Na een slechte onrustige nacht door een combinatie van fantoompijn en griepverschijnselen, werd ik wakker van de wekker.
Wat een rot geluid eigenlijk, ik schrik me altijd kapot als dat ding afgaat. ???? Ik voelde me gebroken, omdat ik in mijn beleving pas net in slaap was gevallen. Dat alles van de tweede prik van het Pfizer vaccin. In mijn hoofd ontstond meteen een soort tweestrijd. Zal ik ‘gewoon’ opstaan, me over de gebroken nacht heen zetten en gaan badmintonnen of zal ik eens blijven liggen, toegeven aan dat waar mijn lijf om vraagt en kijken of het straks beter gaat? Lynn had me de avond tevoren eigenlijk al wijselijk toegesproken en gezegd dat het beter zou zijn om de volgende dag niet te gaan sporten. Wat een verstandig kind hebben we toch, van wie heeft ze dat? ????
Na wat wikken en wegen besloot ik niet eigenwijs te zijn (wijs hè?) en te blijven liggen en zette de wekker twee uurtjes later. Precies die extra tijd bleek mij goed te doen, want ik voelde me bij het opstaan weer als de oude. Ik was volledig opgeknapt. De lichamelijk reactie op de tweede vaccinatie heeft dus al met al maar één dag en nacht geduurd. Maar…alle bijwerkingen die beschreven waren, heb ik wel mogen ervaren. Bof ik even, haha. ????
Ineens was mijn vol geplande donderdagochtend leeg.
De badminton had ik dus geskipt en de vaste fysiotraining had ik al eerder afgezegd, omdat ik een taartje zou gaan eten bij mijn jarige vriendinnetje. Helaas ging dat feest niet door vanwege een mogelijke Corona besmetting en konden we het taartje op onze buik schrijven. Achteraf bleek het loos alarm, de test was negatief, maar niemand wilde natuurlijk risico nemen zo net voor de vakanties, dus was het een verstandige beslissing. Maar wat in het vat zit… juist, verzuurt niet. ???? Dat taartje houden we graag tegoed! De enige afspraak die deze donderdag bleef staan, was een heerlijke massage van Inge.
De wereld veranderd
‘Zorg dat u klaar zit, dan heeft u altijd een alibi’.
Net voordat ik op de fiets stapte om naar de massagepraktijk te rijden, bereikte mij het heftige nieuws dat misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die vorige week was neergeschoten, was overleden. Hij heeft gevochten voor zijn leven, maar de strijd verloren. Bam! ???? Die kwam binnen zeg. Koelbloedig vermoord. Verschrikkelijk. Kippenvel over mijn hele lijf. Een verdrietig gevoel overspoelde niet alleen mij, maar heel Nederland. Ik was er, net als iedereen, stil van. Nederland stopte heel even met ademhalen.
Die dag werd tevens code rood afgekondigd voor de provincie Limburg vanwege zware regenval. Er was in juli al meer dan honderdvijftig millimeter water gevallen. Dat is ruim twee keer de normale hoeveelheid neerslag! ???? Niet normaal. En bij ons was er geen drup gevallen. Bizar toch? De hevige regenval heeft veel schade aangericht in Duitsland, België, maar ook in Zuid Limburg. Hele dorpen zijn overstroomd, huizen weggevaagd alsof het niets is, wegen afgesloten, rivieren zijn buiten hun oevers getreden en er zijn zelfs doden en gewonden gevallen. Een ramp. Wat leven we toch in een bizarre tijd, hè? ????
Voor je lichaam zorgen is een investering. Je krijgt er iets voor terug wat onbetaalbaar is. Ingspire.
Aangekomen bij de praktijk van Total Recharge Massage, zette ik mijn handbike vast aan het bankje en rolde ik met de rolstoel naar binnen. Daar zette ik de stoel naast de trap en ging ik springend naar boven. Het was me-time! Terwijl ik op mijn buik op de massagetafel lag, werd ik stevig onder handen genomen door medisch masseur Inge. Alle spieren in mijn linkerbeen, mijn schouders, armen en rug deden pijn en waren verzuurd. Mijn lichaam moet dagelijks keihard werken, veel opvangen en compenseren.
De pijntjes zijn niet meer op één hand te tellen en daarom was ik blij dat er nu even aandacht voor was. Inge daagde mij uit om via mijn geamputeerde kant op mijn buik te rollen. Weet je dat ik daar nog steeds over na moet denken, hoe ik dat moet doen? Dat blijft eng en voelt zo onnatuurlijk. Na een hoop gestuntel lukte het overigens wel en dat gaf toch even een vleugje euforie. Ik genoot van het laatste ontspannende deel van de massage en ging ‘herboren’ en vol energie weer naar huis.
Familie
Ik ben niet eigenwijs, mijn manier is gewoon beter. ????
Voordat we op vakantie gaan, wilde ik in elk geval een bezoekje brengen aan mijn moeder en wilde ik pa graag nog even zien als we onze Sim bij Jorn (jawel, broer de hondenoppas) zouden brengen. Ik plande van alles in, maar aangezien mijn familie niet naast de deur woont, zou dat betekenen dat ik de nodige kilometers zou moeten maken. Manlief vond mijn plannen stom en ondoordacht, omdat we de komende week met de auto richting Italië gaan en dat zou voor mij al een hele uitdaging zijn. De plannen werden gewijzigd.
Eerlijk gezegd was ik het er in eerste instantie niet mee eens en hadden we er zelfs wat discussie over. Oké, ik ben een beetje eigenwijs misschien, ???? maar het is voor mij erg moeilijk om toe te geven dat ik niet alles meer kan, omdat ik in mijn koppie (bijna) geen beperkingen ken. Goed, puntje bij het paaltje; ik heb wel geluisterd hoor, ik kon niet anders. ???? Zitten is en blijft lastig en pijnlijk, dus misschien is het inderdaad beter om mezelf de komende dagen wat te sparen.
Venerdi
Zo reden we (Frank, Lynn, Sim en ik) vrijdagmiddag naar pa en Riet in Esbeek, voor een gezellig pré vakantie-bezoekje. Het was bewolkt, maar prima temperatuurtje om buiten te zitten. Niet alleen Corona- maar ook Sim-proof. ???? Ik weet niet hoe vaak we onze ‘o zo schattige zwarte Lab’ uit de bloemenperkjes hebben moeten trekken, maar hardleers is hij wel. ???? Ook een ijzeren tuinvogel bleek bijzonder interessant, net als de vliegen, bijen, plantjes, takjes, kruimels voor de vogels en onze lekker ruikende hapjes. Hoop dat Jorn straks veel geduld met hem heeft! ????
Sabato
Zaterdag ben ik naar Alblasserdam gereden om samen met Manja te lunchen bij Le Barrage, waar nichtje Nicky sinds kort werkzaam is in de bediening. Een prachtig restaurant met terras aan het water, met op de kaart heerlijke bites. Ik had de rolstoel en Leggy wel meegenomen, maar met alle niveauverschillen daar zouden mijn hulpmiddelen niet handig zijn, dus liet ik ze maar in de auto liggen. Na onze buikjes gevuld te hebben met diverse tapas voor het ultieme vakantiegevoel, reden we door naar het verpleeghuis.
Mams was blij ons te zien, dat zeker, maar ze was ook erg afwezig. En ondanks dat het bijna dertig graden was in de binnentuin, had moeders het koud. We verkasten van een schaduwplek naar een plekje in de zon en weer terug, toen ze de zon te warm vond. Jas aan. Jas uit. Ze werd erg afgeleid door andere gasten die op het terras zaten. ‘Wie zijn dat? Waarom zijn zij hier? Ik ken ze niet hoor!’, waardoor een stoelendans noodzakelijk was om haar met de rug naar ‘de indringers’ te laten zitten. Zo nu konden we een beetje kletsen over koetjes & kalfjes, maar zelfs dat was eigenlijk al teveel gevraagd.
Na een uurtje was het genoeg en brachten we mams terug naar de huiskamer. Ik gaf haar een dikke knuffel en een vakantiezoen. ???? Tot na de vakantie mam, ik ga naar Italië! ‘Jij gaat niet naar Italië’, zei ze vastberaden. Oeps, als dat maar geen voorbode is… Ciao! ????????
Spreuk van de dag
Thuis is een plek
maar eigenlijk veel meer
Thuis is vertrouwd
in wind en in weer
Thuis is waar we wakker worden
en we naar bed gaan
Waar we genieten en delen
geluk, soms een traan
Thuis staat voor warmte
Voor gezelligheid en sfeer
Thuis is een plek
maar eigenlijk veel meer Jip
Venerdi
Venerdi
Sabato
Fijne vakantie!
Grazie! Jij ook! ????
Fijne vakantie!
Thanks! Jullie ook Corina!????
Fijne vakantie!!!!
Jij ook Sylvia!????
He. Ilse een hele fijne vakantie. Geniet van Bella Italia. Het is je gegund. Liefs en Gr. Vanaf het Gardameer Crista
Dank je! Wat leuk Crista, jullie ook in het bella Italia! Geniet! ????
Ilse, hele fijne vakantie; geniet er van. ???????????? Karin
Merci Karin!????