Momenten moeilijk en fijn, gedachten groot en klein. Laat Kerst vol mooie herinneringen zijn. ????????????

Kun je je nog voorstellen dat we afgelopen jaar tijdens de feestdagen in een harde lockdown zaten? Nederland zat potdicht in verband met een verwachte uitbraak van de Omikronvariant. Verschrikkelijk. De toegestane groepsgrootte betrof rondom kerst slechts vier personen (daar zijn wij ietsepietsie van afgeweken ????) en er werd geadviseerd vooral te testen voordat je bij familie aan de kersttafel aanschoof. Het lijkt een eeuwigheid geleden, toch? Gelukkig kunnen we dit jaar weer ‘gewoon’ met elkaar Kerstmis vieren, al is het voor ons alles behalve gewoon. Het gezin wat tijdens deze feestdagen overal centraal staat, is uit elkaar gevallen en dat doet pijn. Maar tis wat tis, dus we gaan ons best doen om er toch een positieve herinnering van te maken.

Keek op de week

Het leven is kort, dus lach nu je nog tanden hebt. OMdenken

Samen met Lynn was ik onderweg naar mams. Na twee dagen binnen zitten vanwege de gladheid, was ik wel toe aan een uitje. Dochterlief begeleidde mij met de rolstoel tot aan het portier van de auto, zodat ik geen enkel risico zou lopen om op mijn plaat te gaan. Ben wel een beetje klaar met de ongemakken en de gevolgen van het vallen, dus voorzichtigheid was geboden. Hoe mooi het winterse weer ook kan zijn, zodra het glad en wit is buiten, zie je mij niet op straat. Wintertijd is niet het beste jaargetij voor een eenbenige kan ik je vertellen. ???? Goed, ik zat lekker met stoelverwarming aan achter het stuur op mijn kauwgom te kauwen. Ineens beet ik op een los hard stuk. Nee, wat nu weer? ???? Ik voelde met mijn tong langs mijn tanden, terwijl ik een halve afgebroken kies uit mijn mond toverde. Kak! Daar gaan we weer. Kan het nou nooit eens normaal? Maandag heb ik meteen maar weer mijn vriend ‘De Tandarts’ gebeld…

Het kan vriezen, het kan dooien, maar als je op je bek gaat, zijn ze te laat met strooien.

Voorafgaand aan het bezoek aan mams gingen we bij Manja lunchen, maar ook hier op de parkeerplaats was het spekglad. Lynn haalde de rolstoel achteruit en hielp mij instappen om veilig de tuin van zus te bereiken. Nu zitten daar twee behoorlijke treden in het terras om bij de achterdeur te komen en moesten we even schakelen over het plan van aanpak. Met de hulp van mijn zwager en Lynn, werd ik achteruit in de rolstoel omhoog gehesen, terwijl ik zelf een draai aan de wielen gaf om het te vergemakkelijken. Aangezien de stoel niet door de enkele deur kon (ben ik zo breed??) moest de volledige pui open om ‘mijn been-vervanger’ binnen te krijgen. Maar goed, alles voor de veiligheid! Na een heerlijke lunch, verliet ik op dezelfde spannende manier, in z’n achteruit, het huis en de tuin.

Mams

Het werk van een moeder wordt betaald met kusjes en knuffels. ❤️

Mama lag te rusten in de rolstoel toen we binnen kwamen. Haar rug naar ons toegekeerd, haar hoofd hangend naar rechts. Ik was blij haar te zien, want door alle omstandigheden was het er een paar weekjes bij ingeschoten. Ze was weliswaar wakker, maar had haar ogen gesloten en was heel diep verzonken in haar eigen stille en lege wereld. Het lukte ons niet om contact te maken, maar we namen haar wel mee naar de binnentuin om daar echt even samen te zijn. Lynn duwde de rolstoel van oma en ik rolde achter hen aan. Toen we eenmaal gesetteld waren bij de kerstboom, er een kopje thee voor ons op tafel stond en de mandarijn geschild was, probeerden we opnieuw haar aandacht te trekken. Ze was erg afwezig, keek niet blij en er kon amper een lachje af. Wel ging haar mond netjes open als we haar een mandarijnpartje aanboden. Dat werkte gelukkig nog goed, de vitaminen gingen erin als zoete koek.

Weet je nog mam?

Communiceren is en blijft lastig, want ze reageert eigenlijk nergens op, toch probeerde ik wat mooie herinneringen van vroeger met haar te delen. Je weet tenslotte nooit wat ze wel al dan niet oppikt. Zo vertelde ik hoe wij vroeger Kerstmis in huize van Hooijdonk vierden. Hoe mooi en magisch ik het vond en het samenzijn met het gezin als ontzettend warm heb ervaren. Het begon elk jaar met een bezoek aan de kerk op kerstavond, maar het mooiste was toch altijd het kerstontbijt middernacht, direct na de nachtmis. Er waren natuurlijk (hoe kan het ook anders?) verse warme worstenbroodjes, kerstbrood met roomboter en beschuit met muisjes, omdat kinneke Jezus geboren was.

Groot verdriet.

Mijn moeder was de spil in het gezin en ik vertelde haar dat zij haar moederrol met verve heeft vervuld. Met als resultaat drie mooie kinderen, al zeg ik het zelf ???? en drie prachtige kleinkinderen. Dat zij mijn grote voorbeeld is, mij vele levenslessen heeft geleerd, mij prachtige herinneringen heeft meegegeven en mij altijd het gevoel heeft gegeven dat ik er mag zijn. Wat zou ik graag nog eens een goed gesprek met haar voeren, maar dat zit er helaas niet meer in. Ik kan haar alleen nog maar stevig vasthouden en zeggen hoeveel ik van haar houd. Ook Lynn dompelde haar oma in lieve woordjes en warme knuffels. Ineens, redelijk onverwacht, zien we haar gezicht betrekken en haar lip trillen. Mijn lieve moeder begon hartverscheurend te huilen. Waren het de herinneringen? De mooie liefdevolle woorden? De warme knuffels? De kerstkaart die ze ontving van haar familie? Zeg het maar. Lynn en ik hielden het niet droog en zo zaten we met z’n drietjes te grienen bij de kerstboom. Haar verdriet kwam keihard binnen. Zo intens. ????

Jeetje mam, kon je maar zeggen wat je zo ontroerde.

Geloof me, we wilden er alles aan doen om de pijn en het verdriet weg te nemen, maar wisten niet hoe. Zachtjes zongen we wat kerstliedjes, gaven haar kleine kusjes op de wang en streelden haar handen. Het stopte niet. Om de zinnen te verzetten rolden we met haar de hal in om bij het schilderij met lichtjes te kijken, dat Manja speciaal voor het verpleeghuis gemaakt heeft. Daarna zochten we een mooi plekje op haar kamer voor de kerstkaart en brachten we haar terug naar de huiskamer, waar het personeel de zorg over nam. Wij vertrokken stilletjes. In gedachte verzonken. Verdrietig. ‘Tot van de week mam, dan komen Manja en ik gezellig bij je om te genieten van een kerst high tea!’

Stom!

Naar de rubriek van Linda. – Wat vind jij stom?

• Kersten Hulpmiddelen Specialist die telkens de afspraak – voor het vernieuwen van de banden en het repareren van de handbike – verzet. Reden? De servicebus heeft een lekke band, de monteur is ziek, de materialen zijn niet op voorraad, de verkeerde spullen zijn ingeladen….zal ik doorgaan?  ????
• Dat ik altijd ondanks (of dankzij???) GoogleMaps de verkeerde weg insla. Blond!
• Dat ik er bij de sporthal achter kom dat ik mijn rechter- in plaats van mijn linker sportschoen heb meegenomen. ????
• Te hoge drempels, stoepranden, hobbels in de weg en te strak afgesteld deurdrangers.
• Letterlijk en figuurlijk vallen en wéér op moeten staan… ???? (Geef mijn portie maar aan Fikkie!)
• Dat ik bij elke poep en scheet in tranen uitbarst. (Gelukkig is er vaak wel iemand die mij weer bij elkaar veegt.) 

Christmas Time

Wat een heerlijk weer! Ik krijg gewoon zin in warme chocomel met slagroom en wil het liefst kerstliedjes gaan zingen. Rumag

Om enigszins in de kerststemming te komen, hadden Lonneke en ik kaartjes gekocht voor de Christmas Sing a Long in de Zocherlounge, een klein kerkje in Bloemendaal. Deze was speciaal georganiseerd voor de stichting JESWECAN, die zich richt op het organiseren van activiteiten en werven van fondsen met als doel een stabiele en zo zelfstandig mogelijke toekomst voor Jesse, die in 2015 hersenletsel opliep bij een ernstig auto ongeluk. Een leuk avondje samen zingen, waarvan de opbrengst geheel ten goede komt aan het goede doel; een zelfstandige woonvorm voor jongvolwassenen met niet aangeboren hersenletsel. Als dat geen mooie kerstgedachte is… ❤️

Flappie. ????

Ook nu wist ik het weer te presteren om fout te rijden. Hoe dan? Ik volgde klakkeloos en gedachteloos GoogleMaps, waardoor ik in de woonwijk achter de locatie terecht kwam. Achteraf stom, want het lag gewoon aan de hoofdweg. Duh! ????Het pad naar het kerkje was prachtig en feestelijk verlicht. Bij binnenkomst kregen we een glas Glühwein aangeboden, waarschijnlijk bedoeld als smeerolie voor onze gouden keeltjes. We zochten een mooi plekje in de zaal en bestudeerden het boekje met de songteksten. Zangeres Anita Sanders zong eerst wat bekende klassiekers, voordat we onze eigen stembanden aan het werk zetten.

Het was kerstochtend 1961
Ik weet het nog zo goed
Mijn konijnenhok was leeg
En moeder zei dat ik niet in de schuur mocht komen
En als ik lief ging spelen dat ik dan wat lekkers kreeg
Youp van ’t Hek

Ook Flappie kwam natuurlijk voorbij en mijn gedachten gingen terug naar onze Vlaamse Reus Knabbeltje, die net als Flappie zo rond kerst ineens spoorloos verdwenen was. Pa maakte indertijd een grap over het ‘verrassende’ hoofdgerecht, maar wij konden er niet om lachen. Wij waren boos en verdrietig. Maar wat bleek, Knabbeltje werd niet uitgeserveerd tijdens het kerstdiner, maar was uit logeren om gedekt te worden. Er waren dus kleine Knabbeltjes in de maak. Godzijdank! Wat waren wij blij en opgelucht! ????
Het was een leuk en ontspannen avondje. Wist je eigenlijk dat zingen gezond is? Het vermindert stress, het verstevigt de spieren, het verhoogt je weerstand en je maakt endorfine en oxytocine aan. Kortom, wij gingen blij, gezond en positief de deur uit! En de stichting? Die is weer een klein stapje dichterbij hun doel. Hoe mooi is dat?

It’s the Most Wonderful Time of the Year!

Kerst staat voor…

• Familiefeest en gezellig samenzijn
• Het kerstverhaal en de kersttradities
• Lichtjes ophangen en de kerstboom versieren
• Uitgebreid tafelen en lekker en veel te veel eten & drinken
• Traantjes wegpinken bij All you need is love
• Kerstkaarten sturen (sorry, dit jaar sla ik even over, maar bedankt voor alle lieve kaartjes)
• Je kerstpakket uitpakken het liefst in bijzijn van de kids
• Bezoek aan een kerstmarkt
• Kerstfilms kijken met het hele gezin, we hebben Home alone wel 1000x gezien ????
• Smullen van kerstkransjes, een kerststaaf en kerstbrood
• Kaarsjes branden voor de mensen die we liefhebben
• Foute kersttruien dragen
• Kerstcadeautjes onder de boom
• Dromen van een witte kerst
• Gezelschapsspelletjes spelen

Maar kerst staat ook voor…

• Bezinning
• Confrontatie
• Eenzaamheid
• Groot gemis
• Verdriet en leegte
• Vrede en oorlog
• Conflicten en irritaties
• Ingewikkeld en pijnlijk
• Rijkdom en armoede
• Kwetsbaarheid
• Verplichtingen
• Druk en verwachtingen
• Alles moet perfect zijn

En voor…

• Zorgzaamheid
• Lichtpuntjes groot en klein
• Kerstengeltjes
• Liefde & warmte
• Delen en dankbaarheid
• Positiviteit en saamhorigheid
• Genieten van de kleine dingen
• Waardevolle herinneringen
• En…kerstwensen!

Lach als je er zin in hebt, huil als je verdrietig bent, luister en praat, maak plezier en gezelligheid, maar wees vooral een beetje lief voor jezelf en voor elkaar! Fijne kerstdagen!????????????Liefs, Ilse

Spreuk van de dag

Mooi mens
Lach
Ontspan
Vraag hulp
Doe iemand een plezier
Maak een lange wandeling
Zeg een vreemde gedag
Glimlach naar een kind
Accepteer een compliment
Vervul een lang gekoesterde wens
Zet je zorgen opzij voor een dag
Vertrouw
Op jezelf
En heb lief ❤️