Selecteer een pagina

Sven en ik vertrokken om kwart voor negen naar het LUMC, voor een controle van de breukjes in mijn onderrug. Muziekje gezellig aan en een beetje genieten van de ‘toeristische’ route richting Leiden. We waren mooi op tijd binnen. Sven dook met zijn laptop de wachtkamer in, terwijl ik röntgenfoto’s van mijn rug ging laten maken. Vanuit de rolstoel klom ik op het bed van de röntgenkamer en werden er vanuit verschillende standen foto’s gemaakt. Ik vroeg of ik even op het beeldscherm mocht kijken en dat mocht. Zo kon ik precies zien hoe ik er aan de binnenkant uitzie. Best heel bijzonder en heel anders dan jullie, that’s for sure. ???? Na de foto’s ging ik door naar de wachtkamer van de orthopedie, waar Sven zat te werken. We dronken een kopje koffie en ik werd binnen geroepen bij dr. Broekhuis, vervangend arts van Dijkstra. Deze arts bleek ik al te kennen. Hij heeft mij verschillende keren mede geopereerd (VAC wissels) na de amputatie en heeft mij tijdens mijn opname vaak aan bed bezocht met het artsenbezoek. De röntgenfoto’s werden erbij gehaald en die hebben we samen bekeken en besproken. De twee breukjes in de wervels waren nog altijd goed zichtbaar. Ondanks dat het echt wel wat beter gaat, heb ik nog steeds veel last van mijn onderrug. Volgens de arts kan de pijn wel zes maanden aanhouden. De wervels zelf herstellen niet en blijven altijd ‘ingedeukt’.???? Daarna wilde hij weten hoe het verder met me gaat en heb ik eerlijk verteld dat ik mijn stinkende best doe mijn leven op te pakken, maar het best lastig vind allemaal. In Heliomare voelde ik mij beter en sterker dan nu soms het geval is. Daarnaast heb ik nog altijd last van fantoompijn en het litteken. Hij nam de tijd en luisterde oprecht en vertelde ook dat een dergelijke hoge amputatie zelden voorkomt en er weinig lotgenoten zijn om ervaringen mee uit te wisselen. In het LUMC gebeurt dat ongeveer twee tot drie per jaar. Na het lichamelijk onderzoek spraken we af dat er in oktober een MRI gemaakt zal worden van de heup ????????, een jaar na de amputatie, en bij de controle in december er weer een longfoto volgt. Tja…zo blijven we lekker bezig. ???? We namen afscheid en ik ging terug naar de wachtkamer, waar Sven zat. Kwamen we daar ook nog bekenden tegen uit Haarlem, waar we even mee hebben zitten kletsen. Bij de balie hebben we een vervolgafspraak ingepland en zijn we naar huis gereden.

Thuis lag er een prachtige lieve kaart in de brievenbus van mijn oude buurmeisje uit Berkel-Enschot, die ons een hele fijne Ride wensen. Zo lief!❤️

Later in de middag heb ik lekker wat gerommeld, nog wat dingetjes gedaan voor het komende weekend en gekookt. Ondanks dat ik soms kon zitten op de kruk bij het fornuis en Sven een beetje hielp, had ik te lang gestaan en was het klaar met mijn rug en moest ik echt gaan zitten. Klaar voor vandaag!

Mocht je mijn radio interview, als ambassadeur van de Ride ????, met Omroep Zeeland willen terugluisteren kan dat via:

https://soundcloud.com/omroepzeeland/zeeuwse-kamer-over-de-ride-for-the-roses-11-9-19

Het filmpje van de Nederlandse loterij is vandaag gedeeld op Social Media:

https://m.youtube.com/watch?t=4s&v=jZhRm2aGnEc

Uit een doosje vol kracht:????

Alleen de mens heeft de kracht om zijn gedachten te veranderen in de fysieke realiteit; alleen de mens kan dromen en zijn dromen waarmaken.