Met de zon in je hart, regent het nooit de hele dag. 🌞

Ik ben positief & optimistisch en toch zitten de tranen soms hoog.

Begrijpen doe ik het niet. Ik ben echt superblij met mijn sfeervolle huisje, mijn lieve kinderen en fijne vriendinnen en toch sluimert er een vleugje van somberheid. Nee, ik kan er niet altijd precies mijn vinger opleggen, maar de afgelopen week voel ik me toch niet helemaal happy. Soms krijg ik ineens een brok in mijn keel of voel ik de tranen prikken in mijn ogen. En daar blijft het niet bij, stille tranen lopen over mijn wangen. Natuurlijk ben ik geneigd te onderzoeken waar die emoties vandaan komen, om ze op te lossen en weg te poetsen. Er afstand van te nemen, te bagatelliseren, want prettig zijn ze zeker niet. Het maakt me onzeker, maar wat ik ook bedenk, veel wijzer dan dit word ik niet.

Wat is het?

Is het het gemis van ons pap en ons mam. Is het het alleen zijn en alles zelf moeten regelen? Is het de frustratie van elke dag een hoop gedoe? Is het de k-controle die half november gepland staat? Is het de blanco toekomst die voor me ligt? Heb ik misschien een nieuwe (fysieke) uitdaging nodig? Een doel, een houvast. Of zijn het gewoon de dagen die steeds korter en donkerder worden, de winterblues. Zeg het maar…

Als het donker blijft
in je hoofd vandaag
je vergeefs blijft zoeken
naar de moed
Als je wereld je te licht
te veel is.
Het is oké
Echt waar
Je doet het goed
#brievenbusgeluk

Eerste hulp bij een winterdip.

Wist je dat ongeveer 1 op de 3 mensen in Nederland jaarlijks iets van een winterdip ontwikkelt? Niet gek dus als je je even wat neerslachtig voelt. Daar houd ik mij maar even aan vast. De winterblues beginnen vaak in oktober of november en zodra de dagen weer langer worden verdwijnen ze langzaam maar zeker. Even volhouden dus. Ik heb de ‘first aid kit’ er maar even bij gepakt. Altijd handig, want we kunnen er zelf ook wat aan doen!

• zoek natuurlijk (zon)licht op en laat het dit weekend nou prachtig herfstweer worden! 🌞
• wandel, fiets, sport en beweeg, je zult zien dat je er energie van krijgt. Echt waar!
• luister naar je favoriete muziek of lees een boek.
• decoreer je huis met sfeervolle verlichting.
• zorg voor een goede nachtrust, oftewel op tijd je mandje in! Zegt degene die altijd te laat gaat slapen.🤭
• slik vitamine D, want die komen we deze maanden tekort!

Het appje van Sven kwam dan ook als geroepen.

‘Mam, heb jij van 12 tot 18 januari iets op de agenda staan?‘ Eh nee, ik had niets bijzonders wat ik niet zou kunnen verzetten. ‘Mooi, Lynn ook niet, dus kunnen we naar Tenerife! Zal ik de vlucht boeken?‘ Heerlijk zo’n kordate zoon die meteen doorpakt. Jaaaa!!!, reageerde ik super enthousiast. We hadden al een tijdje plannen om samen (zij met aanhang) naar mijn eilandje op vakantie te gaan, omdat mijn reis in februari geannuleerd moest worden, vanwege mams haar longontsteking en de kans dat ze hieraan zou bezwijken. De rest is geschiedenis. Je wilt niet weten hoe groot mijn behoefte is, om naar ‘la Isla bonita’ toe te gaan.

I need vitamin Sea.

We zijn nog wel op zoek naar een geschikte accommodatie in de buurt van Los Cristianos of Playa de las Americas, liefst iets met drie slaapkamers, al zal dat lastig worden. Voor de zekerheid hebben we al wel een appartement geboekt, vlakbij mijn oude stekje in ‘Melrose Place’, maar dan lig ik op de slaapbank. Ach, wat maakt het ook uit, we zien het wel. Het is een geweldig vooruitzicht, net nu ik weer wat perspectief kan gebruiken. Zo wordt er toch weer een lichtje in de tunnel opgehangen! Amigas de Tenerife, hasta pronto!

Uitdaging

I can be strong and ask for help at the same time.

Er zijn momenten dat er geen vuiltje aan de lucht is en ik het allemaal prima red in mijn uppie, maar er zijn ook echt nog wel momenten dat ik er klaar mee ben. Het huishouden op één been gaat niet over rozen. Het is soms verdomd onhandig én frustrerend. Zo ook laatst, toen ik bijna weer tegen de vlakte ging. Ik was in het schuurtje op zoek naar mijn winterjassen, werd ik bijna getackeld door het tuingereedschap dat daar op de grond lag. Lag ik daar bijna languit op mijn neus tussen alle zooi die nog uitgezocht moet worden. 🙄 Tja, en zo gaat het eigenlijk elke dag weer; struikel ik niet met mijn ene pootje over de stofzuiger, dan val ik wel bij het verplaatsen van de was van de badkamer naar het wasrek in de logeerkamer, met een prop kleding onder mijn arm, of sta ik te wankelen bij het ophangen daarvan. En tussen alle bedrijven door zorgt Simmy voor een uitdagend parcours, door steeds voor mijn voet te gaan liggen. Hoe je het ook went of keert, het blijft hard werken!

Zoek en gij zult vinden. Vindt gij het niet, dan is het zoek. 🙃

Dochterlief had de doos met mijn waterdichte jassen niet gevonden, lichte paniek, want dat zijn wel dure jassen en handig voor iemand zoals ik die geen paraplu kan dragen. Die kunnen toch niet zomaar verdwenen zijn tijdens de verhuizing? Bij navraag in de familieapp wie die doos gezien had, kwam geen bevredigend antwoord. Goed, ze had blijkbaar met haar neus gekeken, want deze bleek later dus gewoon onderop de stapel te staan. Duh! Had ik voor niks een extra winterjas gekocht, maar goed, daarover later meer. 🙈
Er zijn allerlei platforms waar je je hulpvraag kunt neerleggen, zoals Hondjeuitlaten.nl of Buurts. Niet dat zij mij kunnen helpen met het zoeken van verloren spullen, maar wel bijvoorbeeld met de opvang voor de hond of het bijhouden van je tuin. Bij de eerste kun je een profiel aanmaken, maar zodra je contact wilt leggen met een hondenliefhebber die hulp aanbied, moet je lidmaatschap betalen. Daar haak ik af, want daar heb ik dus helemaal geen zin in.

Goed nieuws: ik hoef geen tweede hond aan te schaffen. De factuur voor de hondenbelasting is teruggebracht van twee naar één hond. Pfieuw…kom ik even goed weg! 😅

Voor onze Sim heb ik een fijne kennis bereid gevonden om hem een paar keer op proef uit te laten. Echt super tof! Nu maar hopen dat hij zich van zijn beste kant laat zien. Verder zoek ik eigenlijk nog iemand die af en toe een dag(deel) wil oppassen, als ik de hort op ben. Bijvoorbeeld als ik een parabadmintontoernooi heb aan de andere kant van het land of als ik toch in training moet voor mijn eventuele nieuwe uitdaging. Binnenkort kan ik je daar meer over vertellen. Mocht je interesse hebben: Sim is lief, sociaal, grappig, onderdanig, stout, gek, dol op water en oh ja, hij heeft vaak bananen in zijn oren. Omdat de grootste zorg bij mij ligt, vind ik het fijn om af en toe hulp te krijgen, zeker nu de winterperiode eraan komt. Het is een kwestie van even schakelen als het nodig is. Woon je in de buurt en houd jij van honden, wandelen en heb je tijd? Let me know!

Tuinklussen.

Tja en dan heb ik nog die geweldige tuin op het zuiden. Tot nu toe heb ik wel helpende handjes gehad, maar volgens mij is het tijd om de tuin winterklaar te maken. Of ben ik hiervoor al te laat? 🤔 Ben jij of ken jij iemand met groene vingers en de nodige kennis, die mij wil helpen om de boel in orde te maken, te snoeien en wat onkruid te wieden? Stuur me een berichtje, dan zorg ik voor koffie en koek!

Oeps

I did it again…

Wat had ik nou ook alweer met mezelf afgesproken? Eén nieuw kledingstuk erin, zijn er drie uit of andersom? Ik ben het even kwijt. Drie erin, één eruit klinkt voor mij toch het beste eigenlijk en het meest gunstig natuurlijk. En joh, er kunnen echt nog wel een paar hangertjes bij in de kast hoor! 😊 Hoe dat zo zal je denken…. Nou, ik ben afgelopen zaterdag weer eens in de verleiding gebracht om een sale te bezoeken en kon er gewoon niet omheen. De avond ervoor had ik vriendin Lonneke laten weten, dat ik misschien wel even met haar mee zou gaan, maar aangezien ik lekker wat had uitgeslapen, was het aan de late kant en liet ik weten deze aan mijn neus voorbij te laten gaan. ‘Beter voor je kastruimte…’ kreeg ik terug met een dikke smiley erbij. Met een kop koffie dook ik op de bank. Niet veel later ging de telefoon. ‘Er hangen echte ‘Ilse items’ voor weinig en ze willen wel iets langer openblijven, zodat je toch kunt komen…‘

Daar kon ik toch niet tegenop?

Snel deed ik mijn laars aan, griste een jas van de kapstok, deed mijn oortjes in, installeerde me in de rolstoel, koppelde mijn bike aan en gaf plankgas richting de Waardepolder. Geen idee waar ik moest zijn, maar Lon zou me ergens onderweg opwachten. Net voorbij de Drostebrug, hoorde ik mijn naam roepen. Gelukkig maar, want vanaf daar had ik geen idee welke kant ik op moest en je weet dat als ik zelf mijn weg moet kiezen, het altijd fout gaat. Op het Figeeterrein in Haarlem bevindt zich het StofLab, een bijzonder gebouw met magazijnruimtes voor webshops, inspirerende kantoorruimtes en werkplekken voor creatieve ondernemers. In dat pand zit dus Fashionbridge, die eens in de zoveel tijd ‘sales’ heeft. En laat dat nu net mijn ‘middle name’ zijn, haha. Binnen werden we hartelijk ontvangen en mijn ogen werden direct getrokken door de kledingrekken.

Dit was smullen.

Toch wel redelijk onverwacht, had ik een tafel vol liggen met items die ik wel wilde passen. Had ik het echt nodig? Nee absoluut niet, maar dat was volledig ondergeschikt aan al het moois dat ik zag. En van shoppen word ik blij, dus één en één is twee! Hier was wel een kleedhok, maar aangezien wij de laatsten waren, heb ik me gewoon aan de ‘keukentafel’ omgekleed. Niet verder vertellen hoor, want ik durf het bijna niet te zeggen… ik ben geslaagd en ging met een volle tas naar buiten. Eén winterjas (hoeveel heeft een mens nodig?), twee truien, één blouse, een jurk en een tuniekje. Meer niet hoor, echt niet! ✌🏼

Shopping is cheaper than therapy!

En omdat het zo’n prachtig weer was en we nog moesten bedenken hoe ik dat allemaal mee naar huis ging nemen (want door alle haast de rolstoeltas vergeten), doken we het terras op bij ‘Mooie Boules’ aan het water. Lekker even klessebessen in het zonnetje, onder het genot van een lekkere cappuccino havermelk. Daarna was het passen en meten om de kledingtas achterop de rolstoel te krijgen, zonder dat ik achterover zou slaan en gingen we ieder weer onze eigen weg. Blij met mijn nieuwe aanwinsten. Dit is ook een beste tip om van je dip af te komen…shop until you drop! Nieuwsgierig naar mijn score? Zie hier een kleine modeshow! Enne die rokjes had ik al hoor…

Kortom, het was een week van mixed feelings; van tranen naar blijdschap, van verrassing naar uitdaging, van frustratie naar kleine geniet momentjes. Fijn weekend allemaal!

Spreuk van de dag

Het leven voelt meteen
zoveel leuker als je een reis
hebt geboekt waar je je
op kan verheugen.
#verliefd