Over mij
Ilse van Hooijdonk
Ik ben een rasechte Brabantse uit Berkel-Enschot, getekend door het leven, woon ruim 25 jaar in Haarlem, ben trotse moeder van Sven en Lynn, sportief, dol op Brabantse worstenbroodjes, houd van gezelligheid (met een zachte G) en mensen om mij heen. In de jaren ‘90 heb ik als hostess gewerkt op het zonnige eiland Tenerife, waar ik met heel veel plezier op terugkijk. Eenmaal in Nederland ben ik met veel enthousiasme aan de slag gegaan in de Communicatie & Marketing. Ik heb mezelf inmiddels ontwikkeld tot blogger en ervaringsdeskundige met beenamputatie als gevolg van botkanker en wil graag mijn verhaal delen om mensen te inspireren, motiveren en te leren relativeren.
Mijn sterrenbeeld is ‘weegschaal’, grappig eigenlijk want ‘balans’ is sinds de amputatie en de recente scheiding letterlijk en figuurlijk the issue of my life. Ik ben trotse eigenaar van een rolstoel met prachtige rode LoopWheels, heb een prothese genaamd Leggy (wel zo gezellig) en ik ga nooit de deur uit zonder mijn krukken die voorzien zijn van kleurrijke hoezen.
Van sporten word ik een leuker mens, daarom ben ik regelmatig te vinden in de sporthal van Badmintonvereniging Duinwijck voor een potje (para)badminton. Verder doe ik aan rolstoeltafeltennis bij Heliomare, ben aangesloten bij het oncologische zwemuurtje (soort watergym), train mijn core en balans wekelijks bij de fysio en ga er regelmatig op uit met mijn handbike. Ik heb geen beperking, maar een (behoorlijke) uitdaging.
Voor mij is het belangrijk om bij tegenslag een doel te hebben om na te streven. Een stip aan de horizon. Een houvast. Daarom wil ik me blijven ontwikkelen, deel ik graag mijn kennis en ervaring, sta open voor lotgenotencontact en zet ik mij in voor ‘beperkt’ sporten, toegankelijkheid & inclusie.
Ambassadeur van IPSO Kennemerland:
Missie: mensen ondersteunen die direct en indirect geraakt zijn door kanker. De impact van kanker is enorm, daarom is het belangrijk een luisterend oor en een helpende hand te bieden.
Ambassadeur van Toegankelijke Haarlem:
Missie: het creëren van bewustwording van fysieke en sociale toegankelijkheid. Dat is voor mensen met een beperking namelijk niet altijd vanzelfsprekend, daar weet ik inmiddels alles van.
Mijn motto is dat je sterker bent, dan je denkt en dat je met w-Ilse-kracht en positiviteit een heel eind kan komen. Het leven is mooi, maar het is aan jou om er het beste uit te halen. Kijk naar de mogelijkheden en geniet bewust. Jij bent het waard!
Een boze droom of realiteit?
Zo onverwacht, zo’n slecht nieuws…
Heen en weer geslingerd tussen leven en dood.
Hoop en wanhoop.
Bezorgde gezichten, verdrietige ogen.
Verslagenheid alom.
Woede en onbegrip.
Is dit een boze droom of realiteit?
In de zomer van 2018 kreeg ik voor de derde keer te horen dat ik ziek was.
De bottumor in mijn heup was terug,
of nooit weggeweest?
Hoe verwerk je deze keiharde boodschap?
Hoe vertel je het in godsnaam aan je kinderen?
Nooit eerder zo nagedacht over de dood.
Kutkanker!
Er volgde weer een achtbaan van emoties.
Blinde paniek, angst en onzekerheid.
Verdriet, boosheid, onmacht en onbegrip.
Wanhoop, maar ook zeker hoop.
Er is deze keer geen mooi behandelplan,
alleen een beenamputatie kan mijn leven redden.
Een strijdlustig gevoel neemt het over van de emotie.
Met doorzettingsvermogen, kracht, optimisme,
positief denken en levenslust kom je een eind.
Maar je hebt toch echt ook een dosis ‘geluk’ nodig.
Een ding staat vast: Niet opgeven…nooit opgeven!
Na 4 jaar van ziek zijn, herstel en revalidatie,
breekt de dag aan die ik op voorhand kan betitelen als
de zwartste dag uit mijn leven.
Ik ga lopend het ziekenhuis in,
maar zal er met een rolstoel uitkomen.
Het zal nooit meer hetzelfde zijn…
De wereld draait door.
Maar de mijne… staat stil.
Ik huil mijn tranen en beleef mijn angst.
Maar ik ben ook dankbaar, want ik krijg nog een kans,
en deze pak ik met beide handen aan.
Het is wat het is.
Het komt op mijn pad, dus ik zal ermee moeten dealen.
Natuurlijk ga ik er alles uithalen wat mogelijk is,
want ik ben en blijf gewoon ‘Ilse’!
