Het gedicht van gisteren heeft veel los gemaakt. Soms kan ik niet om mijn gevoel heen, dan schrijf ik recht uit mijn hart. Dat lucht op en geeft een realistisch beeld van mijn proces. Ik kan niet altijd even sterk zijn en dat hoeft ook niet. Mijn verhaal delen helpt mij. Weet dat alle lieve warme reacties die ik heb ontvangen, mij ontzettend goed doen en mij de kracht geven om mijzelf weer op te laden. Dank je wel daarvoor! ❤️

Wat heb ik de afgelopen dagen gedaan? ????Vrijdagochtend was ik vroeg op, omdat ik om half acht (????) een afspraak had met Inge van Total Recharge Massage voor een heerlijke ontspanningsmassage. Even een verwen momentje voor mijn lijf, die nu zo hard moet werken. Het mooie is dat Inge ook mijn littekens masseert en ik merk dat ik dat steeds beter kan verdragen. Het roept nog altijd fantoomgevoel op, maar geen pijn. Dat is pure winst! ???? In de middag ben ik lopend met mijn prothese op de thee gegaan bij Marit, die vlakbij woont. Daar heb ik mijn been wel afgedaan, zodat ik ontspannen buiten kon zitten. Het zitten met de prothese is (nog) niet fijn. In de avond kwamen Marjon, Petra, Bruni en Peter gezellig barbecuen. Altijd leuk! ????????

Zaterdag ben ik samen met Frank in Driehuis bij Lynn haar hockeywedstrijd gaan kijken. Ik in mijn rolstoel en omdat ik voor het eerst hier kwam als Ilse2.0, was dat toch weer een beetje spannend. Het was de laatste competitiewedstrijd van het seizoen en de meiden van HBS wonnen de pot tegen Strawberries met 6-3!????????

Vanochtend was ik nog maar net mijn bed uit toen ik een motor voor de deur hoorde. Wat denk je? Staat broer voor de deur om een bakje koffie te doen. ???????? Hij had dat vooraf wel aangekondigd, maar zo vroeg had ik hem niet verwacht. Ik was dus nog in mijn badjas toen we aan de koffie gingen en een ontbijtje nuttigden. Jorn is net als Frank een vroege vogel. Dat ben ik zeker niet…????

We hebben gezellig gekletst en natuurlijk samen een rondje door de buurt gewandeld. Fijn dat het kan. Mijn prothese verrijkt in elk geval mijn leven, omdat ik dan heel even ‘gewoon’ twee benen heb. En ach, dat het er zo anders uitziet is op zo’n moment minder belangrijk, want ik loop!

Na een paar uurtjes vertrok Jorn weer met de motor naar Bavel en heb ik broerlief uitgezwaaid. ????????

Verdriet is overweldigend, en relativerend tegelijk. Want als je zoveel te verliezen hebt, wat is je leven dan toch rijk. Martin Gijzemijter