Sven had gisteren heerlijke Marokkaanse kipstoof met pompoen en zoete aardappel gemaakt. Daarbij kregen we naanbrood met een frisse yoghurt-knoflooksaus. Echt om je vingers bij af te likken! We zaten lekker te smikkelen toen ik ineens op iets hards beet. ???? Ik schrok, maar dacht in eerste instantie dat het een botje of steentje of iets dergelijks was. Ik peuterde het harde stukje uit mijn mond, terwijl mijn tong, ter inspectie, zorgvuldig langs mijn tanden en kiezen ging. Nee! Wat bleek, mijn halve kies was afgebroken en die had ik nu in mijn hand. ????Godsamme, nou dat weer. Niet nu in deze Coronacrisis, waarbij alleen noodzorg geleverd wordt… ???? Of was dit een ‘noodgeval’? Ik baalde enorm, maar het weerhield mij niet om mijn bord verder leeg te eten. Na het tafelen kon ik niet anders dan constant voelen aan de scherpe kantjes van het overgebleven deel. Een naar gevoel. Op de website van Mondig in Haarlem las ik dat zij hadden besloten om vanaf 28 april weer te starten voor de reguliere zorg. Deze week zouden ze deels open zijn voor de echte noodzakelijke- en spoedbehandelingen. Geen idee of ik een week zou kunnen wachten ????, zou de kies pijn gaan doen of verder afbreken? Dus stuurde ik mijn tandarts toch even een mailtje, met de vraag of hij überhaupt werkte en of hij wat voor mij kon betekenen. Binnen één uur zat er een reactie in mijn mailbox. Of ik morgen, vandaag dus, om tien uur langs kon komen. Oh wat fijn!! Top! ????

Frank ging vanochtend met mij mee naar de tandarts, omdat we daarvandaan nog een tuinmeubelwinkel zouden gaan bezoeken. Terwijl ik de praktijk binnen huppelde, ging mijn wederhelft in de buurt een klein boodschapje doen, omdat werd aangeraden alleen te komen. De receptioniste, bij wie ik mij moest melden, was afgeschermd met een beschermplaat van plexiglas. De dame in kwestie vroeg of ik, voordat ik naar boven zou gaan, mijn handen wilde wassen met desinfectie gel. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat er geen lift is, ging ik springend de trap omhoog. Boven aangekomen huppelde ik naar de deur van mijn favoriete tandarts die, zoals gebruikelijk, meteen openging. Niks geen lange wachtrijen, ik was meteen aan de beurt. Super! Afstand houden tot je tandarts is lastig…???? En waarom zou ik, hij moest mij tenslotte behandelen en laten we eerlijk zijn, daar zit geen anderhalve meter tussen. We kletsten eerst wat over de Coronacrisis en wat dat voor zijn branche betekende. Hij vertelde overigens voldoende mondkapjes ???? in huis te hebben, omdat zijn bestelling precies voor de uitbraak binnen was. Naar zeggen worden de dozen met mondkapjes nu verkocht voor de prijs van vijftig euro, waar dat normaliter tien euro was. ???? Schandalig eigenlijk, dat mensen op deze manier grof geld verdienen aan de crisis. Maar ja, dat is ook ondernemen, bij schaarste drijven ze de prijs op, dat is altijd zo geweest en zal ook niet veranderen. Ondertussen had de goede man een extra beschermkap opgezet en was hij begonnen mijn kies te repareren. Hij vertelde ronduit, maar ik kon ik alleen nog maar luisteren en een bevestigd geluidje maken, anders zou de boor in mijn wang hangen. ???? Binnen vijftien minuten was het klusje geklaard en mocht ik mijn mond spoelen. Mijn halve kies was weer een hele kies en voelde glad aan. Ik bedankte de tandarts voor de goede service en huppelde tevreden naar buiten, waar het heerlijk warm en zonnig was. ☀️

Spreuk van de dag ????

Het leven is een kaartspel: je kaarten kun je niet kiezen, welke kaart je speelt wel.✨