Samen met de ergo heb ik vanochtend mijn been opgehaald bij de prothesemaker.

Hij had het been wat ingekort en een stuk siliconen in de onderkant (korf) van het korset gelegd. Daarna gingen we naar de grote oefenzaal om in de loopbrug te lopen. De prothese zat niet lekker en de knie boog niet bij elke stap. Shit, balen. Ik heb van alles geprobeerd, maar hoe ik de korf en mijn been ook draaide, het deed pijn en het ging voor geen meter. Na een half uurtje heb ik ‘mijn been’ een beetje verdrietig af gedaan. Ik moest het even laten voor wat het was.

Ik had een klein uurtje niets op het programma en daarom kon ik eventjes gaan kijken bij de Jeu de boules in de sporthal. Ik mocht zelfs even meedoen, maar ook mijn worp was niet opperbest????. Voor het lopen, mocht ik in de herkansing bij het zelfstandig oefen half uurtje. Nu had ik het stuk siliconen, iets hoger gelegd, waardoor de korf beter aansloot en het lopen een stuk beter ging. Kijk, daar werd ik blij van! ???? Het was moeilijk om te stoppen met lopen nu het goed ging, maar ja er moest ook weer geluncht worden.

Tijdens de lunch raakte ik in gesprek met een revalidant die een grote mond heeft, maar ook een heel klein hartje.

Je kent ze wel, de sfeermakers. Het was een heftig gesprek dat ging over het feit dat je leven in een ‘split second’ totaal anders kan zijn. Hij had dat al een aantal keer in zijn leven meegemaakt. Heel heftig en verdrietig, maar ook hij is er sterker door geworden. En ja dat voel ik ook. Klap op klap, maar ik ben niet knock-out gegaan. Ik ben blijven staan en ben heel hard bezig om terug te komen!

In de middag had ik even ‘me time’ en heb ik mijn post gelezen en de kaartjes ophangen. ???? Daarna ging ik lang uit op bed en heb ik nog even met mijn roomy gekletst en mijn berichtjes beantwoord. Daarna kon ik er weer tegenaan bij de tafeltennis ????, ik had een waardige tegenspeler. Heerlijk gepingpongd! Na deze inspanning en een kopje koffie, mocht ik door naar de amputatie loopgroep. De prothesemaker was er weer bij en keek mee terwijl ik in de loopbrug liep. Het ging heel goed…zelfs (of juist) met één hand aan de brug.????

[wpvideo qXo4m7az ]

Het been wordt weer iets langer gemaakt en de siliconen worden nog vastgezet in de korf en dan kan ik morgen weer oefenen. Ik moet meters maken, dus lopen, lopen, lopen.

Esther, Loes en Corina kwamen gezellig eten en bijkletsen. Deze keer hebben we in het restaurant van de Orangerie a la carte gegeten. Nou ja, het werd gewoon kipsaté met sla en patat. Lekker! ???? Fijn om de meiden weer gezien te hebben. We zijn vergeten een foto te maken. ????Morgen nog een dagje trainen, dan weekend!

Ook op de site van de Ride for the Roses, staat een interview van het KWF met mij als boegbeeld van de Ride. ????????‍♀️????

https://www.ridefortheroses.nl/pers-en-verhalen?utm_source=eml-7&

Dat alles altijd goed komt, dat is pertinent onwaar.
Maar door je lot te accepteren, wordt het leven minder zwaar.
Martin Gijzemijter