Hi, ik ben Ilse, 55 jaar jong, trotse moeder van Sven (23) en Lynn (21) en woon in het prachtige Haarlem. In september 2014 kreeg ik voor de eerste keer de diagnose botkanker. Na een grote operatie en intensief revalidatietraject, kwam de kanker in 2017 terug. Helaas hadden de behandelingen niet het gewenste effect en kreeg ik in 2018 opnieuw slecht nieuws. De kanker was terug of misschien niet weggeweest.

Mijn leven is eind 2018 drastisch veranderd, doordat ik mijn volledige rechterbeen, heup en bekken verloor aan botkanker. Een heftige en intensieve tijd van herstel en revalidatie in Heliomare volgde. Ik was gebroken, mezelf volledig kwijt en herkende mijn spiegelbeeld niet. Met de hulp van een vast behandelteam heb ik doelen gesteld en keihard gewerkt om deze te behalen. Net toen ik alles weer een beetje op de rit had, strandde onze relatie eind 2022, na bijna 25 jaar huwelijk en alles wat we samen hadden meegemaakt. Daar stond ik, alleen op mijn ene been. Ik heb afscheid moeten nemen van het huis waar we heel veel lief & leed hebben gedeeld en ben op zoek gegaan naar een nieuw plekje. Eind 2023 tekende ik het koopcontract van mijn nieuwe stulpje en zijn de kinderen uitgevlogen. 2024 zou mijn jaar worden, maar niets was minder waar. Mijn ouders overleden drie weken na elkaar. Het was een roerige tijd. Wat een geluk dat ik hulp kreeg van een woonprogramma, om van mijn huis een thuis te maken. Nu sta ik aan het begin van een nieuwe fase in mijn leven. Het is tijd voor een nieuw hoofdstuk en die only way is up!

Eén van mijn hobby’s is schrijven, vanaf september 2018 schrijf ik hoe het is om als (ex) kankerpatiënt te leven met een beperking of beter gezegd, een uitdaging en houd ik een blog bij  ‘Je weet pas hoe sterk je bent, als sterk zijn de enige optie is die je hebt.’

Sta iedere dag sterker op dan de dag ervoor.
Kijk je angsten aan en droog je tranen.
Je hebt een prachtig leven te leven!