeft een voordeel. ????
Sorry people!
De rolstoel, tassen en krukken gaan door de scanner.
Via een verruimd poortje mag ik verder rollen.
Ik word met goedkeuring volledig gefouilleerd.
Ook de rolstoel ondergaat een grondige inspectie.

Ineens haalt een van de veiligheidsmensen een schaar achter uit de rolstoel. Oeps, die was ik helemaal vergeten. ????

Die had ik meegenomen naar de Ride for the Roses om touwtjes te knippen voor aan de ballonnen.
De schaar zo bot als wat, bleek geen gevaarlijk wapen. Godzijdank. ????
Ook de rolstoeltas wordt eruit gepikt.
Het reparatie-setje trekt de aandacht.
De beveiliger haalt het hele ding leeg.
Om vervolgens van zijn meerdere te horen dat het oké is.
Hij ruimt het tasje weer in,
terwijl wij zowat wortel staan te schieten.
We zoeken een plekje om te zitten en halen een cappuccino bij Starbucks.
Dat is toch echt ‘by far’ de lekkerste koffie.
Aangekomen bij gate C14 moet ik naar het toilet.
Ik volg de borden waar ik met de rolstoel kan komen.
Dat blijkt helemaal vooraan te zijn.
Ga terug naar start… ????

De zon speelt al buiten, kom je ook? Loesje

Zonder grote vertraging stijgen we op.
Zodra de neus van het toestel de lucht in gaat,
voel ik de zenuwen gieren door mijn lijf.
Ik word er ook ietwat giechelig van.
Eigenlijk ben ik altijd een beetje bang, dat de staart bij de start de grond raakt.
Dat gebeurt gelukkig nooit.
We vliegen over Amsterdam en hebben prachtig uitzicht.
Niet veel later komen we door een heel dik wolkendek.
Alles is grauw en grijs.
Het uitzicht is totaal verdwenen.
We bewegen ons door niemandsland.
Zware turbulentie volgt.
De riemen moeten vast en warme dranken worden niet meer geserveerd.
Sneu voor Sven die net een koffie had gekregen. ????
Maar wat ik altijd schrijf is waar.
Achter elk wolkendek schijnt de zon.
Het is echt zo,
we hebben het met eigen ogen gezien.
De luchtzakken worden minder.
Het wolkendek lichter.
Uiteindelijk zien we kleine witte wolkjes dansen in de blauwe hemel.
Met mijn hoofd tegen het raam, staar ik naar buiten.
Mijn gedachten gaan alle kanten op.
Mijn zorgen-machine draait direct weer op volle toeren.
Pijn in mijn buik.
Met afstand kijk ik naar mijn leven.
Jeetje, waar ben ik in godsnaam in beland?
Wat een nachtmerrie weer.
Ik probeer het van me af te schudden.
‘Loslaten nu Ils’, spreek ik mezelf toe.
Geniet van dit bijzondere tripje met je geweldige zoon.
Geniet van het hier en nu.
Geniet van alles wat deze dagen komen gaat.
Geniet van de warmte en de zon! ????
En dat… dat ben ik nu precies aan het doen.
Geloof me, het is genieten hier op Tenerife, maar daarover later meer. In mijn volgende blog, vertel ik je alles over onze avonturen tijdens onze 5-daagse trip en of ik het verdrietige gevoel een beetje los heb kunnen laten.

Spreuk van de dag ☀️

Vandaag is oké
De zon doet me dromen
Van betere tijden
Die terug zullen komen
Van drankjes met vrienden
Tot zwemmen in zee
De zon doet me dromen
Vandaag is oké
‘smooj