Vrijdag was er nog niets aan het handje, maar zaterdagochtend voelde ik me hondsberoerd. Buikpijn, misselijk en een lamlendig gevoel. Waar kwam dat nou vandaan? Misschien iets verkeerds gegeten? Ik probeerde het enigszins te negeren, nam twee paracetamol en kleedde me aan. Tja, Sim moest natuurlijk gewoon uit. Een beetje frisse lucht zou mij goed doen. Niets was minder waar. Eenmaal terug wilde ik niets liever dan mijn mandje weer in en dat heb ik echt nooit! Er zat niets anders op dan me eraan over te geven. Om kwart voor twee schrok ik wakker van de telefoon. My God, was het al zo laat? Ik ben er heel even uit gegaan, om niet veel later terug onder de wol te kruipen. Trek in eten had ik niet, want ik zag groen, maar een kopje thee op bed had ik erg kunnen waarderen. Maar ja, als je alleen woont, moet je jezelf bij elkaar rapen en jezelf aanzetten tot actie en daar had ik de puf niet voor. Uitgedroogd en uitgehongerd, zielig hè, haha. Dat was mijn zaterdag en de zondag zag er niet veel anders uit, al heb ik deze dag afgewisseld met bankhangen.
De belangrijkste functie van ziek zijn, is het creëren van de beste omstandigheden om beter te worden. OMdenken
Maandag zou ik wel weer fit zijn, ik ben tenslotte nooit echt ziek in de zin van een simpel huis-, tuin- en keukengriepje. Dat moest ook wel, want ik zou een oud vriendinnetje op visite krijgen en daar keek ik ontzettend naar uit. Maar het liep net even anders. Zondagavond werd ik geteisterd door enorme fantoompijnaanvallen. Een weeën storm van fantoomkrampen die amper weg te puffen waren en dat heeft de hele nacht aangehouden. Ik heb werkelijk geen oog dicht gedaan. Er zat dus niets anders op dan ook mijn agenda van de maandag te legen. Het zwak ziek en misselijk zijn, gaat bij mij blijkbaar altijd gepaard met hevige fantoompijnen. Dat was ook het geval toen ik Corona had. En dat is op zijn zachtst uitgedrukt, erg vervelend en vermoeiend. Het bleek een hardnekkig virusje te zijn, want het heeft dagen geduurd, voordat ik weer een beetje oké was. Uiteindelijk heb ik de hele week rustig aan gedaan. Trots op mezelf! Nou ja, het was even een paar dagen groen zien, op de tanden bijten en door…
‘De strijd verliezen? What the fuck‘
Er zijn momenten waarbij alles ineens in het niets valt. Een buikgriepje, fantoompijn, het leven op één been. Op zaterdag 30 november werd het stil in Nederland toen bekend werd dat Eva, bekend van het programma ‘Over mijn lijk’, op veel te jonge leeftijd was overleden. Via haar Insta-account ‘Longeneeslijk’ volgde ik, samen met half Nederland, haar (ziekte)proces. Niet om de ziekte zelf, maar om de persoon die zij was. Een Brabants blij ei, altijd goedlachs en positief, een enorme inspiratiebron voor velen. Grappig, want zij gaf ook namen aan haar hulpmiddelen, zoals ik met Leggy, mijn prothese deed. Zo noemde zij haar haarstuk ‘Gradje’ en haar haarband met eigen haar ‘Freek’. Hilarisch toch? Bijzonder hoe zij vele harten heeft veroverd door een open en eerlijk inkijkje te geven in haar leven met longkanker. ‘Van kanker kún je niet winnen, het is geen wedstrijd. Als je geneest, blijf je altijd achter met de gevolgen en als je doodgaat, gaat de kanker net zo goed dood.’ aldus Eva. Wat ik van haar meeneem? Leef in het nu!
Yaya sale
Silly girls, black Friday is for amateurs, real woman shop anytime! 🤪
Nu lijkt het misschien alsof ik een gat in mijn hand heb of koopjesverslaafd ben, maar geen zorgen, dat is niet het geval hoor. Ik neem de levensles van Eva gewoon meteen ter harte. De uitnodiging voor de Yaya sale kwam ergens eind oktober binnen en omdat vriendin Irene daar graag een keertje mee naar toe wilde, vond ik het natuurlijk geen probleem om me daar voor ‘op te offeren’. 🙃 Daarbij was het Black Friday en werden we al dagen bestookt met duizenden aanbiedingen, waarbij je het gevoel krijgt dat als je niets koopt je de boot mist. Hoe het afliep? Vriendin ging met lege handen en een volle portemonnee naar buiten. Terwijl ik – hoe kan het ook anders – wel even langs de kassa moest. Ik heb me echt wel ingehouden, want de schade had veel groter kunnen zijn. Met een gouden bord (leuk voor de kerst), een paar pluimen (voor in de grote vaas) en slechts één blousje, één hemdje en één colbertje rolde ik dik tevreden richting de uitgang. Ik had was goed bezig geweest en had weer wat geld bespaard. Zo kun je het ook bekijken?! 😊
Workshop AI
ChatGPT een ondersteuning of een bedreiging?
ChatGPT is een geavanceerd taalmodel ontwikkeld door OpenAI. Het is ontworpen om natuurlijke taal te begrijpen en te genereren, waardoor het kan communiceren, vragen beantwoorden, teksten schrijven, en complexe informatie uitleggen op een manier die voor iedereen begrijpelijk is.
Ben jij eigenlijk bekend met ChatGPT en de mogelijkheden die het biedt? De eerste versie werd beschikbaar gesteld in november 2022, daarna is het systeem verder ontwikkelt en heeft het een vogelvlucht genomen. Sven heeft mij ergens vorig jaar kennis laten maken met dit programma en als je het voor het eerst ziet, is het echt waanzinnig en bizar, wat dat ding allemaal kan. Best eng ook. In eerste instantie was ik 100% ’tegen’, want ik ben een schrijver/ blogger en communicatievrouw. Ik schrijf over mijn leven en dat kan een computerprogramma nooit vervangen. Toch wordt het zakelijk veel ingezet, omdat het ondersteuning biedt door snel teksten te maken, ideeën te bedenken en ingewikkelde onderwerpen simpel uit te leggen. Dit bespaart tijd en helpt zeker bij inspiratie. Voor studenten is ChatGPT een handig hulpmiddel om uitleg te krijgen, samenvattingen te maken of huiswerk te controleren, maar het gevaar is dat ze zelf niets meer hoeven doen en te afhankelijk worden. Of het überhaupt tegen te houden is… ? Ik vrees van niet. Straks krijg je echt je diploma bij een bakje (borrel)boter! 🤪
Het beste is om het te zien als een hulpmiddel, niet als vervanging van creativiteit of kritisch denken.
Samen met de dames van IPSO Huis Kennemerland had ik mij aangemeld voor de workshop AI van VWC-BUUV. Deze was speciaal voor vrijwilligers georganiseerd in het ABC Architectuurcentrum Haarlem. Klokslag één uur kwam ik binnen rollen en zag tot mijn grote schrik dat iedereen met opengeklapte laptop aan tafel zat. De jongeman die de workshop begeleidde was zich net aan het voorstellen. Snel koppelde ik mijn fiets af in de garderobe, deed mijn jas uit en schoof aan op het vrij gehouden plekje. Er werd een kort introductie rondje gedaan, waar een ieder vertelde waarvoor hij/zij zich inzette en of ze al ervaring hadden met deze schrijfhulp. Het werd een interactieve workshop. Veel nieuws heb ik niet geleerd, slechts wat kleine dingetjes, maar toch vond ik het leuk om iets meer te horen over de ins & outs en de do’s & dont’s.
Weet van het bestaan en doe er op je eigen manier voordeel mee, zou ik zeggen!
Waar ik me een beetje zorgen over maak, is dat AI in staat is om vrijwel alles na te maken, waardoor het steeds moeilijker wordt om te onderscheiden wat echt is en wat niet. En kan de jeugd die hiermee opgroeit straks zelf nog wel teksten schrijven, profielwerkstukken maken of met een gezond verstand nadenken? 🤔
Sinterklaas
Vol verwachting klopt mijn hart.
Ik nam de proef op de som en probeerde met ChatGPT een Sinterklaasgedicht te schrijven. Heel eerlijk? Hij bakte er niets van. Daarbij moet je de vraag zodanig formuleren en het systeem vullen met achtergrond informatie, dat het zich voor mij niet loonde. Dan doe ik het sneller. En beter. Of misschien ben ik gewoon te kritisch. Ouderwets ben ik dus maar zelf aan het dichten geslagen.
Er is geen jaar geweest dat ik Sinterklaas voorbij heb laten gaan. Ik vind het altijd een heerlijk avondje en een mooie traditie. Dit jaar hadden we weer eens lootjes getrokken en dat deden we natuurlijk via Lootjestrekken.nl. Geen gegrabbel, honderd keer opnieuw moeten beginnen omdat je je eigen lootje eruit gevist hebt, nee gewoon lekker makkelijk. Wij hadden allemaal een gerechtje gemaakt voor het ‘shared dining’. En wat was ik blij dat die verdomde buikpijn en misselijkheid eindelijk naar de achtergrond waren verdwenen. Na elk gerechtje deden we een paar pakjes en aan het eind moest iedereen raden wie het cadeautje voor jou had gekocht. Een paar van ons zaten er goed naast, haha. Het was hartstikke gezellig en nadat alles op- en uitgepakt was vlogen de kinderen de deur uit. En ik? Ik bleef zitten met een ontplofte keuken… 😏
Hulp voor Handicap
‘Ik ben momenteel bezig met het profielwerkstuk/meesterproef. Voor mijn werkstuk wil ik graag een documentaire maken die laat zien hoe u, ondanks uw beperking, uw leven vol en betekenisvol blijft leven. Ik ben geïnspireerd door uw verhaal en denk dat het anderen kan laten zien wat er mogelijk is, ongeacht de uitdagingen die het leven brengt.’
Niets doen is ook iets doen. 🙃
We gaan beginnen!
Spreuk van de dag
Nu
Doe wat je wilt
Blijf wie je bent
Leef!
in het moment
Het leven is nu
Vandaag is de dag
Kies voor jezelf
het mag
#veraschrijftpuur
Mooi dat je dat (buik)griepje en bijkomende ellende weer achter de rug hebt. En inderdaad, volgens mij krijgen studenten hun diploma al sinds internet bij een pakje boter, maar moesten ze er in ieder geval nog voor kunnen knippen/kopiëren en plakken. Nu hoeft zelfs dát niet meer…. 😉
Haha, tja dan hadden wij het toch net effe wat lastiger hè?! Wij moesten ‘zelf’ keihard werken voor dat felbegeerde papiertje!😏
Een buikgriep is echt verschrikkelijk. Je voelt je als een krant. Veel slapen is het beste medicijn. Sim heeft je vast gezelschap gehouden. Dieren voelen het aan als hun baas ziek is. Yaya ben ik 2x geweest maar vind het niet bijzonder. Geisha vind ik wel erg leuk. Tramontana ook (zouden zij ook een outlet hebben in Lijnden?).
Gelukkig ben ik opgeknapt! Jij bent ook een koopjesjager, haha. Tramontana begin ik niet aan, heb mijn handen al vol met Geisha en Yaya!☺️