Selecteer een pagina

Het was een prachtige dag. Hoezo blue monday? Dit was de meest deprimerende dag van het jaar…

Nou, volgens mij viel dat wel mee. Het was koud, maar de zon scheen.☀️ Hoe fijn is het dan, dat mijn eerste therapie buiten was. De rolstoelles voor gevorderden. Winterjas en handschoenen aan en gaan. We waren met een groepje van drie en de trainer. We moesten buiten na de rotonde best een hoge heuvel voorwaarts op, halverwege draaien en verder in zijn achteruit naar boven. Leuke pittige oefening. Naar beneden lijkt makkelijk, maar als je jezelf laat gaan, word je ongetwijfeld gelanceerd. Dus net als bij het skiën, bochtjes maken naar beneden.

Het volgende obstakel was een hoge stoeprand.

Je moet tijdig je voorwielen omhoog trekken (soort wheely), dan hard aan je wiel draaien om ook de grote wielen op de stoep te krijgen. De hoge stoeprand af lijkt makkelijk, maar dat is het niet. Als je het niet goed doet, val je er zo voorover uit. We eindigden weer in de sporthal, waar de ochtendgym van start ging. Deze keer hebben we met 1 en 2 kg gewichtjes getraind en dat was best zwaar. We hadden daarna net tijd voor een kopje, voordat de volgende therapie begon, badminton. ???? En wat vond ik het leuk! Echt! Vroeger heb ik na mijn hockey carrière (????) ook een paar jaar op badminton gezeten, dus ik kan het heus nog wel een beetje. Gewoon overslaan, hard, hoog, heerlijk! Het ‘plaatsen’ en vooral het daarop reageren is nog een dingetje…???? Daarbij moet je uitkijken dat je niet vol enthousiasme je stoel uit stort. Kan maar zo gebeuren. ????

Na deze training had ik het echt wel warm ???? en was het tijd voor een rustmomentje. Vanwege de pijn en ‘zittijd’, lunch ik op bed. Zo kan ik rusten en eten tegelijk. Ik kan dan echt niet meer lekker zitten, dat is en blijft ook zo vervelend…

Bij de bekken fysiotherapie lag ik op een (hard) bed en deden we verschillende oefeningen om de spierfunctie van de bekkenbodem en de stabilisatie rondom de lage rug en bekken te verbeteren. Het blijft een beetje vaag, omdat mijn lichaam juist daar zo veranderd is. Hoe liggen de spieren en zenuwen en hoe functioneel zijn ze nog? Blijf het een lastige therapie vinden, ook omdat ik nooit precies kan vertellen wat ik daar gedaan heb. Bilspieren aanspannen in een bil die er niet meer is, hoe doe je dat?

Nou ja, ik zal het vast een keer ontdekken. Hierna had ik een half uurtje de tijd om weer een kleine aanpassing te laten doen bij de technische dienst. De mannen die daar werken zijn super vriendelijk en relaxt en helpen je zo mogelijk direct. Mijn grote wielen moesten een klein stukje naar achter gezet worden (op verzoek van mijn rolstoelles trainer) en mijn banden opgepompt. Dus dat werd geregeld. Nu blijkt dat ik mijn stoel met heel veel kracht op de rem moet zetten, dus morgen maar even terug naar de heren met de vraag of ze deze iets vrouw vriendelijker kunnen instellen. ????

Tijdens de ergo-fysio combi zijn we naar de huiskamer op de ergo afdeling gegaan om in de heerlijke fauteuils het een en ander te bespreken. Wij hebben een WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) melding gedaan bij de gemeente Haarlem en zijn in afwachting van een afspraak voor een keukentafel gesprek. Maar hoe ga je dat gesprek aan? Wat heb ik nodig? Hoe meer ik zelf weet wat ik wil, hoe duidelijker ik het kan vertalen. Nou dat dus!

Collega Daisy en Martijn kwamen na mijn middagprogramma op visite om gezellig bij te kletsen. Ik ben weer op de hoogte van alle ontwikkelingen binnen de Rabobank en ik vrees dat ik deze straks bijna niet meer terug zal kennen. Rond vijven gingen we samen naar beneden, zij gingen naar huis en ik ging richting de Orangerie voor het avondeten. We hebben met een aantal revalidanten lekker roti gegeten en over onze ‘problemen’ gesproken. Een ieder van ons kampt wel met iets, waarbij de ander misschien kan helpen of tips kan geven. Dat is mooi en zeker ook belangrijk. Na een lekkere cappuccino bij de bar, ben ik weer naar mijn kamer gegaan. Beetje schrijven, terwijl ik spiegel en rust. Dat is multitasken! ????

Spreuk van de dag

Kijk niet achterom met spijt,
maar vooruit met hoop en dromen.
Gisteren ben je kwijt,
maar morgen moet nog komen.
Martin Gijzemijter