In het weekend moet de klok terug, maar ik weet echt niet meer waar ik die gekocht heb. ????????

Vanwege de oliecrisis werd in 1977 de huidige winter- en zomertijd ingevoerd. Dit om efficiënt om te gaan met het daglicht en energie te besparen. De wintertijd is eigenlijk de ‘normale’ tijd, omdat deze meer aansluit bij onze natuurlijke klok. Toch ben ik groot fan van de zomertijd; het extra daglicht zorgt ervoor dat je actiever wordt; we kunnen genieten van heerlijke lange zomeravonden; we spenderen meer tijd buiten, wat niet alleen goed is voor ons sociale leven maar ook voor onze geslonken vitamine D voorraad, en het zonlicht draagt ook nog eens bij aan een zonnig humeur. ????

Ik nomineer mezelf voor de winterslaap-challenge!

De klok wordt een uur terug gezet en daarmee gaat de wintertijd officieel in. Wintertijd betekent voor mij; een uurtje langer slapen (fijn!), eerder donker, korter licht, kaarsjes branden, koude dagen, regenachtig weer, minder zonlicht, winterdip, vitamine D tabletjes slikken, met een dekentje op de bank, winterslaap, openhaard, rode wijn, wakker worden als het nog donker is, fietslampje bevestigen achterop de rolstoel ????, verlichting op mijn handbike, cocoonen, mijn dagelijkse ommetje na het eten verplaatsen naar vóór het eten (in het donker met Leggy de straat op is onverantwoord)  en…voor onze zwarte Lab een ledlampje kopen, want die is onzichtbaar in de duisternis. ????

Sale

De doorsnee Nederlandse vrouw heeft twee problemen: ze heeft niets om aan te trekken én ze heeft geen kasten genoeg om het allemaal in te hangen. ????

Daar gingen we weer…op naar de GEISHA sample sale winter editie. Benieuwd naar wat ze nu in de aanbieding hadden, reed Lynn met mij als passagier richting Lijnden. Klinkt het heel erg verwend als ik zeg dat ik eerst mijn kast moest opruimen, voordat er überhaupt weer plaats was voor iets nieuws? Laten we zeggen dat het een hele goede reden was om mijn zomerkleding voor de komende maanden even op te bergen. Alle shirts met korte mouwen, rokjes, tuniekjes en strandjurken gingen op de grote stapel onderin de kast. Zo nu had ik weer wat hangertjes vrij voor winterkleding. Let’s go!

Life isn’t perfect, but your outfit can be. ????

Bij aankomst bleek het drukker dan de keren ervoor en we sloten netjes achteraan in de rij bij de ingang. Voor mij met mijn rolstoel is en blijft het toch de ideale manier van shoppen. Op afspraak met een beperkt aantal gasten. Heerlijk! We bekeken de prijslijst; alles was zo rond de twintig/ vijfentwintig/ dertig euro, met uitzondering van de jassen die het dubbele waren. Grappig hoe dat werkt, want omdat de prijzen toch aanzienlijk hoger lagen dan de laatste keer dat alles een tientje kostte (dat zijn bedragen hoor ????), ga je toch bewuster inslaan. Dus dat kopen wat je echt graag wilt hebben en niet alles van jouw maat meenemen, omdat het toch niks kost.

Eerst was het struinen door de gangpaden om te kijken wat er allemaal hing. Vervolgens trokken we van alles uit het rek en was het stapelen geblazen. Mijn rolstoel gebruikte ik als kapstok en hing deze vol met hangertjes. Pashokjes waren er niet, dus langzaam maar zeker zag je de dames, half naakt, hun buit passen in de buurt van een spiegel. Wij dus ook. Niet naakt hoor! ???? Natuurlijk zijn we geslaagd, al was het niet zo succesvol als voorgaande edities. Deze keer rekenden we af en gingen we met slechts één volle tas naar buiten.

Tafeltennis

Omdat onze aangepaste auto in de garage stond, bracht dochterlief mij richting Wijk aan Zee voor mijn pingpong-uurtje.

Tja, aan een leenauto heb ik niks. Het alternatief was de Regiorijder bestellen, maar eerlijk gezegd had ik daar niet zo’n zin in. Ben wel een beetje klaar met die busjes, al weet ik ook dat ze voor veel mensen onmisbaar zijn. Ik had de luxe van een lieve dochter die mij wel wilde rijden. Ze nam haar laptopje mee om daar aan haar studieopdracht te werken. Flex-studeren zeg maar. Het pingpong clubje zat nog gezellig te kletsen in het restaurant van Heliomare, maar door de drukte onderweg was ik wederom aan de late kant en kon ik vrijwel meteen door naar de sporthal. Onze speeltijd zou ingaan en die benutten we graag zo volledig mogelijk. Het was leuk en gezellig en tussen de pingpongballetjes door, kletsten we de oren van elkaars kop. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten stonden (zaten) we weer buiten.

Training 

Vrijwilligers worden niet betaald niet omdat ze waardeloos zijn, maar omdat ze onbetaalbaar zijn.

Het was alweer dag twee van de IPSO basistraining van Inloophuis Kennemerland. De groep ‘gastvrouwen in wording’ kwam bij elkaar om verder in te gaan op de structuur van een goed gesprek. Omdat we elkaar nu toch al een beetje beter kende, voelde het heel vertrouwd om samen aan de slag te gaan. We blikten eerst terug op de vorige bijeenkomst en bespraken het ‘huiswerk’ wat we hadden meegekregen; het werkboek ‘Basistraining’ doornemen, een stuk lezen over rouwverwerking en interview technieken bekijken op de dagelijkse televisie. Als je met andere ogen kijkt, zie je heel goed wat er bedoeld wordt met aandacht luisteren.

Ik was vandaag bij de psycholoog. Zij wil jullie allemaal leren kennen.????

Voor mij zat er een onderbreking in de dag, omdat ik tussentijds ook zelf nog een afspraak had bij de psycholoog in Bloemendaal. En hoe goed je gesprekken ook kan oefenen en op papier weet hoe het moet, zodra er persoonlijke emotie bij komt, ben je alles weer vergeten. ???? Een beetje aangedaan en van slag kwam ik dan ook terug in de groep. Het enige wat ik dacht was ‘als ze maar niet gaan vragen hoe het gesprek gegaan is‘, want de tranen zaten hoog. Ik viel net in de lunchpauze, dus dat kwam goed. Met een broodje kaas en kopje thee, kon ik de brok in mijn keel mooi wegspoelen. Toen de cursus hervat werd, was ik er weer volledig bij.

Ook deze keer werden we aan het werk gezet met rollenspellen. Het eerste rollenspel deden we plenair om te zien wat in een gesprek werkt en wat niet, welke vragen je beter wel en niet kan stellen en hoe je jezelf beschermt tegen eventuele emoties. We zijn tenslotte allemaal mensen met onze eigen persoonlijke verhalen en ervaringen. Het was pittig en het verhaal wat als case gebruikt werd, raakte ons allemaal en ogen vulden zich met tranen. Toch was het goed om zo’n gesprek samen te trainen, omdat je dan pas echt ziet wat er gebeurt bij de gast, maar ook bij de gastvrouw. Bij de laatste oefening mochten we in kleine groepjes een plekje zoeken in het huis en de gesprekstechniek die we geleerd hadden toepassen. We sloten de dag, moe maar voldaan, af met een ontspanningsoefening. Nog één cursusdag te gaan!

Etentje 

‘We hebben voor de 28ste een date staan voor een hapje en drankje met oud Rabo meiden. Gezellig als je ook mee gaat/ kan/ wil!‘

Ik vond het appje met de uitnodiging super leuk en berichtte terug dat als mijn energie het toe zou laten, ik graag aan zou sluiten. Hoe gek het ook klinkt, het was toch wel weer een beetje spannend om oud collega’s te gaan zien, omdat een aantal van hen mij als Ilse2.0 na de amputatie nog niet gezien had. Er was gekozen voor Café De Toerist in Spaarndam, maar zowel het dorp als het restaurant zijn niet echt rolstoelvriendelijk, daarom had ik Leggy en de rolstoel thuis gelaten. Anja was zo lief om mij in Haarlem op te halen en samen reden we naar het pittoreske Spaarndam. Er was geen parkeermogelijkheid voor de deur, daarom werd ik net over de brug afgezet, zodat mijn oud collega de auto verderop kon parkeren en ik alvast rustig naar het restaurant kon hupsen. Buiten zaten wat jongeren op het terras, die mij meteen te hulp schoten en de deur voor me open hielden.

De meiden (stuk voor stuk niets veranderd!) zaten aan een grote tafel achterin. Het was ontzettend druk en ik sprong voorzichtig en een beetje opgelaten tussen de tafeltjes door. Het was leuk om alle oud collega’s weer eens te zien en het voelde dan ook vrij snel als vanouds. De houten stoelen waren niet aan mij besteed, dus nam ik plaats op de bank die voorzien was van een kussen en natuurlijk had ik ook mijn eigen kussentje mee. We hebben gezellig getafeld en bij gekletst (het leek wel een kippenhok) al was de groep iets te groot om iedereen te kunnen spreken. Ach, er zal ooit wel een vervolg komen! ????

Geniet van je ‘winterslaap’ dit weekend!

Spreuk van de dag

Zorg dat je problemen,
je geluk niet doen vervagen.
Hindernissen zijn om te nemen,
niet om op je rug te dragen.
Martin Gijzemijter