Met een klein gereedschapstasje fietste ik naar de badmintonhal.

Één van de kleine voorwieltjes van mijn sportrolstoel raakte de vloer niet meer en dat reed natuurlijk niet fijn. Goed excuus trouwens als ik qua spel mijn dag niet heb. Dan ligt het gewoon aan de stoel! Altijd! ???? Op YouTube had ik, onder het genot van een bakje koffie, een filmpje bekeken hoe ik de wieltjes bij kon stellen. Technisch ben ik zeker niet, maar misschien kan ik het nog worden. Nooit te oud om te leren, toch? Het zou wel fijn zijn als ik dit soort kleine dingetjes zelf kan oplossen. Daar aangekomen worstelde ik mij weer, vol goede moed, door de deur naar het halletje waar mijn rolstoel aan de trap was vastgeketend. Na het nodige gefröbel aan het slot, had ik de stoel los en duwde ik deze voor mij uit terwijl ik op krukken naar de deur hupste. Die verdomde deur, ik kom hem iedere keer weer tegen. ???? Het is echt verdraaid lastig om deze open te maken en te houden, ik zit steeds klem. ????

Het zweet stond inmiddels alweer op mijn voorhoofd, toen ik met mijn sportstoel naar de tribune huppelde, om daar zittend met de wieltjes aan de slag te gaan. ????

Gelukkig kreeg ik hulp van één van de heren. Met het gereedschap hebben we het wieltje los gedraaid, eraf gehaald en geprobeerd deze één of twee millimeter lager te zetten. Ondertussen stonden mensen op het veld ‘geduldig’ mee te kijken en op ons te wachten voor een partijtje. Het duurde wel even voordat we door hadden hoe het precies werkte. Mijn halve speeltijd was al zo goed als voorbij, en of het uiteindelijk goed genoeg was wist ik niet, daar zou ik al spelend achter moeten komen. Dus begonnen we na al het gesleutel aan een eerste partijtje. Ik checkte af en toe of het voorwieltje meedraaide, maar de stoel voelde nog steeds wat zwaar. Zo heb ik twee potjes gespeeld. Deze keer geen spannende wedstrijdjes, met twee vingers???????? in de neus????????. ????

Tijdens het husselen zei een van de spelers ineens ‘hé, je hebt een lekke band’. Ik zei nog ‘nee joh, ik had problemen met mijn voorwieltje’, maar voelde ondertussen aan beide banden. En ja hoor, godsgruwelijke… ! ???? Mijn band was lek of leeg. Zo plat als een dubbeltje. Nee! Niet nu al. Hoe kan dat? ????‍♀️ Heb er nog geen tien keer mee gespeeld en alleen in de hal gereden… ???? Aangezien mijn banden een autoventiel hebben, konden we op locatie het probleem niet oplossen. Mijn sportstoel zette ik aan de kant en ging verder in mijn huis- tuin- en keuken- rolstoel. Tja, en dat is geen spelen, helemaal als je eenmaal de luxe kent van een sport exemplaar. Gevaarlijk ook. De shuttles die achterin gespeeld werden, wilde ik wel pakken, maar daardoor kukelde ik bijna achterover mijn stoel uit. Oké Ils, niet meer doen! Degelijk, maar veilig speelde ik mijn potje uit, het badminton ochtendje zat erop. Niet moe, onvoldaan en een beetje balend ging ik door naar de fysio.

De doppen van mijn krukken waren, na drie maanden, aan vervanging toe.

Dat kan ook niet anders, want die dingen gebruik ik zowat dag en nacht. Maar ook de rolstoeltas, waar ik in mei zo blij mee was, was nu al kapot. Zelf heb ik dat niet zo in de gaten gehad, (heb geen ogen in mijn rug ????) maar ik werd er op gewezen. Aan de kant waar mijn krukken achterop staan, was de tas totaal uitgescheurd. Waarschijnlijk door het klittenband van de krukken, waar de tas de hele dag tegenaan schuurt en hobbelt. Dus fietste ik naar Medipoint, een winkel waar je hulpmiddelen kunt lenen en kopen. Dezelfde verkoper als de vorige keer, stond mij vriendelijk te woord. Eerst werden de doppen van mijn krukken vervangen.

Daarna vertelde ik het probleem van mijn tas, de man kon zich trouwens nog herinneren dat ik daar toen zo blij mee was. Grappig, heb ik toch indruk gemaakt. ???? Samen hebben we alle tassen bekeken en geloof me, ze waren echt niet allemaal even hip hoor. Een paar tassen heeft hij achterop bevestigd, maar om het zelf te kunnen zien moest ik natuurlijk mijn stoel uit. Dat met Leggy is, gaat niet echt snel, maar de man was geduldig en hulpvaardig. Gelukkig was er één tas die ik geschikt vond. Ja, ik ben kritisch, I know, maar het moet wel smoelen natuurlijk. Nou ja, eigenlijk zie ik de tas zelf niet eens…die hangt achter mij. ???? Dit exemplaar is praktisch en hopelijk van iets steviger materiaal dan de vorige, dat was voor nu het belangrijkste. Op de vraag of ze een luchtbandenpomp hadden voor mijn (sport)rolstoel, kreeg ik een ‘sorry, maar die verkopen we niet’. Online was deze op dit moment niet leverbaar, dus daar moet ik nog naar op zoek. De verkoper gaf mij wat korting op de tas, heel attent en vriendelijk. De service was overigens prima, ze namen alle tijd voor mij en dat was heel fijn. Zoals voorheen in het programma Radar, verdient Medipoint een warme douche! ????

Vanmiddag werd ik gebeld voor de intake van het interview voor NPO Radio 2, ten behoeve van de collecteweek van het KWF.

Ik heb ruim een half uur met de redactrice gesproken en mijn verhaal gedeeld. Was lang geleden dat ik mijn hele story moest oplepelen. Heftig weer. Het past in elk geval niet in een notendop. Uiteindelijk hebben we afgesproken om niet live in de uitzending (om 5 uur!!????) te gaan, maar het gesprek vooraf op te nemen. Als ik om vijf uur slaapdronken op één been naar beneden moet om telefonisch mijn verhaal te delen, (anders maak ik de familie wakker) bestaat de kans dat er niets meer te interviewen valt, als je begrijpt wat ik bedoel…. ???? Maandag rond tien uur, (mooie tijd) word ik gebeld door Rutger van de ochtendshow en nemen ze het gesprek op. Beter! ????

Spreuk van de dag ????

Vecht niet tegen tranen, hoe pijnlijk ze ook voelen. Je hebt ze nu eenmaal nodig, om je hart weer schoon te spoelen. ✨ M.G.