Selecteer een pagina

Ik wou dat ik kon toveren. Dan toverde ik een glimlach op je gezicht. Maakte ik je zware dagen licht. Tekende ik een zon boven je hoofd. Sprak ik een spreuk die je pijn verdooft. Lief leven

Mijn dappere vriendin Lonneke en ik hadden afgesproken om naar Elswout te gaan om even uit te waaien en bij te praten. Er is zoveel gebeurd. Wat kan het leven soms hard en oneerlijk zijn. Daar weten wij nu beiden helaas alles van. Ik had Leggy aangedaan, maar ging rollend het hoofdpad van het prachtige landgoed op. Bij de speelvelden parkeerde ik mijn rolstoel naast één van de bankjes en ging wandelend met Lon verder. Het klinkt misschien gek, maar ik begrijp zo goed waar zij allemaal doorheen gaat. Mijn situatie mag dan heel anders zijn, maar het gevoel van onmacht, verdriet en een groot gemis was pijnlijk herkenbaar. Het was fijn om haar een luisterend oor te kunnen bieden en onze gevoelens en ervaringen met elkaar te delen.

Na het rondje haalde ik de rolstoel op bij het veld naast het koetshuis en zijn we richting het landhuis gelopen en gerold.

Daar stapte ik weer uit mijn stoel om een blokje om het hertenkamp te wandelen. Bij de eerste stappen had ik alweer een compliment te pakken van een voorbijganger, die mijn been fantastisch vond. ???? Zo leuk als mensen enthousiast en positief reageren! ???????? We liepen langs het restaurant ‘de Orangerie’, dat open bleek te zijn voor take away, en zagen een bord buiten staan met ‘Heerlijke Glühwein‘ erop. Dat konden we niet aan onze neus voorbij laten gaan.

De bar was binnen en om daar te komen moest je een trap op met behoorlijk hoge treden. Ik koos ervoor om veilig beneden te wachten. Lon bestelde de drankjes, terwijl ik voorzichtig met Leggy op de trap ging zitten. Ik hield de leuning stevig vast, zette mijn mechanische heup en elektrische protheseknie in beweging, zakte met mijn rechterhand naar de grond, zodat ik langzaam als een giraf tot zitstand kwam. Blijft hilarisch om te zien. ???? Al pratend genoten we van het heerlijke warme kruidige wijntje, mijn eerste Glühwein van dit seizoen (en vast niet de laatste!) en proostten we op ons, de twee dappere dodo’s! ????????

Handbike

Hoezo een raket nodig om naar de maan te gaan? Bij mij gaat alles naar de maan, zonder raket. ????

Zo is de beugel van de autolift afgelopen week afgebroken, zijn mijn krukhoezen en krukken aangevreten door onze lieve schattige Sim, en geloof het of niet… de ondersteuning van mijn handbike heeft het ook weer begeven. Geen idee wat er nu aan de hand is, maar een ding weet ik wel; hij doet het niet. ???? Net nu ik ook last heb van een nieuwe blessure aan mijn linkerschouder (zucht, kan er ook nog wel bij ????) en ik dat beetje steun juist meer dan ooit goed kan gebruiken, viel mijn fiets halverwege de rit naar de fysio uit. Op de terugweg bleek hij het helemaal niet meer te doen, de lampjes brandden wel, maar de ondersteuning deed niets, nada, nopes. Waarschijnlijk is de trapsensor wederom kapot. A never ending story.????

Bij thuiskomst heb ik meteen weer contact gezocht met mijn vrienden van de Hulpmiddelenspecialist Kersten.

De hulpvraag over de accu die ik onmogelijk uit zijn houder krijg om op te laden, stond ook nog open en gelukkig was dat bekend en in het systeem vermeld. Hoefde ik in elk geval niet alles opnieuw uit te leggen. Wel stelde ik voor om de fiets deze keer door de fabrikant ‘Roam Special Cycles‘ te laten maken, omdat inmiddels verschillende monteurs, zonder succes overigens, aan mijn bike hadden gesleuteld. De adviseur aan de lijn was het met mij eens. Hij ging contact opnemen met Roam en zou mij later terugbellen. Dat deed hij netjes, maar vertelde wel dat ik mijn fiets, vanwege de feestdagen, twee weken kwijt zou zijn.

Vervelend, want ik doe bijna alles op de fiets, maar wat moet, moet. Tenzij ik de fiets zelf naar de fabrikant in Brabant breng, wie weet kan het probleem dan sneller opgelost worden. ???? Misschien kan ik dat ritje combineren met een bezoekje aan pa, dat zou toch leuk zijn? Maandag meteen maar even bellen!

Postbode

De onbezorgde postbode gooide al zijn post door de bus… de chauffeur keek hem vreemd aan. ????

De mensen van PostNL, DHL en DPD hebben het druk. Heel druk. Zij kunnen wel een adempauze gebruiken. Daarom had ik het idee om ze een handje te helpen door zelf een paar kerstkaarten rond te brengen. Dat scheelt hun weer een paar adresjes. ???? Deels met Leggy en deels met de handbike, die het dus niet doet. ???? Een ding weet ik nu zeker, ik zal nooit postbezorger kunnen worden. Te langzaam, niet handig, niet flexibel en het materiaal niet op orde. ????
Met Leggy ging ik aan de wandel met een paar kaartjes op zak. Buiten dat het lopen moeizaam gaat, moest ik nu bij de voordeuren door de knieën om bij de brievenbus te komen, zonder uit balans te raken en om te vallen. Soms ging het maar net goed. Bij Mandy had ik het geluk dat manlief de voordeur opendeed en ik de kaart af kon geven. ???? Wel zo makkelijk.
Tegen beter weten in, pakte ik vanmiddag de fiets om twee kaartjes weg te brengen. Net voor de brug kwam ik bekenden tegen, waarmee ik gezellig heb staan te kletsen. Nou ja, zij stonden en ik zat. ????‍???? Natuurlijk deed de ondersteuning het niet toen ik daarna de brug op wilde fietsen. Ik stond al een beetje op het hellende deel, waardoor het bijna onmogelijk was om de brug te bedwingen. Alsof deze zo hoog is. Not! Maar goed, ik rolde eerst in zijn achteruit om een soort van aanloop te nemen en duwde mij met al mijn power omhoog. Een passant zag dat ik in de ‘problemen’ zat en wilde mij helpen, maar precies op dat moment kwam ik boven. Zucht.????

Vol goede moed ging ik verder, maar de ondersteuning liet het echt afweten. Onding!

En dan bedenk ik wel leuk zelf de postbode uit te hangen, maar met mijn handbike aangekoppeld kom ik ook niet bij een brievenbus. Bij Irene moest ik hem afkoppelen en met mijn rolstoel verder naar de voordeur. Bij Judith was ik zo slim om hulp te vragen aan twee passanten. Het waren jonge gasten die ik eigenlijk niet zomaar aan zou durven spreken, maar deed dat wel, want ik kon simpelweg niet bij de brievenbus. Ze waren zo stoer en toch behulpzaam. Schattig. Na twee kaartjes was ik er klaar mee en ging ik op volle kracht terug naar huis. ???????? De postbode mag de rest doen. ????

Spreuk van de dag

Wat zou jij mij adviseren,
als ik jouw problemen had?
Ga dat zelf eens uitproberen,
want je hebt ideeën zat. ????