Het leven zoveel mogelijk kunnen leven. Daar doen we samen alles voor!

Tijdens het opnemen van de commercial voor de campagne van het KWF ‘Voor het leven‘ zijn er prachtige foto’s gemaakt voor de socials. Ik word dan ook regelmatig herkend door mijn prothese, die nu overigens nog mooier is met een afdruk van het kunstwerk van JDL Streetart erop. Best gek trouwens om jezelf op televisie terug te zien, maar ik vind de spot erg mooi, eerlijk en kwetsbaar geworden en voel me oprecht vereerd dat ik daar een bijdrage aan heb mogen leveren. Jullie kennen me, zien Ilse2.0 in een vogelvlucht door het beeld schieten in de nieuwe tv-spot en zijn inmiddels wel gewend aan het beeld van mijn ene been en Leggy. Straks op vakantie zal dat anders zijn. Daar kijk ik het minst naar uit, de nieuwsgierige blikken van kijkers…  ????

Inpakken & wegwezen

Ik neem altijd een lege koffer mee, voor de mooie verhalen! Loesje

Yes, yes, yes, de vakantie staat voor de deur! Veel eerder dan dat we normaalgesproken gaan, maar dat komt omdat we nu simpelweg niet gebonden zijn aan de schoolvakantie. Lynn heeft een tussenjaar en dus alle tijd en zin om met haar ouders mee naar de Costa Blanca in Spanje te gaan. Dat vind ik wel heel gezellig hoor! ???? Haar backpack is nog maar koud uitgepakt en de kleren nog maar net van de waslijn gehaald, of ze is haar spullen voor de volgende vakantie alweer aan het inpakken. En dat is niet haar laatste reisje deze zomer, kan ik je vertellen. Ze gaat later ook nog een weekje met de meiden naar Split. Wat een leventje hè?! Ik ben nog altijd erg blij dat ze thuis is, al is thuis een relatief ruim begrip. Ze slaapt weliswaar in haar eigen bedje, maar is de hele week nog geen avond thuis geweest… ????

Wij zijn de drukte als het goed is net vóór…

We duiken nu waarschijnlijk tussen de senioren reizigers en jonge gezinnen die niet gebonden zijn aan schoolvakanties. Maar hé, wat maakt het uit, het is een heerlijk vooruitzicht. Tenminste als de vlucht doorgaat, want tegenwoordig weet je het zo net nog niet. Schiphol kan de drukte niet aan, daarom komen vliegvakanties met name in de maanden juli en augustus in het gedrang. Om een nieuwe chaos te voorkomen moeten alle luchtvaartmaatschappijen deze zomer ‘stoelen’ schrappen oftewel hele vluchten annuleren. OMG! ???? Op de drukste dagen zullen hierdoor gemiddeld 13.500 reizigers per dag zwaar teleurgesteld worden, door een tekort aan beveiliging, koffersjouwers, slottijden en capaciteit. Het zal je maar gebeuren…????

Koffers pakken…

Heb jij dat ook? Dat je de hele kledingkast mee wil nemen, gewoon omdat je geen keuze kunt maken? Die keuze maak ik het liefste op locatie voor de spiegel, omdat ik dan pas kan bepalen in welke jurk ik op dat moment zin heb. Is het te warm voor een mouwtje of heb je in de avond een vestje of jasje nodig? Ik weet het niet. Ja, dat er ‘as we speak’ een pittige hittegolf heerst in Spanje is wel bekend, maar hoe is dat over een paar dagen? Nou ja, ik vind het altijd een dingetje hoor. Zo ging ik voor de kast zitten om te kijken wat ik mee wilde nemen; strandjurken, jurkjes voor de avond, rokjes en shirts voor bij het zwembad, badkleding (help welke bikini moet ik mee??), een omslagdoek een oh ja, verschillende krukhoezen. Zo heb ik een stapel met en een stapel zonder ’twijfel’. Onderin de kast liggen namelijk items die elk jaar mee de koffer in gaan, om vervolgens niet gedragen te worden. Goed, daar moet ik nog een ei over leggen. ????

Ga goed voorbereid op vakantie, aldus Schiphol.

Nu is het niet de Corona die roet in het eten gooit, maar personeelstekorten op de luchthaven. Wat een gedoe allemaal. Passagiers worden gewaarschuwd dat het erg druk is in de vertrekhal, waardoor je veel langer in de rij bij de check-in balies, security en paspoortcontrole zal staan. Je moet echt op tijd op Schiphol zijn, maar dan weer niet langer dan vier uur voor vertrek. Wij vliegen woensdag om half zes in de ochtend (als je dit leest zijn wij hopelijk al gevlogen of veilig geland in Alicante) en vrees dat we rond twee uur in de nacht thuis moeten vertrekken. ???? Arme Sven, hij blijft met Sim achter en heeft beloofd ons weg te brengen. Hij moet nog een weekje keihard aan zijn scriptie trekken, voordat hij ons achterna vliegt. Als zijn vlucht niet geannuleerd wordt natuurlijk.

Wat wel irritant is dat je tegenwoordig alles los moet bijboeken en betalen. Zo kwamen we erachter dat slechts de handbagage bij de prijs is inbegrepen en we de koffers apart via de site van de airline moesten aanmelden en betalen. Terwijl ik er toch echt van overtuigd was, dat het geregeld was. Ook voor een stoelreservering vragen ze een toeslag per persoon, heen en terug. We zijn nog niet vertrokken of het geld is al verdampt. Waar is de tijd gebleven dat een pakketreis, het hele pakket betrof? Nu maar hopen dat ze, ondanks melding hiervan, niet gaan zeuren over de rolstoel of prothese. Leggy ligt namelijk heel graag languit in de bagagebakken… ????

Avonturen

Echte avonturen kun je niet downloaden, die moet je beleven.

Eerlijk gezegd ben ik best wel benieuwd wat we nu allemaal gaan tegenkomen. Hoe toegankelijk en rolstoelvriendelijk is de Costa Blanca? Waar loop of rol ik tegenaan en hoe gaan mensen naar mij kijken? Maar weet je, eigenlijk is dat iets waar ik elke dag mee te maken heb. Zo ging ik gisteren gezellig met de buufjes een hapje eten in de stad bij Coster 52, bleek dat de wc’s boven waren. ???? Een degelijke trap hoeft geen probleem te zijn, maar dat was het natuurlijk niet. De trap was ontzettend steil, in elk geval te steil voor een eenbenige. De ober stelde voor om bij de overburen gebruik te maken van het toilet, mocht het nodig zijn. Het beste zou natuurlijk zijn dat ik niet zou drinken, want dan zou ik ook niet hoeven plassen…

Na twee drankjes verkasten we van het terras naar een tafeltje binnen.

Ik kon rollend naar de bar, maar om bij het restaurantgedeelte te komen moesten we twee treden omhoog. Ik zette de rolstoel bij de kapstok en ging op krukken verder. Je raadt het al, ik zat nog maar net aan tafel of ik moest plassen. ???? Ik had echt geen zin om weer in de rolstoel te springen, naar de overkant van het straatje te gaan, daar uit te leggen dat ik bij de buren een dinertje had, maar graag van hun toilet gebruik wilde maken. Te veel gedoe. Ik hupste naar de trap, zag een stevige leuning en hele smalle treden die echt steil omhoog gingen. Ik sprak mezelf moed in en zei tegen Petra dat ik de uitdaging wel aandurfde. Zij liep voor de (schijn)veiligheid achter mij aan de trap op, alsof ze mij kan tegenhouden als ik naar beneden stuiter. ???? Bovenaan hield de leuning op, dus moest ik zittend verder. Niet echt fris en zonde van mijn nieuwe blouse-jurk, maar veiligheid boven alles. Na het plegen van een plasje, werd ik door de meiden naar beneden begeleid. Het was echt heel spannend en doodeng. ‘Ik ga op een droogje zitten, want dit ga ik niet nog eens doen‘. ????

Begonnen met trainen om mooie bikini foto’s te maken deze zomer. Ik ben al bij les drie van de fotoshopcursus. #Darum! ????

Op de valreep wilde ik nog een bikini scoren. Die van vorig jaar zijn versleten en ik ben toe aan wat nieuws. Nu was ik met Lynn al de stad in geweest, had een bikinitop gekocht (broekjes kan ik niets mee), maar ik twijfelde zo dat ik besloot deze terug te brengen. Vandaag had ik met Lonneke afgesproken een bakkie te doen en stelde voor om dat in de stad te doen, zodat ik meteen ook mijn bikini kon ruilen. Zo gezegd zo gedaan. Toch wilde ik heel graag een nieuwe kopen, maar dat had veel voet(en) in aarde. Na verschillende winkels en diverse items met veel ongemak gepast te hebben, wilden we toch nog een kijkje nemen bij de rolstoel-onvriendelijke sportwinkel Sport & Styles.

De hoofdingang die van drie grote hoge treden, kwam ik met de stoel niet binnen.

Lonneke ging aan de balie overleggen en werd geadviseerd om via lunchroom ‘Meneer Frans‘ naar binnen te gaan. Die panden zijn met elkaar verbonden. Helaas ook bij Meneer Frans twee vette drempels. Nu kan ik wel op krukken naar binnen, maar dan zou Lon de rolstoel naar binnen moeten sleuren. Niet handig. Opnieuw werd er overlegd, nu met een geweldig vriendelijke dame, die ons via de ‘artiesteningang’ (garage en magazijn) naar binnen liet. Tof, want nu stonden de fietsen ook veilig. Via de keuken kwamen we in het restaurant en konden via een tussendeur naar de sportwinkel. We zochten wat bikini’s uit en ik dook het pashokje in, wat altijd te klein is voor een rolstoel. Vreselijk vind ik het om mezelf zo dichtbij in de spiegel te zien, met alle rolletjes die in de loop van de jaren zijn gegroeid. ???? Maar wat een geluk dat ik daar niet één, maar twee leuke bikini’s zag, die ook nog eens pasten. ‘Ach, doe eens gek, ik koop ze allebei!’

Na een kopje koffie en verjaardagstaartje, gingen we beiden huiswaarts. De laatste spullen pakken en mijn blog afschrijven. We zijn er klaar voor! Tussen het zonnebaden, het toeren, de lekkere vino’s en tapas door, zal ik proberen af en toe een bloggie te posten. Bij deze vraag ik jullie wel om begrip als de opmaak niet zo gelikt is als jullie gewend zijn en er af en toe een spelfoutje in staat, want ik zal het ouderwets schrijven op mijn mobiele telefoontje. ????

Hasta la vista, baby!

Spreuk van de dag

Het leven gaat over het
accepteren van de uitdagingen
die je onderweg tegenkomt,
ervoor kiezen om vooruit te blijven gaan
en van de reis te genieten.
thedailyquotes