Geluk heeft geen groot huis nodig om in te wonen, maar wel een deur om binnen te gaan. 😊

De eerste twee weken in mijn nieuwe paradijsje zitten erop en ik kan je vertellen dat het nog steeds een beetje onwerkelijk aan voelt. Elke ochtend knijp ik opnieuw in mijn arm, om zeker te weten dat ik niet droom. Natuurlijk is het wennen, want alles is anders, alle spullen zijn nieuw en liggen op een andere plek, het ruikt anders (lang leve de huisparfum van het programma!) en er zijn andere geluiden (met dank aan de nieuwe buren, haha). De fotograaf van het programma is geweest en heeft prachtige foto’s gemaakt van mijn nieuwe interieur. Ze is er ruim drie uur zoet mee geweest, dus daar moet het perfecte plaatje wel tussen zitten. Vanaf nu mag ik veranderingen aanbrengen, als ik dat al zou willen natuurlijk, want alles moest in oorspronkelijke staat van de onthullingsavond vastgelegd worden.

Zelf ben ik praktisch gezien nog een beetje zoekende hoe ik mijn dagelijkse dingen handig en veilig kan doen. Denk daarbij aan koken, wassen, stofzuigen (waar zitten die kaboutertjes toch als je ze nodig hebt?) en onze Sim uitlaten. De drempel bij de keukendeur is nog nu te hoog (12 cm), dus gedoe en gehups om met de rolstoel naar buiten te gaan, maar daar wordt aan gewerkt. Deze week was, hoe blij ik ook ben met mijn stekkie, ook een week met een lach en een traan. De reden hiervan was, naast de gezellige huisbezoekjes en een avondje Caprera, gedoe met KPN, mijn handbike en had een issue met water. Hemelwater, zwembadwater en droogwater… 😧

Internet & tv

Ik stond er met mijn neus bovenop en dacht alleen maar ‘voorzichtig, alles is nieuw!’

KPN: Helaas kun je via je vaste aansluiting nog niet internetten, bellen en tv-kijken.

Oef, ik moest wel even slikken hoor, toen de glasvezelman eindelijk kwam (had hem al een paar maanden eerder besteld), een gaatje boorde door mijn strak gestuukte en prachtig gespoten muur om daar vervolgens ruw een kabel doorheen te trekken. Tja en dan heb je glasvezel maar geen internet. 🙄 Er was namelijk iets misgegaan met mijn bestelling en daarom belde ik met de KPN, of ze mij als nieuwe klant toch een beetje tegemoet wilden komen. Het zou toch zonde zijn als ik het Ek voetbal zou moeten missen. De vriendelijke dame aan de telefoon bood een tijdelijk noodpakket aan, genaamd ‘Het Direct Online Pakket’. Hiermee kon ik gebruikmaken van Digitenne en hun diensten, totdat het opgelost was.

De klant is koning.

Na een week kwam het vaste pakket met de nodige apparatuur binnen en zag ik, ondanks dat er een handig stappenplan bij zat (hoe je je internet, modem, wifi en tv-ontvanger installeert), door de bomen het bos niet meer. Too much information. Help! Ik gooide mijn beperking in de strijd om hulp aan huis te krijgen (ik kruip namelijk niet zo makkelijk in hoekjes en onder kastjes) en gelukkig begreep de dame aan de andere kant van de lijn mijn situatie en werd er een monteur beloofd. Elk nadeel heeft zijn voordeel! Twee dagen later stond er een uiterst vriendelijk en geduldige man voor de deur, die zover hij kon de boel installeerde, want er was precies op dat moment een storing bij mijn KPN. Ik verzin het niet hè?! Er zat niets anders op dan zelf het laatste stukje op te pakken. 😏

‘Je storing is opgelost, alles werkt weer zoals je gewend bent’.

Puntje bij het paaltje; toen de goede man vertrokken was, kon ik even televisie kijken, maar later die dag viel de boel uit, waardoor ik toch zelf aan de slag ben gegaan met het modem, de tv ontvanger – en omdat ik maar één kastje had – de KPN TV app. Wat een drama is dat zeg. De foutmeldingen vlogen om mijn oren. Voorheen was er altijd een man in huis die wel raad wist, nu moest ik het probleem zelf oplossen. Na het nodige gedoe, gemopper en een hoop frustraties is het me wel gelukt en kijk ik (vooralsnog) heerlijk televisie. #trotsopmezelf😊

Van de regen in de drup

Water & ik. Ik & water.

Ik ben maar water, zei de druppel. Je schittert, antwoordde de zon.

Deze week heb ik iets met water. Of beter gezegd water heeft iets tegen mij. Geen idee waarom, dat vertelt het verhaal niet. Tijdens een rondje door de buurt met Sim, kreeg ik een plens water vol in mijn gezicht, afkomstig van een vrachtwagen die op de Randweg door een grote waterplas reed. Ik fietste parallel op de Lorentzkade toen er totaal onverwacht een tsunami over de struiken heen kwam en mij volledig overspoelde. Gadverdamme, heb ik weer. Snel keek ik om mij heen of iemand het had zien gebeuren (was vast een leuk filmpje voor home-video’s geweest 🙈), veegde snel mijn gezicht schoon en fietste vol gas weg van de plek des onheils. Een volgende keer ben ik op dat punt extra alert!

Niet alles gaat meteen goed…

Eindelijk werd afgelopen weekend de verbindingsset met uitschuifbare plaat tussen de wasmachine en droger geplaatst en kon de boel aangesloten worden. Ik was als een kind zo blij dat ik weer eens een wasje kon draaien! Wie had dat ooit gedacht? 🤭 Toen ik de was in de droger had gedaan was het tijd om Simmy uit te laten, maar ook nu bleef het niet droog. Het is zomer, maar daar is dan ook alles mee gezegd, bah bah. Met een druipende regenjas kwam ik binnen, droogde de hond en de rolstoel af en hing vervolgens mijn jas op.

Even kijken of de droger klaar is. Ik opende de deur van de badkamer en schrok me de tandjes.

Hoog water op mijn badkamervloer. G*dgloeiende, wat nu weer? De boosdoener bleek de slang die uit de afvoerbuis was getrild. Tja en daar sta je dan in je uppie. Balancerend op mijn ene knie probeerde ik zo goed en kwaad als ik kon, met alle handdoeken die binnen bereik waren, de vloer te drogen. Hopende dat er geen waterschade zou zijn. Onder de machine kon ik niet komen, maar op het oog was het droog. Nu durf ik geen wasje meer te draaien, voordat alles dubbel gecheckt is.

Maar het ergste kwam nog…

Terwijl ik dinsdagavond lekker op mijn bankje televisie zat te kijken en de regen ‘gezellig’ tegen het raam sloeg, hoorde ik steeds iets tikken. Het vermoeden van een lekkage bekroop me, maar wilde er niet aan geloven. Nee joh, dat kan helemaal niet. Alles is nieuw. Toch hoorde ik nu echt een druppels vallen en ging op het geluid af. De vloer voor de tuindeur was nat. Voorzichtig keek ik naar boven en ja hoor, twee donkere plekken met druppels in de balk boven het kozijn. Nee! 😨 Een lekkage in mijn nieuwe prachtige huisje. Het schilder- en spuitwerk was beschadigd. Verschrikkelijk!

Ik stond te trillen op mijn ene been.

Snel maakte ik een kort filmpje en deelde het via WhatsApp met de VvE. Binnen no time stond de bovenbuurman voor mijn deur (lief!), die natuurlijk ook geschrokken was, omdat het water hoogstwaarschijnlijk van zijn balkon afkomstig is. We spraken af dat ik de volgende ochtend zou bellen met de ‘Lek Detectie Centrale’ in Haarlem. Wist niet eens dat ze bestonden, maar fijn te weten dat zij dit soort problemen kunnen opsporen en advies geven over mogelijke oplossingen. Zo gezegd, zo gedaan. Om half negen hing ik aan de telefoon. Ze zouden tussen één en vijf uur komen. Top. Of toch niet…

De hele middag zat ik thuis in de wacht.

Geen detecteur te bekennen. Om vijf uur heb ik opnieuw gebeld. De man die ik aan de lijn kreeg vroeg om het opdrachtnummer. Die had ik niet gekregen. Bij hem was niks bekend, nou ja zeg, ik heb wel degelijk al mijn gegevens met zijn collega gedeeld. Lichtelijk geïrriteerd vroeg ik of hij niet op postcode kon zoeken, want ik wist zeker dat mijn gegevens ergens op zouden poppen. En ja hoor, hij had de melding gevonden. Zucht! Hij belde zijn collega om te vragen wat de status was en of ik hem nog kon verwachten. Niet dus. De man had elders een enorme lekkage gevonden, waar hij niet weg kon. Begrijpelijk, maar het was fijn geweest als ik daar in gekend zou zijn. De tegemoetkoming was dat ik de volgende ochtend tussen acht en negen als eerste op de lijst kwam te staan Op hoop van zegen!

Het onderzoek.

Iets na achten ging de deurbel en stond meneer de detecteur op de stoep. Blij met zijn komst, nodigde ik hem uit de plek te bekijken waar het om ging. Na het maken van wat foto’s pakte hij zijn ladder en tuinslang uit zijn bestelbus en klom naar het balkon van de bovenbuurman. Hij zou daar een watertest doen en zodra ik druppels zag verschijnen moest ik een gil geven. Nou, dat was binnen twee minuten het geval. Het lek was snel gevonden, godzijdank. Oplossen of repareren doen ze niet, ze maken een meetverslag op en draaien een factuur uit. Dat is wat het is. De prijs loog er niet om, ik moest € 450,- aftikken. Wat een geld! Die man was slechts veertig minuten bezig geweest. Nou ja, wat moet, moet en dit moest om erger in de toekomst te voorkomen. Het is een verzekeringsdingetje, maar wat doet het pijn. Nu al schade aan mijn mooie paleisje.

Hulpmiddelen

Uitnodiging Klantentevredenheidsonderzoek.

Onlangs heeft er een reparatie plaatsgevonden aan uw vervoermiddel. Kersten Hulpmiddelen wil graag weten hoe tevreden u bent over de dienstverlening bij deze reparatie.

Meestal doe ik wel mee aan enquêtes, omdat ik oprecht hoop dat ze iets doen met de feedback. Willen ze mijn ongezoute mening? Dan kunnen ze een eerlijk antwoord krijgen. Dus op de vraag hoe tevreden ik ben, kon ik ronduit zeggen; NIET! De krenk (handtrapper) van mijn bike is half juni afgebroken, daar is melding van gemaakt, er is een monteur geweest en er zijn onderdelen besteld. Daarna werd het oorverdovend stil. Kersten reageerde niet op mijn mails, zijn vaak telefonisch onbereikbaar en als ze wel opnemen weten ze niet te achterhalen wat de status is. Sorry hoor, maar deze keer was ik echt een beetje boos (nee, teleurgesteld, dat is namelijk nog erger, haha) en kon niet anders dan ze een onvoldoende geven.

Overmacht.

Gelukkig is er na wat druk op de ketel te zetten voor de zoveelste keer contact geweest en werd er een monteur ingepland op de vrijdagmiddag tussen 13.15 en 16.15 uur. Ik doe niet anders dan dagdelen wachten, je zou bijna denken dat het mijn hobby is, maar goed ik was al lang blij dat er hulp in aantocht was. De monteur kende ik van eerdere reparaties, een aardige vent, en hij was de held van mijn dag. Mijn fiets is gemaakt! Halleluja! Natuurlijk heb ik kort gesproken over mijn onvrede, maar zij kampen met personeelstekorten en daarbovenop vakanties. Overmacht. Tja, dat is ook vervelend en ik begrijp het ook wel, maar daar heb ik eigenlijk geen boodschap aan. Ik ben (net als de hele doelgroep) afhankelijk van mijn hulpmiddelen. Nou ja, nu maar duimen dat mijn handbike en rolstoel de zomer ‘zonder kleerscheuren’ doorkomen.

Onlangs is er een rolstoel bij u geleverd. Kersten Hulpmiddelen wil graag weten hoe tevreden u bent over de dienstverlening bij de levering van het hulpmiddel. 

Nog zoiets. Rolstoel geleverd? Nou, niet bij mij. Na een week kwam zelfs een reminder voor deze enquête, het moet niet gekker worden. Dit vinden wij niet gek, dit vinden wij heel bijzonder! 😏 Waarom? Omdat de nieuwe rolstoel nog altijd niet geleverd is en bij navraag blijkt dat niemand weet waar die staat. En dat terwijl ik toch al twee mailtjes heb ontvangen dat mijn nieuwe stoel klaar staat om uitgeleverd te worden. Snap jij het nog?

Zwemmen

If it doesn’t challenge you, it doesn’t change you. Swim harder.

Het openluchtzwembad de Houtvaart is al ruim twee maanden open en ik had nog geen baan gezwommen. Dat is een duur abonnementje zeg. Afgelopen dinsdag beloofde het echter redelijk weer te zijn, dus had ik geen excuus meer om het uit te stellen. De avond ervoor legde ik alle zwemspullen klaar, zodat ik meteen in mijn bikini kon springen. Hupsend op krukken ging ik de trap van het monumentale pand naar boven, zocht een beschikbaar kleedhokje, deed mijn jurk en schoen uit en hupste naar het trappetje van het vijftig meter bad. Mijn grote teen raakte als eerste het water. Oei, het was waterkoud, maar ja daar kun je maar het beste snel doorheen gaan en zo liet ik mij voorzichtig in het water glijden.

‘Waarom doe ik dit eigenlijk?’, was het eerste wat ik dacht.

Oh ja, omdat zwemmen vele gezondheidsvoordelen biedt. Het geeft een volledige lichaamstraining, verbetert flexibiliteit en balans en is stress verlagend. Nou, dat laatste is toch een goede reden om de motivatie hoog te houden, want de waterstress van afgelopen week was extreem hoog! Adem in, adem uit. En door…

Spreuk van de week

Maak
je daden
sterker dan
je woorden
en je dromen
groter dan
je angsten
Volg je hart
in alles
wat je doet
Dit is
Jouw leven!
#pauliendejong