Op onze kerstkaart staat niet voor niets ‘Zelfs achter het dikste wolkendek schijnt de zon.’ Dat weet ik als geen ander. Soms zie ik de zon even niet meer schijnen, maar ik weet dat, na verloop van tijd of goede jankbui, het ook weer over waait. Mijn laatste blog heeft wel wat losgemaakt. Ik heb vele lieve begripvolle reacties ontvangen. Tja, ik zal met deze ups & downs en emotionele momenten moeten dealen en schrijf dat graag van mij af. Het lucht op. Dus zolang jullie mij volgen, hebben jullie er ook deels mee te dealen. Sorry. Het is niet anders. Soms voelt het leven k*t en zo oneerlijk, maar aan de andere kant, er is altijd erger. Ook dat heb ik gezien. Gelukkig kan ik nog een heleboel dingen wel. Misschien wat anders dan voorheen, maar dat is een kwestie van denken in mogelijkheden. Ik geniet extra van alles wat nog kan. Leven met deze beperking vraagt elk moment van de dag; geduld (alles gaat langzaam), alertheid (anders ga ik onderuit), bewust keuzes te maken (welke route rol of loop ik) en rekening te houden met mijn energiebalans, aandacht, acceptatie en aanpassing. De kinderen hebben mijn handicap allang geaccepteerd, voor hen is het bijna geen issue meer. Dat is fijn, nu ik nog. ???? Voorlopig ben ik nog wel even zoet…

Ondertussen lig ik heerlijk in het zonnetje☀️, wat een luxe. Onze dagen beginnen met een ontbijt, waar we niets voor hoeven te doen. Ja…aanschuiven en kiezen waar we zin in hebben. Ik rol langs de buffetten en één van de drie gaat met mij mee om mijn bord te dragen. Ik zou mijn prothese in de ochtend wel willen dragen, maar dat is simpelweg veel te warm en ook onhandig. De vloer van het restaurant is best glad, vooral als er geknoeid is met drank of etenswaar, dus dat beperk ik tot het avondeten. Frank, onze vroege vogel, zorgt elke dag voor een mooi plekje bij het zwembad of aan de rand van het strand. ????Vier ligbedden en twee parasols. Zij gaan meestal de zee in om af te koelen, ik maak gebruik van het heerlijke zwembad, met (jawel!) een bar in het water. Het moet niet gekker worden. ???? Lynn gaat dan met mij mee. Op mijn krukken huppel ik van het bedje naar het zwembad. Ik voel me dan wel erg naakt en kwetsbaar hoor, en probeer me zo min mogelijk aan te trekken van de mensen die kijken. Bij de trap worden mijn krukken aan de kant gelegd en spring ik tree voor tree, met behulp van de leuning en de arm van Lynn, het frisse water in. Bij de laatste tree blijf ik even staan om te acclimatiseren, en dan laat ik me in het water vallen. Het koude water op de buik is het ergst, maar als je er eenmaal door bent is het heerlijk! We lunchen zo halverwege de dag om vervolgens weer uit te buiken in de zon. Eindelijk neem ik ook weer eens de tijd om een boek te lezen. De eerste is al uit. Aan het eind van de middag genieten we van een lekker drankje????, terwijl de zon langzaam in de zee verdwijnt. Na een heerlijke douche, doe ik Leggy weer aan en gaan we ‘uiteten’ in één van de vijf restaurants die het park rijk is. We sluiten onze dag af met een potje hartenjagen ♥️♣️♠️♦️ op het grote terras. Eerlijkheidshalve moet ik erbij vertellen dat ik vaak het onderspit moet delven. ???? Het Keezenspel gaat mij beter af! ????

Eerste kerstdag liep er veel personeel met een kerstmuts op en kregen we champagne bij het ontbijt met de woorden ‘Merry Christmas’! ???? De dag begon dus al goed. Daarna lekker sudderen in de zon. In de middag was er een Christmas Party bij de bar aan het strand. ????????????????????Een dj zorgde voor gezellige muziek, de barman maakte een enorme hoeveel sangria en het animatie team, reisleiding van TUI en ander personeel danste de sterren van de hemel. Wat een swingende heupen hebben die locals zeg. Wow! Het was zo leuk om te zien, ik werd er gewoon blij van. Natuurlijk had ik graag meegedanst, maar ik zat op veilige afstand op een muurtje, mee te zingen en mee te deinen op de muziek. [wpvideo vxVlQ4xG ]Gisterenavond hebben we voorafgaand aan het kerstdiner een drankje gedaan op het centrale plein, waar live muziek werd gespeeld. Soms een beetje vals, maar de sfeer zat er wel in. De restaurants hadden twee shifts. Een om kwart voor zeven, en een om kwart voor negen. Wij hadden voor de laatste gekozen. Netjes aangekleed en met mijn been aan, liepen we naar het restaurant. Om binnen te komen moesten we aansluiten bij de rij die voor de deur, zodat we netjes door de manager naar de tafel konden worden verwezen. Wij hadden een mooi plekje dichtbij het buffet, zodat ik niet te ver hoefde te lopen. De buffetten zagen er werkelijk prachtig uit, net als het personeel dat feestelijk was gekleed. Heel even voelde ik de kerst. ???????? Drankjes werden uitgeserveerd en daarna was het buffet geopend. Het was heerlijk, we hebben verschillende keren onze bordjes gevuld. Er was zoveel dat het lang niet allemaal op was. Jeetje, wat zouden zij doen met alles wat over was? Daar kon je Afrika mee voeden, echt. Bijna gênant wat wij als toeristen hier allemaal weg eten. ???? Maar voor een weekje is het best heel fijn. Met ronde buikjes gingen we terug naar het plein, waar nog altijd een band stond te spelen. Onder het genot van een kopje koffie en thee en een potje kaarten sloten wij Eerste Kerstdag af.

Tweede kerstdag wordt hier niet gevierd en was dus een gewone dag aan het zwembad. Wel heb ik aan het eind van de middag de massage gehad, die ik eerder deze week mis liep. Op zich vond ik het wel spannend, omdat mijn lijf toch anders is en anders voelt. En vreemde handen zijn voor mij gewoon een beetje eng. Misschien vond de masseur het ook wel een beetje spannend om mij te behandelen, dit zal zij ook niet dagelijks op haar massagetafel zien… Na een korte uitleg over mijn ‘gebruiksaanwijzing’ heb ik genoten van een Zweedse massage. Ik was weer heerlijk Zen!

Spreuk van de dag ????

De zon geeft constant en vraagt nooit iets terug.☀️