Selecteer een pagina

It’s all about Mentelity.

Het laat me niet los, ik ga ermee naar bed en sta ermee op. Het overlijden van Bibian doet veel met me en niet alleen met mij. Nederland rouwt massaal. Het hele internet staat vol met steunbetuigingen, mooie verhalen en anekdotes. Kranten koppen over haar kracht en positiviteit en alles wat zij achterlaat, haar legacy. Op televisie wordt er veel aandacht besteed aan dit grote verlies en konden we meekijken in de laatste zeven jaar van haar leven in de documentaire ‘Bibian Mentel, Durf te dromen‘.

Je kunt niet bepalen hoe een situatie loopt, maar wél hoe je ermee omgaat.

Ik voel sterk de behoefte alles over haar te lezen en te bekijken, voel haar kracht en energie, maar het maakt me ook angstig. Zoals zij in haar docu vertelde, elke controle is super spannend, omdat er altijd een kans bestaat dat je slecht nieuws krijgt. Zij heeft dat veel te vaak ervaren, ik drie keer. Begin mei moet ik zelf weer voor controle naar het ziekenhuis en ook al probeer ik die angst niet toe te laten, soms vliegt het mij toch aan. Ik probeer me vast te houden aan de wijze woorden van mijn grote voorbeeld: ‘Iets wat je niet kan veranderen moet je soms parkeren. Noem het struisvogelpolitiek. Af en toe je kop in het zand steken kan heilzaam zijn, ook om je gedachten te sturen naar dat wat goed en mooi is’.

Lotgenoot

Ilse2.0 go’s international! ????

Afgelopen week kreeg ik een verzoekje vanuit België. In de periode dat ik in het LUMC lag, liep er een oncologisch orthopeed met Dijkstra mee als fellow. Deze arts werkt inmiddels alweer een tijd in Antwerpen en heeft een patiënt die recent dezelfde operatie heeft ondergaan als ik. Nu wilde deze man heel graag met een lotgenoot mailen of bellen, maar in België zijn er geen tot weinig mensen met een hemipelvectomie. De behandeld orthopeed dacht daarom gelijk aan mij en heeft contact opgenomen met de Verpleegkundig specialist bot- en wekedelen tumoren in het LUMC. Zij heeft op haar beurt mij gevraagd of ik daarvoor openstond en of ze mijn contactgegevens mocht delen.

Inmiddels hebben we, na een korte mailwisseling, elkaar telefonisch gesproken. Hij vertelde in een notendop zijn verhaal en over het verloop van zijn revalidatie. We bleken veel gemeen te hebben. Dezelfde tumor (en humor????), hetzelfde been, dezelfde hoogte, deels dezelfde revalidatie en dezelfde levenslust. De Nederlandse taal is dan misschien bijna gelijk aan die van onze zuiderburen, maar ik moest soms wel lachen om zijn uitspraken, haha. Hij is van plan een keertje naar Haarlem te komen om op ons gemak eens ’te babbelen’. Het mooiste wat hij zei was; ‘Maor Ilse, we leven nog, hè?!’ en zo is het maar net.

Eindelijk shoppen

Because I bought it on sale, I actually made money! ????

Samen met Lonneke vertrok ik dinsdagochtend, na een kopje koffie en met de rolstoel achterin de auto, richting Lijnden, voor de ‘Unique Sample Sale 2021’ van Geisha. Eindelijk konden we weer eens shoppen. Wist je dat onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen die veel shoppen, minder last hebben van depressies? ???? Lon en ik konden wel een opkikker gebruiken, dus ik keek er enorm naar uit. Weet je dat ik al een jaar lang bijna niets gekocht heb. Dan zou je denken dat ik elke maand een stukje uitkering overhoud, maar dat is helaas niet het geval. Toch gek hè? ????  We hadden vooraf gereserveerd en zouden één uur de tijd krijgen om volledig los te gaan.

Shop until you drop!

De parkeerplaats was zou goed als leeg (nog zo’n voordeel van het Corona shoppen), dus we konden de auto voor de deur parkeren. Lonneke haalde de rolstoel uit de kofferbak, ik stapte over en rolde richting de ingang. We belden aan en werden binnengelaten door één van de medewerkers. Na het desinfecteren van onze handen, werden de spelregels uitgelegd en mochten we de ruimte binnen. Het was een grote hal met lange overvolle kledingrekken, weliswaar zonder pashokjes. Niets hing op maat, dus je moest het zelf een beetje uitzoeken. Twee andere vriendinnen van Lon hadden het uur voor ons gereserveerd en waren nog druk aan het passen. Onze tactiek was om eerst alles wat we leuk vonden te verzamelen op de grote tafel die in midden stond en daarna pas alles te passen.

Ik was blij dat ik mijn rolstoel mee had, want ik had het staand en springend nooit een uur volgehouden.

Er hingen echt leuke dingen in de schappen; jurken, jasjes, tuniekjes, pakken, blouses en broeken, bijna alles uit de wintercollectie. Nadat we beiden ruim vijftien stuks hadden uitgezocht gingen we passen. Lon met haar ideale maat paste alles, maar voor mij was het soms iets lastiger. Er waren kledingstukken bij die ik met pijn en moeite aankreeg (toch gewoon blijven proberen natuurlijk ????), maar door mijn groot getrainde armen niet meer zelf uit kon doen. Zat ik daar in mijn rolstoel met mijn armen in de lucht als een klein kind, zodat mijn vriendin het tuniek of de jurk over mijn hoofd uit kon trekken, haha. Helaas heb ik niet veel broeken kunnen scoren, omdat het passen daarvan heel vermoeiend is, maar heb er wel eentje gevonden. Heel snel en een beetje stiekem trok ik zittend in mijn rolstoel mijn legging uit en een broek met krijtstreep aan, zodat de andere twee klanten mij niet zouden zien. De broek was iets te ruim, maar moet toch verknipt worden (pijp eraf) en komt dat ook vast goed.

Met onze handen vol gingen we naar de kassa om af te rekenen en omdat alles in de sale was, kostte het geen drol.

Tevreden, moe en voldaan reden we met twee grote volle tassen terug naar huis. Voor mij was dit een ideale manier om te shoppen. Vanuit mijn stoel neuzen tussen alle kledingrekken, zonder dat ik tegen benen aan reed of mensen die over de rolstoel struikelden omdat ze mij over het hoofd zagen. Alles wat ik wilde passen, hing ik aan mijn krukken die achterop stonden of gaf ze aan mijn vriendinnetje. Een volgende keer ga ik dan ook weer graag mee. Conclusie; Geisha Fashion in Lijnden is zeker rolstoelvriendelijk! ♿✅ Thuis hebben we samen een broodje gegeten en daarna ben ik op de bank in het zonnetje in slaap gevallen. Het was, net als vandaag, een heerlijk ???? dagje!

Spreuk van de dag

Respecteer je lichaam als het om rust vraagt.
Respecteer je geest als het rust nodig heeft.
Relax en gun jezelf de tijd die goed voor je is.
Thedailyquotesnl