Elke hindernis biedt een kans om je situatie te verbeteren.

Vrij, onbelemmerd, zonder obstakels, vlot, soepel, ongestoord, zonder moeite, onbelemmerd voortgaand, hindernisvrij.

Met een doffe boink belandde ik naast mijn bed op de grond. Ik was te snel en lettterlijk met het verkeerde been uit bed gestapt. 🙈 Lynn, die gezellig een nachtje bleef logeren, reageerde slaperig en ietwat geïrriteerd. Ze mompelde dat ik een lampje aan moest doen als ik uit bed wilde stappen. Maar juist dát wilde ik vermijden, om haar niet wakker te maken. Met gevaar voor eigen leven dus… 🙄

Het was allemaal te doen om onze Sim, die uitgerekend deze nacht had uitgekozen om te spoken. Niet één keer, nee meerdere keren zelfs. Als hij ook maar dacht dat we sliepen, pakte hij zijn kans en sloop richting de woonkamer, opende met zijn natte neus mijn mooie glazen haldeur (de afdruk zit er nog op) en dat terwijl ik er elke nacht een mand voor zet om de toegang te blokkeren. Zachtjes trippelde hij naar binnen en sprong op de bank. Maar daar ging hij natuurlijk niet gewoon netjes liggen. Nee, meneer moest zo nodig graven om een comfortabel plekje te maken. OMG! En dat in mijn mooie nieuwe lichtgrijze bank. Met zijn poten had hij zelfs per ongeluk op de knop gedrukt waardoor het onderstel van de bank uitschoof. Meneertje lag prinsheerlijk op een luxe lounge bank. 😱 Ik kon roepen wat ik wilde, maar hij deed alsof hij in diepe rust was, dus moesten wij steeds ons warme nestje uit, om hem terug naar zijn eigen mand te sturen. En dat kunstje herhaalde hij drie keer in de nacht. ’s Ochtends waren Lynn en ik helemaal gesloopt. Het was een alles behalve ‘ongehinderde’ nacht! 🥱

De druppel die de emmer doet overlopen…

En dan nog wat. Deze week was het écht hondenweer. En geloof me, dat is dubbel ‘feest’ als je ook nog een hond hebt die hoe dan ook naar buiten moet. Goed, het kan niet altijd meezitten, dus met een flinke dosis tegenzin bereidde ik me voor op een fietstochtje met windkracht acht. Ik moest mezelf bijna verzwaren om niet weg te waaien. Wat een gedoe! Maar waar ik eigenlijk naartoe wil… Eenmaal thuis hoorde ik weer wat druppen. Meteen bekroop me dat nare gevoel. Het zal toch niet wéér zo zijn? Snel checkte ik of de vloer voor de tuindeur nat was. Tot mijn opluchting leek (op het eerste gezicht) alles droog. Maar ja, niet veel later hoorde ik opnieuw het verontrustende gedrup. Zelfs Lynn, die bij me was, merkte het op. Waarschijnlijk voel je al nattigheid… Precies! Voor de derde keer lekkage. Dit keer geen waterval, maar toch. De druppels hingen aan de balk en op de deurmat  lag een treurig plasje regenwater. G*dgloeiende! 😤 Houdt dit nou nooit op?  Over ‘ongehinderd’ gesproken…

Ongehinderd

Het is niet alleen de afwezigheid van obstakels die ons ongehinderd maakt, maar ook de kracht om er moeiteloos doorheen te bewegen.

De gemeente Haarlem laat haar maatschappelijk vastgoed toetsen op toegankelijkheid door Ongehinderd. Dit betreft een technische keuring uitgevoerd door een expert, gebaseerd op de criteria van het Nederlands Keurmerk voor Toegankelijkheid. De resultaten worden vastgelegd in een uitgebreid adviesrapport. Naast deze grondige toetsing zijn de ervaringen van mensen met een beperking op de betreffende locaties van grote waarde. Daarom zijn wij, als ambassadeur van Toegankelijk Haarlem, gevraagd te helpen en ging ik de afgelopen weken als ervaringsdeskundige op ‘rollers’ pad.

Ongehinderd leven, zorgeloos genieten.

Deel één van de gebouwenlijst betrof 45 objecten in Haarlem die allemaal beoordeeld moesten worden. De locaties waren heel divers van het gemeentehuis tot de theaters en musea, van sportaccommodaties tot buurthuizen en bibliotheken. Kriskras sjeesde ik door weer en wind door de stad om vervolgens op locatie de vragenlijst in te vullen: kun je de locatie zelfstandig bereiken en betreden? – kun je je zelfstandig in de binnenruimte bewegen? – wat ervaar je als de grootste belemmering? –  wat is jouw indruk van de locatie? – heb je aanvullende informatie en met hoeveel sterren waardeer je deze? Zo heb ik onder andere een test-bezoekje gebracht aan de Stadsschouwburg, het Buurtcentrum de Tulp, bibliotheek Zuid Kennemerland, De Pletterij, Kinheim, het Verweymuseum en het Boerhavebad. Soms in alle anonimiteit en daar waar ik ‘gespot’ werd, werd ik vriendelijk ontvangen en te woord gestaan.

Een wijde blik, verruimt het denken. Loesje

Het is fijn om te merken dat mensen echt openstaan voor verbeteringen in toegankelijkheid. Vaak weten ze alleen niet precies hoe en wat er aangepast moet worden. En niet onbelangrijk: waar ze het budget vandaan moeten halen om dit te realiseren. Niet dat ik alle antwoorden heb, maar door het gesprek aan te gaan, creëer je bewustwording en dat is een mooi begin!
Maar met deze objecten zijn we er nog niet. Waarschijnlijk komt er nog zo’n reeks aan. Stel je voor dat ik me zou vervelen. 😉 Het volgende project is ook in opdracht van Gemeente Haarlem en Ongehinderd. Dan mogen we op pad om de lokale horeca te testen en te vragen of zij willen aansluiten bij de Ongehinderd app. Doen we dit allemaal voor niks? Nee, het leuke is dat we hiermee punten sparen en met die punten ergens een hapje kunnen eten of drinken. Dat vind ik een mooie deal. Voor niks gaat de zon op, toch?

Als je het niet nodig hebt, weet je waarschijnlijk niet eens van het bestaan.

De Ongehinderd-app biedt mensen met een fysieke beperking de mogelijkheid om eenvoudig toegankelijke locaties in Nederland te vinden. Gebruikers kunnen locaties zoeken, filters toepassen op basis van hun behoeften en zelf beoordelingen achterlaten. Het platform biedt gedetailleerde informatie over toegankelijkheidsaspecten, zoals de aanwezigheid van liften, drempelvrije ingangen en invalidetoiletten. Locaties met het Nederlands Keurmerk voor Toegankelijkheid worden daarbij extra onder de aandacht gebracht. Met duizenden locaties in de database is de app een waardevolle hulp voor velen. Bovendien is hij gratis te downloaden via de App Store en Google Play Store. Waarvan acte!

Waarom moeilijk doen als het samen kan. Loesje

Er zijn nog bergen te verzetten als het om toegankelijkheid gaat en met een ‘beperkt’ clubje is dat zo eenvoudig nog niet. Daarom zijn wij als ambassadeurs van Toegankelijk Haarlem op zoek naar enthousiaste vrijwilligers die ons team willen versterken. Of je nu een beperking hebt of niet, iedereen die zich wil inzetten voor een toegankelijke stad is van harte welkom! Eind oktober werden we geïnterviewd door de gemeente Haarlem om meer mensen enthousiast te maken voor ons mooie initiatief. Benieuwd naar het interview? Lees hier het korte verslag.

Feest

Life begins at 24, the last 23 years have just been a practise.

Onze Sven heeft deze maandag maar liefst 24 kaarsjes uit mogen blazen en dat hebben we als gezin samen gevierd. Mooi dat dit, na alles wat we hebben doorstaan, toch ook weer gewoon kan.
Dit betekent dat ik al bijna een kwart eeuw de gelukkigste moeder ter wereld ben. En oud, haha. Maar eerlijk, blijven je kinderen niet altijd gewoon ‘klein’, hoe oud ze ook worden? Hoe groot ze ook groeien en hoe ze zich verder ontwikkelen, in jouw ogen blijven ze toch altijd jouw ‘kleine’ mannetje of meisje? Hij heeft de afgelopen jaren toch ook heel wat voor zijn kiezen gekregen. Nee, het leven is tot de dag van vandaag niet ‘ongehinderd’ aan hem voorbij gegaan, maar gelukkig hij is veerkrachtig en sterk. In 2021 werd hij klaps boem volwassen en heb ik een ode aan hem geschreven, dat ga ik niet elk jaar herhalen hoor, want dan gaat hij nog naast zijn schoenen lopen, maar een paar mooie woorden zijn hier wel op zijn plaats.

Als ik Sven zeg, zeg ik: 24 – liefste zoon – grote broer – liefde voor zijn meisje – idool van Sim –  Boogschutter – top kok – Boterfabriek – borrelboters – ondernemer in de dop – exclusieve verkoper van Marabino wijnen – Hyrox – Het Wapen van Kennemerland – een dag niet gesport, is een dag niet geleefd – altijd bezig – grote dromen – van alle markten thuis – daagt zichzelf graag uit – steun en toeverlaat voor de mensen om hem heen – houdt zich staande bij tegenslag en is gezegend met 1001 kwaliteiten.
Sven is een pracht mens en een echte kanjer van de bovenste plank. En ik? Ik ben een super trotse moeder en een enorme bofkont! 🥰

Het jaar 2000.

Er werden in het jaar 2000 ruim 207.000 baby’s geboren en Nederland ging richting de zestien miljoen inwoners. We klappen inmiddels bijna uit ons jasje want de teller staat op dit moment op achttien miljoen. 😯 Een kilo kaas kostte toentertijd zo’n vijftien gulden (€ 7,-), roomboter ruim twee gulden veertig (€ 1,09), een biertje in de kroeg nog geen drie gulden (€ 1,30) en een frikadel een kleine twee gulden (€0,90). Oh ja en de benzine prijs tweeënhalve gulden (€1,16) per liter. Dat waren nog eens tijden!

Je knippert drie keer met je ogen en we zijn alweer jaren verder in de tijd. De tijd vliegt en wij vliegen mee. En toch kan ik me zijn geboorte nog als de dag van gisteren herinneren. Het was een bewolkte en regenachtige zaterdag met her en der een verdwaalde zonnestraal. Om 15.53 uur kwam ons zonnetje met een keizersnee ter wereld en werden we gefeliciteerd met onze prachtige zoon. Een klein wurmpje van slechts 2700 gram en 48,5 centimeter groot. Daar zie je nu overigens niets meer van. 😉 Wij gaven hem de naam Sven en in gedachte had ik precies de man voor ogen die hij nu geworden is. Met de looks van een echte ‘Viking’; groot, sterk, stoer en blond. En wat is hij goed gelukt hè?!

Laat je niet
Tegenhouden
Door obstakels
Op jouw pad
Vertrouw op
Je eigen kunnen
En kracht
Je bent slim
En sterk zat.
#tegeltjeswerk

Wijnproeverij

Je moet leren nee te zeggen. Voorbeeld: wil je een glas wijn? Nee, doe er maar twee! 😂 #Rumag

Een wijnproeverij op de eerste etage (zonder lift) is voor een eenbenige op zich al een uitdaging. En dan heb ik het niet eens over de trap omhoog, maar vooral over het naar beneden springen met zeven (of waren het er acht?) wijntjes in mijn mik. 🤪Dat was toch wel even een dingetje! Gelukkig ben ik zonder kleerscheuren beneden gekomen. Wat ik wel kan zeggen: ik heb enorm genoten van de avond en de heerlijke Marabino-wijnen.

De bovenzaal van het Wapen van Kennemerland was knus en gezellig, helemaal klaar voor de proeverij. Sven heette de wijnliefhebbers van harte welkom en stelde zowel de maker van Vuurzee (champagnebier) als de wijnmaker voor, die speciaal uit Sicilië was overgevlogen voor deze gelegenheid. Ga me vooral niet overhoren, want het verhaal kan ik echt niet navertellen (had je er zelf maar bij moeten zijn 😉), maar ik weet wel dat de wijnen heerlijk waren en dat de bijpassende hapjes uitstekend smaakten. Sven en Marijn hebben het geweldig gedaan, en ik ben echt supertrots op ze. Ze flikken het toch maar mooi. Petje af mannen!

Spreuk van de dag

Het hoeft niet perfect
en wees niet bang
om te falen
Alles dat heelt
na gebroken
geeft de mooiste
verhalen.
#Bijmar