LHBTIQAPC+
L van lesbisch
H van homoseksueel
B van biseksueel
T van transgender
I van intersekse
Q van queer
A van aseksueel
P van panseksueel
C van cisgender
+ staat voor veel meer
Niet oordelen is de ander toestaan mens te zijn.
Heel eerlijk gezegd vind ik best ingewikkeld allemaal. LHBTIQAPC+, ik kan het amper zonder te haperen uitspreken, laat staan dat ik weet wat het precies inhoudt en hoe ik mensen het beste kan aanspreken. Hij/hem, zij/haar, die/hen. Als ik het in één woord zou omschrijven, zou het ‘diversiteit’ zijn. Ieder mens is tenslotte uniek, dus wat mij betreft zouden daarom al die labels niet eens nodig hoeven zijn, want zo creëer je ook weer hokjes. Het omvat zoveel verschillende identiteiten, genderneutrale taal en ervaringen, waar ik onbekend mee ben. Maar deze week heb ik tijdens de foto-expositie VEL en het gesprek over toegankelijkheid en inclusie, waar ook de Queer-gemeenschap bij betrokken was, toch wat meer geleerd. De foto’s, verhalen en gesprekken hebben me echt laten zien hoe divers en genuanceerd identiteit kan zijn, en hoe belangrijk het is om open te staan voor al die verschillende perspectieven.
Fotogalerie De Gang
Rox: ‘Over jezelf zijn zonder masker. Over lijf, gender en seksualiteit. Over leven en overleven. En al die tijd over verandering.’
Het was weer sjezen geblazen, want hoe krijg ik het toch elke keer weer voor elkaar, tienduizend dingen tegelijk te plannen. 😏
Ik had een soort deadline om een interview in het kader van ‘De Week van Toegankelijkheid’ te redigeren, het door te sturen voor plaatsing op de website, en daarna een post te maken voor onze social media-kanalen, toen Lynn me appte of ik om vier uur bij IKEA wilde afspreken. Goed nieuws, want ze heeft godzijdank al een nieuwe kamer gevonden en veel sneller dan verwacht. Het ligt vlakbij het station en ze wilde alvast wat inspiratie opdoen voor haar ruimte. Eigenlijk wilde ik wel mee, maar had om half zeven in stad afgesproken met Lonneke voor die foto-expositie en daarvoor moest die tekst dus klaar zijn. Handig was het niet…en toch hoorde ik mezelf zeggen; ‘Ja hoor leuk!’ 🙈 De vorige week stonden we voor de deur zonder rolstoel (🙄) waardoor we rechtsomkeer moesten maken, dat zou me niet nog eens gebeuren.
Aangezien ik de twee koffers die op mijn slaapkamer stonden EINDELIJK heb uitgepakt, kon ik wel wat extra kleerhangers gebruiken.
Een vrouw kan nooit genoeg kleding hebben, alleen te weinig opslagruimte. 😁
Met de klok hijgend in mijn nek, zette ik de rolstoel in de auto en tufte richting de Waardepolder.
En terug naar waar ik was gebleven. Terwijl ik braaf op de invalideparkeerplaats zat te wachten, appte Lynn dat de trein iets vertraging had. Toen dochterlief eenmaal gearriveerd was gingen we naar binnen en deden we het verkorte rondje. Het is altijd leuk om te kijken wat ze allemaal in huis hebben, ideetjes op te doen en ‘prularia’ te kopen. En omdat ik twee cadeaubonnen had gekregen voor mijn verjaardag wilde ik ook nog twee kunst-hangplantjes voor op de badkamer, twee potjes, een sfeervol bedlampje en…stoffer en blik kopen, want die had ik nog niet. 🤭
Op de weg terug was het filerijden om Haarlem centrum in te komen, ik zette Lynn af en snelde naar huis. De tekst was nog niet binnen, dus ik had net even tijd om de spulletjes op te ruimen. Om zes uur zat het interview in mijn mailbox en mee dat ik het opende zag ik dat het ruim tweeduizend woorden had. Die klus zou ik nooit in een half uur kunnen klaren, al deed ik wel een poging. In de tussentijd was Sven binnen komen lopen en hoorde mij in lichte paniek zeggen ‘en nu moet ik ook nog eten🤯’ Tovert die gast dus weer in een handomdraai een bordje eten op tafel. Mijn held! Met stress in mijn buik probeerde ik nog wat tekstuele aanpassingen te doen, maar het was gekkenwerk. We moesten de deadline maar verplaatsen naar later op de avond.
En laten we eerlijk zijn, geen haan die er naar kraait. Zo’n deadline leggen we onszelf op hè?
Opening expositie – Vel van Rox Klijn.
De expositie VEL gaat over het lichaam als plek van verzet tegen wat de buitenwereld van je vindt. Hoe je eruitziet, wat je doet, en wie je liefhebt wordt vaak door anderen beoordeeld. Maar echte kracht begint wanneer je zelf bepaalt wat je waard bent. Het lichaam is geen optelsom van oordelen, maar een plek van groei en verandering. In het werk van Rox wordt een queer kijk getoond op intimiteit en zelfbeschikking. De foto’s waren misschien niet helemaal mijn ding, maar de opening met verschillende optredens van de ‘Spoken word’ en het interview met de kunstenaar waren dat zeker wel. Enorm indrukwekkend. Het gaf een inkijkje in het leven van mensen, die niet altijd en overal geaccepteerd worden om hoe ze eruit zien, wie of wat ze zijn. Wij vonden het niet ‘gewoon’, wij vonden het heel bijzonder om hierbij aanwezig te mogen zijn! 😉
Fotogalerie De Gang, een initiatief van Doopsgezind Haarlem, biedt exposities van geëngageerde fotografen en verbindt thema’s van de buitenwereld met die binnen de kerk.
Week van de Toegankelijkheid
Brown Paper Sessie
Commercial
Leven tot het laatste moment.
Waar de ene actieweek stopt, begint een nieuwe. In de week van 12 tot en met 19 oktober 2024 staat palliatieve zorg volop in de spotlights en lanceren KWF en PZNL de bewustwordingscampagne ‘Leven tot het laatst’. Veel mensen weten nog niet wat palliatieve zorg precies inhoudt, terwijl het zo belangrijk is en veel betekent in de laatste levensfase. Palliatieve zorg is gericht op het verlichten van pijn en het verbeteren van de kwaliteit van leven bij mensen met een ongeneeslijke ziekte. Het focust niet op genezing, maar op comfort en ondersteuning voor zowel de patiënt als hun naasten.
Het is een prachtige film geworden en ik ben dankbaar dat ik hier een piepkleine bijdrage aan mocht leveren. Als je mij wilt zien moet je wel heel goed opletten, want ik loop letterlijk de deur uit met de tekst ‘om beter te worden’. We hadden verschillende shots opgenomen, één waar ik het huis binnenkom en het licht aan doe, één dat ik de veters strik van de schoen aan mijn prothesevoet en de laatste dat ik naar buiten loop. Omdat Leggy niet heel snel en buigzaam is en alles wat ik doe meer tijd kost, was het echt nog wel even een dingetje. Het beeld waar ze voor gekozen hebben klopt helemaal in het verhaal dat ze willen vertellen. Ben ik die ochtend wel helemaal voor niks in de make-up en krul gezet, haha, maar ben weer een mooie ervaring rijker. Nieuwsgierig? Bekijk hier de commercial.
Reminder kijk tip: Zondag aanstaande is de onthulling van mijn huisje te zien bij De Grote Huisverbouwing om 18.00 uur op SBS 6! Onder het genot van een bubbeltje zit ik samen met dochterlief en wat vriendinnen voor de buis. Spannend! De eerste trigger is al gedeeld op Facebook, klik hier!
Fijn weekend! 😘
Spreuk van de dag
Om jezelf te vinden
is er maar één pad
en dat is die van jou. ❤️
Ik dacht dat ik druk was maar jij spant de kroon. En ook zulke interessante zaken. Dank weer voor je mooie blog.
Dat is heel fijn om te horen Carla, dankjewel!😘
LHBTIQAPC+ Hmmmm. Ik dacht dat alles meedeed in dat rijtje BEHALVE cis gender. Eigenlijk wel goed, nu ik er over nadenk!
Zeker!
Lieve Ilse,
Wat een plaatje is je huis geworden! Zoiets moois krijg je zelf niet voor elkaar! Dit is echt werk voor profi’s. Alles zo mooi bij elkaar passend. Vooral je badkamer en slaapkamer vind ik super mooi. Zulke unieke oplossingen. Om van de rest maar te zwijgen. Super en wat een mooie rustige kleuren! Ik wens je hier een hele goede tijd toe. Ik gun je dit van harte.
Dikke knuffel van Elly Lehman de Lehnsfeld vd. Badmintonclub. 🏸❤️👍
Oh wat lief Elly, dankjewel! Ik geniet elke dag van mijn paleisje!😊
Wat een mooie uitzending. Je huis is een echt prachtig geworden. Hulde voor het klusteam
Daar sluit ik me helemaal bij aan!
Ook mooi: een fototentoonstelling op het stationsplein over diversiteit, gender, lbhtq en nog meer in landen waar het vaak moeilijk en gevaarlijk is voor deze mensen.
Goeie tip buuf, thanks!