Weet je dat het niet altijd meevalt om een passende titel en plaatje voor mijn blog te verzinnen? Soms zit ik er uren op te broeden, want wat dekt de lading als je het over actualiteiten en verschillende liflafjes hebt? Zo kwam ik deze keer uit bij het legendarische programma ‘Keek op de week’ van het welbekende duo Kees van Kooten en Wim de Bie. De titel van dit blog was geboren en daarmee het beeld een inkoppertje!

Parabadminton

Ik ben iemand die de wekker om 06.45 uur zet, om 06.45 uur wakker wordt en dan bedenkt dat 07.15 uur ook vroeg zat is. #Darum

De wekker ging in alle vroegte. Sim knipperde even met zijn ogen, maar snurkte vervolgens rustig door. Het was nog donker buiten, maar toch moest ik mijn warme nestje verlaten. Het parabadmintontoernooi in Raalte stond op het programma en dat ligt niet naast de deur, maar ruim 150 km bij Haarlem vandaan. Tja, je moet er wat voor over hebben. De dag ervoor heb ik nog wel even getwijfeld of ik zou gaan, want ik was niet helemaal kiplekker. Beetje snotterig en rillerig. ‘Meld je toch af mam, zo kun je echt niet spelen‘, zei bezorgde zoonlief, maar ja echt ziek was ik niet, dus besloot het in de ochtend aan te kijken. En laat ik nou net met het ‘goede’ been uit bed gestapt zijn. Ik voelde me redelijk oké, deed mijn sportkleding aan, dronk een bakkie koffie, nam een appeltje mee voor onderweg en vertrok met de sportstoel achterin de auto richting Overijssel.

Is waar je naar op weg bent, ook waar je echt wilt zijn? OMdenken

Het is bijna niet te geloven, maar ik reed er in één keer heen en was zowaar precies op tijd. Geen wegomleiding, file of communicatiestoornis met Google Maps. Halleluja! 😊 Op de parkeerplaats zag ik één van de adviseurs van TNS Revalidatie Service, die mij enigszins bekend voorkwam. Dat kwam goed uit, want nu had ik een aanleiding om hem aan te spreken. Ik kon namelijk wel wat handjes gebruiken om de sportstoel uit de auto te halen en mee naar binnen te nemen. ‘Ken ik jou niet? Je komt me zo bekend voor‘, zei ik al hupsend naar de kofferbak en keek hem stiekem een beetje hulpbehoevend aan. De man in kwestie trok zijn wenkbrauw op, maar duidelijk was dat bij hem het kwartje niet viel. Ik liet het los, maar wist zeker dat ik hem vaker gezien had. Ik herkende zelfs zijn stem. Op de vraag of hij me wilde helpen, reageerde hij vriendelijk ‘Maar natuurlijk!’. Top! Pas later op de dag kwamen we erachter dat hij samen met een collega in juli mijn rolstoel aan huis geleverd had. Blijkbaar heb ik toen niet heel veel indruk gemaakt. Gelukkig hebben we de foto nog. 😉

Kortere dagen. Best fijn als je een keer je dag niet hebt. Loesje

In de zaal was het echt heel koud, ik meldde me aan bij de wedstrijdtafel en zocht mijn dubbelpartner op om even warm te slaan. Mijn ‘vaste’ speelmaatje is helaas ziek en daarom had ik ‘partner gezocht’ bij de inschrijving aangevinkt. Ik kende haar wel van gezicht, maar meer dan dat was het niet. Meestal ga ik ‘aan’ en word ik blij van het spelletje, maar deze keer kwam ik totaal niet in mijn spel.
Lang verhaal kort, ik heb twee enkels en twee dubbels gespeeld en alles verloren. Het was mijn dag gewoon niet. Ik zat niet lekker in mijn vel, durfde niet voluit te gaan met mijn toch wel gevoelige arm en besloot meteen na de laatste pot – ietwat sacherijnig – naar huis te gaan. Normaal gesproken vind ik het leuk om de andere wedstrijden te bekijken, maar aangezien ik nog een lange rit voor de boeg had en liever het eerste stuk niet in het donker wilde rijden, ging ik huiswaarts. Moe en onvoldaan kwam ik vroeger thuis dan verwacht. Jammer, maar het kan niet altijd feest zijn, toch?

Zingsation

Tralalie tralala. 🎶 

Het werd mij ‘verkocht’ als een soort meezingfestijn, het concert van popkoor Zingsation. Geen idee wat ik precies kon verwachten, maar ik had wel zin in een gezellige zondagmiddag meelallen. Zelf kan ik geen noot lezen of een zuivere noot raken, maar dat mag de pret niet drukken. Meezingen kan iedereen. Daarbij kon ik weer een locatie testen op rolstoelvriendelijkheid, want ‘het Verhalenhuis’ in Haarlem Noord (naast sauna van Egmond), was nieuw voor mij. Het is een zaal van de kerk die is omgebouwd tot podium voor muziek, theater en films. Echt prachtig!

Hoe kun je het weekend beter afsluiten dan zingend de kerk uit? 😂

Parkeren in die buurt is een crime, maar bij navraag, mocht ik met mijn auto op de plaats staan die eigenlijk gereserveerd was voor de beheerder. Super tof! Terwijl wij naar binnen liepen, kwam het hele koor naar buiten om via de andere ingang ‘op te komen’. Jeetje wat waren het er veel. Heel veel. En allemaal gekleed is iets van een panter-, tijgerprintje. Had ik toch mijn goede blouse aangetrokken, want ik matchte helemaal. Grappig te zien dat ik best wel wat leden van het koor kende, dat maakte het nog leuker. Het was fijn en indrukwekkend om naar te kijken en luisteren. En natuurlijk mochten er bepaalde nummer meegezongen worden. Zo gingen we los op de medley van Doe Maar en ABBA, heerlijk! Het hele concert heb ik met een glimlach op mijn gezicht gezeten. Zingen stimuleert ons lichaam namelijk om endorfines aan te maken, kleine doses ‘gelukshormonen’ die zorgen voor een prettig en gelukkig gevoel. Het was simpelweg Genieten met een dikke vette zachte G! 😊

Hulp huishouding

Niet lullen maar poetsen!

Wat een mazzel! Ik wist niet beter of ik zou tussen de zeven en negen maanden moeten wachten op hulp in de huishouding en daar had ik me enigszins bij neergelegd. Maar wat schetste mijn verbazing? Ik werd gebeld met goed nieuws; ‘we hebben iemand voor u gevonden?’ Hoezee! Vol verwachting ging ik op de deurbel af en zag ik een jonge gast voor de deur staan. Hij stelde zich netjes voor en vertelde onder het genot van een kopje koffie in een notendop dat hij 19 jaar oud is en dit zijn eerste werkdag was… Heb ik weer! 😏

Je kunt alleen iets leren, als je het nu nog niet kunt. Omdenken

Natuurlijk iedereen moet het leren, maar ik had eerlijk gezegd een ervaren doorgewinterde kracht verwacht, die als een dolle zou poetsen en mijn paleisje zou laten shinen. Iemand waarbij poetsen in de genen zit, die het tot een soort kunst heeft verheven om alles op een ambachtelijke manier schoon te krijgen. Een tweede Estelle Cruijff die liever sopt dan shopt. Maar nee, deze gozer is nog jonger dan mijn eigen kinderen en ik kan je vertellen, die weten echt wel wat te doen, maar de ins en outs van het schoonmaken kennen ze niet. In Coronatijd heb ik ze ook weleens horen praten om ‘in de thuiszorg’ te gaan werken. Lekker makkelijk verdienen door een beetje te poetsen en koffie te drinken her en der. Nou goed, ik geef hem het voordeel van de twijfel. Met een beetje coaching hoop ik dat deze jongeman plezier krijgt in het werk en ik straks elke week een schoon huisje heb!

Kerst

Het wordt echt zo vroeg donker buiten, ik krijg gewoon zin om het huis te gaan versieren en de kerstboom op te tuigen. #Darum

Afgelopen jaar december kwam ik samen met Peet deze straat in fietsen en het eerste wat mij opviel was de kerstboom die boven in het halletje voor het raam stond te stralen. Het zag er vriendelijk, vrolijk en uitnodigend uit. Deze week kreeg ik een appje van mijn bovenbuufjes of ik mee wilde helpen om de kerstboom gezamenlijk op te zetten en te versieren. Meestal zit ik op de donderdagavond in de badmintonhal, maar het toeval wil, dat ik mijn arm wat rust wilde geven en mij had afgemeld voor de training. Best bijzonder, want dat doe ik niet zomaar. ‘Yes, ik ben erbij!’, appte ik vrolijk terug. En zo stonden we met vier dames onder het genot van een glaasje bubbels en kerstmuziek onze boom op te tuigen. Super leuk en gezellig om in de stemming te komen. Laat die kerst maar komen! Oh nee, eerst Sinterklaas vieren, dan de goed heiligman het land uitzetten en ruimte maken voor mijn eigen boompje…

Wijnliefhebbers opgelet!

Even een beetje reclame maken voor de wijnproeverij van Sven & Marijn. 😀

In de sfeervolle bovenzaal van Het Wapen van Kennemerland organiseren zij volgende week donderdag een unieke avond voor fijnproevers en wijnliefhebbers. De special guests zijn; de wijnmaker van Marabino, speciaal uit Sicilië overgevlogen en de maker van Vuurzee Champagnebier.

🍷 Wat kun je verwachten?

• Een sprankelende start met het gastronomische champagnebier van Vuurzee.
• Een exclusieve proeverij van de mooiste Marabino-wijnen, persoonlijk toegelicht door de wijnmaker.
• Een smakelijk hapje om de avond compleet te maken.

Waar: Het Wapen van Kennemerland (bovenzaal)
Wanneer: Donderdagavond 28 november om 19:30 uur
Kosten: € 24,99 p.p.
Tag je wijnmaatje en zorg dat je erbij bent!
Reserveren ➡️ https://www.wapenvankennemerland.nl/

OMG!

I’m in! 🙈

Beste  HelioHeroes van 2025,
Ten eerste dank jullie wel voor jullie mooie motivatie om deze super uitdaging aan te gaan.
Het team is compleet!
De HandBikeBattle en HelioHeroes 2025 is een feit.

Oef, nu is het niet alleen maar een wens op mijn bucketlijst, maar een reëel doel voor het komende jaar. Een uitdaging waar ik het warm en koud van krijg tegelijk. Er schiet van alles door mijn lijf. Blijdschap en bezorgdheid. Opwinding en nieuwsgierigheid. W-Ilse-kracht en twijfel. Waarom wil ik dit eigenlijk? Hoe gaat het trainingstraject eruit zien? Gaan mijn armen en schouders het wel trekken? Precies nu speelt die verdomde tennisarm op. Natuurlijk. 🙄 Het zal een signaal van mijn lichaam zijn dat ik mijn inspanningen zal moeten doseren. Ik zal er veel voor moeten doen, maar zeker ook laten. Het is een leerproces, waar ik in zal groeien en mezelf tegen zal komen. Maar het geeft ook een prachtige stip op die horizon. Iedereen die het zelf ervaren heeft, is super enthousiast maar ook realistisch.

Onderschat die berg niet.

Ze zeggen allemaal dat als je eenmaal boven staat (zit 🙄),  je alle pijntjes en alles wat je ervoor hebt moeten laten en doen, vergeet. Het wordt zelfs vergeleken met een bevalling, nou dan weet je het wel. Mijn doel is daar bovenop die berg mijn zware last te lozen. Mijn rugzak van ellende te legen en ‘licht’ terug te keren, voor een positieve doorstart van mijn leven. Ilse3.0; sterk, stoer, in balans en met een vleugje meer zachtheid voor mezelf. Met liefde in plaats van verdriet en pijn terug kunnen kijken op mijn valide leven, mijn huwelijk en de warme band met paps en mams. Met een open nieuwsgierige en uitdagende blik de wereld inkijken. Yes I can!

Zo, en nu ga ik eerst een cake bakken! 😉

Spreuk van de dag

Before November ends…
Please take time to appreciate
yourself for the small wins and the
battles that you conquered.
Keep going, so proud of you.❤️
#poetsglobe