Nieuwe schoenen voor Moederdag, dat is geluk! ????
Na een heerlijk koffietje op bed, een lekker uitgebreid ontbijtje beneden met de family, kreeg ik een cadeau van Sven en Lynn ‘Voor ons allerliefste moedertje’. ???? Het pakket verraadde de inhoud, maar wat was ik blij toen ik het uitpakte. Nieuwe sneakers, roze! Wat een surprise. Had natuurlijk niet gehoeven ????, maar een beter cadeau had ik me niet kunnen wensen. Meteen gepast natuurlijk, maar jammer genoeg bleek dat de maat voor mijn linkervoet net iets te klein was en ik met mijn vijf tenen tegen de neus aandrukte. Dat is niet handig bij al dat gespring en gehups van mij, dus ik zal nog even geduld moet hebben totdat ze geruild zijn. Leggy heeft de schoen nog niet gepast, maar zal shinen straks hoor, echt. Oh ja, met onze lieve onschuldige schattige trouwe viervoeter Sim heb ik afgesproken dat hij er niet eens naar mag kijken! Laat staan in de buurt komen van mijn nieuwe patas…????
Je mag je leven invullen zoals jij dat wilt. Wat zou je doen?
Nou, ik heb het geluk gevonden hoor! ???????? Het boek ‘Dit boek brengt geluk’ van Evelien van der Werff heb ik op Moederdag in een ruk uitgelezen. Heerlijk in het zonnetje bij een temperatuur van ruim vijfentwintig graden! Dat is trouwens niet helemaal waar, want ik werd maar liefst twee keer onderbroken door een fikse onweersbui. Zat ik lekker ingenesteld buiten op de loungebank, moest ik ineens rennend, nou ja springend dus, naar binnen omdat er grote druppels naar beneden kwamen. Lynn bracht net voor de eerste wolkbreuk de loungekussens snel naar binnen. Niet veel later donderde het zo hard, dat onze Sim zich een hoedje schrok, rechtovereind kwam zitten met zijn oren gespitst en enorm onder de indruk was van het natuurgeweld. Binnen een half uur konden de kussens alweer naar buiten, moest ik Frank wel even lief aankijken, en nestelde ik me opnieuw op mijn plekje met het boek op schoot om verder te lezen. ‘Geluk’kig. ????
Sven was op dat moment aan het werk en ik dacht meteen aan de terrassen die bomvol zaten met moeders en kinderen die genoten van brunches, lunches en borrels.
Zo sneu. Waar zouden zij schuilen? Ondanks de coronamaatregelen neem ik aan dat iedereen naar binnen is gevlucht. Even geen rekening houdend met mondkapjes en de anderhalve meter afstand. Ze konden toch moeilijk met alle lekkernijen in die stortbui blijven zitten. Maar de wolken verdwenen en de zon kwam terug. ☀️ Voor even. Binnen een half uur zag ik de onheilspellende wolken samenkomen en werd ik opnieuw verstoord in het lezen over geluk. Hup kussens weer naar binnen en wachten totdat het droog zou worden. En dat werd het. En dat bleef het gelukkig. In de middag, toen het boek uit was, ben ik met dochterlief een rondje langs de tulpenvelden gaan rijden en hebben we, net als elke tulp-toerist selfies en foto’s gemaakt. Prachtig al die kleuren! Ik word daar zo blij van, weer zo’n geluks- moeder-dochter-momentje. ????
Niet het geluk maakt ons dankbaar, maar dankbaarheid maakt ons gelukkig.
Goed, nu ik het boek gelezen heb, weet ik dus hoe het moet, gelukkig zijn. Appeltje eitje! ???? Het is eigenlijk een soort handboek voor geluk. Geïllustreerd met leuke plaatjes en quotes. Makkelijk leesbaar, leerzaam, handige tips, grappig, relativerend en inspirerend. Het komt erop neer dat als we echt iets willen veranderen in ons leven om gelukkiger te zijn of te worden, we dat het beste met hele kleine stapjes kunnen bereiken. En, je moet iets doen wat je echt leuk vindt. Stel jezelf regelmatig de vraag of je nog steeds dat doet waar je oprecht blij van wordt. ????????♀️
Doelen stellen helpt hierbij, dat heb ik ook gedaan.
Wel moet je jezelf de tijd gunnen daar te komen waar je wilt zijn. Ik kon na de amputatie ook niet ‘ineens’ weer lopen. Of fietsen. Of autorijden. Nee, met hele kleine ieniemienie stapjes heb ik het punt bereikt waar ik naar toe wilde. Elke mijlpaal heb ik gevierd en van de weg er naartoe heb ik, geloof het of niet, toch ook genoten. Niet altijd natuurlijk, want het zat soms echt wel even tegen, maar ik heb nooit opgegeven. Er is geen weg naar geluk, geluk is de weg (Boeddha). Als je dat kunt zien en ervaren, ben je op de goede weg. Hoop niet dat dit te zweverig klinkt, want dat ben ik zeker niet, maar weet als geen ander dat het werkt. Misschien kun je er wat mee. Misschien ook niet. It’s up to you.
Livit
Over stapjes gesproken… ik mocht weer naar Wijk aan Zee voor het passen van mijn nieuwe korset.
Om half twee stapte ik in de auto om naar Heliomare te rijden met Leggy op de achterbank. Eenmaal daar aangekomen kwam Cor de instrumentmaker al naar de auto lopen om mijn prothese mee naar binnen te nemen. Nadat we wat bijgepraat hadden, werd mijn been aan de nieuwe korf gemonteerd en mocht ik wat stapjes gaan zetten. De hoop dat het korset minder pijn geeft is groot, de verwachting wat minder groot, omdat ik weet dat het een hele zoektocht is en blijft. Een moeilijke puzzel die zich niet makkelijk laat leggen. Het stomme is dat ik ook altijd bang ben dat het ‘slechter’ fit. Ik weet tenslotte nu wat ik heb… Maar als het niet goed is of geen verbetering geeft, moet ik dat natuurlijk ook gewoon kunnen en durven zeggen, al vind ik dat lastig wetende hoeveel werk erin zit. Ik doe het wel hoor!
Het korset had een mooie taille (dank!) en zat straks om mijn middel.
Het been hing op een ander punt vast, waardoor het te dichtbij mij linkerbeen en voor mijn beleving te ver naar voren stond. Het is bijna niet uit te leggen, maar ik had het gevoel bij elke stap dat ik over mijn been kon vallen. Heel gek en best eng. Buiten heb ik geprobeerd een stukje te lopen, maar omdat het been zwengelde, koos ik eieren voor mijn geld. Binnen hebben we alles nogmaals doorgesproken en de aanpassingen die gedaan moeten worden genoteerd. Werk voor de prothesemaker en ik wacht weer geduldig de volgende passing af. ‘Geluk’kig heb ik geen haast, belangrijker is dat het eindresultaat straks een verbetering biedt. ????????
Body & Mind
Touch the body, Heal the mind, Calm the spirit.
Vandaag was weer een dagje waar gewerkt werd aan mijn innerlijke en uiterlijke ik. Aandacht voor mijn mentale en fysieke gezondheid. Heel belangrijk, noodzakelijk eigenlijk. Een gesprek met de psycholoog en aansluitend, niet eens heel bewust zo gepland maar wel een goede combi, een massage van Inge. Me-time dus. Heftig & intens tegenover rust & ontspanning. En ja, dat alles brengt de nodige emotie met zich mee. Klinkt het gek als ik zeg dat ik na deze middag moe was? Zowel lichamelijk als geestelijk. Terwijl de massage de spanning grotendeels heeft doen verdwijnen, was ik gebroken. Wat zal ik lekker slapen! ????
Spreuk van de dag
Forceer jezelf niet om je geluk te vinden.
Maak gewoon iedere dag even tijd
voor wat er goed en mooi is in je leven
en je geluk zal vanzelf groeien.????
thedailyquotesnl
Lieve Ilse,
Mooi verhaal weer. Met kleine en grote geluksmomentjes, heerlijk! Het boek ‘Dit boek brengt geluk’ lijkt me erg leuk om te lezen. Ik zag dat Evelien ook het boek ‘Routeplanner door de jungle van kanker’ heeft geschreven. Heb jij deze toevallig ook gelezen?
Ik kijk trouwens wel uit naar jullie podcast hoor!
Fijne dag en liefs,
Marijke
Dank je Marijke! Geluk zit in een klein hoekje.???? Ik heb het boek Routeplanner nog niet gelezen, maar ben ervan overtuigd dat het ook een goed boek is. Ik ben zelf ook benieuwd naar de podcast hoor, heb zoveel gekletst…???? Fijn weekend! ????