Het is vandaag woensdag, maar het voelt als maandag.

Hoe dan? ????

Mijn wekker ging om half acht af….oef…snel uitzetten, anders wordt mijn kamergenote wakker. De verpleegster stond meteen naast mijn bed, omdat de eerste therapie al om half negen gepland stond. Veel tijd voor mijn ochtend rituelen hadden we dus niet. Douchespullen mee en op naar de badkamer. Ik heb heerlijk gedoucht! Natuurlijk moesten de pleisters er weer af om de wonden te spoelen. De schaafwond was (is) nog steeds open, dus pijnlijk. ????Na de douche deed ik mijn badjas aan en ging ik terug naar mijn kamer om mezelf (deels) aan te kleden. Mijn ontbijt werd op bed gebracht en deze heb ik genuttigd terwijl de verpleegster zich bezighield met mijn wondverzorging. Klokslag half negen stonden mijn fysio- en ergotherapeut in mijn kamer met goed nieuws. Ze vroegen of ik wilde ‘handbiken’….yes! Ja heel graag! ???? Dus met z’n drieën naar de sporthal om een handbike uit te proberen. De uitleg was dat je remt door het stuur naar je toe te trekken. In de bocht kun je sturen door deze naar links of rechts te draaien, terwijl de handvaten omhoog staan. Ik had de zaal helemaal voor mezelf en kon een paar rondjes rijden. Ik vond het echt vet! Waarschijnlijk ga ik vanaf volgende week met de handbike groep mee naar buiten. Jihaa…daar word ik blij van! ????

Na deze handbike ervaring, had ik tijd om even terug naar de kamer te gaan om mijn haar te föhnen.

Om half tien was ik weer terug in de sporthal voor de rolstoelgroep. Weekends mogen de meesten naar huis en juist dan ‘loop’ je dan tegen dingen aan, waarmee je hier in Heliomare aan de slag gaat. Dus ik had aangegeven dat het buiten lastig rijden is met al de hobbels en de hoge schuine stoepafritten. De trainer zette een parcours uit met planken van verschillende hoogte. Wij mochten daar één voor één overheen rijden. Oefening baart kunst, want het ging mij deze keer beter af dan de vorige. Aansluitend deed ik mee met de ochtendgym. Gewoon omdat ik tijd en zin had om mee te doen. Deze les kregen we allemaal twee ringen om oefeningen mee te doen. Hoe creatief kun je zijn?! ????

Daarna moest ik wel snel door naar de zit- en rolgroep, waar we uitleg kregen van de fysio en ergo over het (actieve) zitten en waar je op moet letten bij de aanschaf van een rolstoel. Er is uiteindelijk heel veel keus en dan is het belangrijk om zelf goed te weten wat voor jou werkt, wat prettig is en wat het beste past bij jouw fysieke uitdagingen.

Net toen ik op mijn bedje lag, kwamen Jorn en ons pap uit het zonnige zuiden op visite. We hebben eerst een bakje koffie gedaan op mijn kamer. Daarna gingen zij de tafel dekken voor de lunch in de woonkamer, terwijl ik nog een gesprekje had met de diëtiste. Met haar heb ik afgesproken volgende week mezelf te wegen. Deze week zo na de kerst, is niet verstandig (daar kan ik mij wel in vinden na al die oliebollen ????). Mijn buik is erg opgezet en pijnlijk, waarschijnlijk van 3 maanden fraxiparine (spuitje bloedverdunners). Er zitten echt veel knobbels in mijn buik en er zitten behoorlijk wat blauwe plekjes. Nu maar hopen dat we daar een oplossing voor kunnen vinden en het opgeblazen gevoel verdwijnt. Mocht dit niet het geval zijn, kunnen we wat in de voeding aanpassen. De diëtiste zou dit ook doorgeven aan de arts, zodat hij morgen naar mijn buik kan kijken. Na het gesprek schoof ik aan bij de tafel van Jorn en pa. Zij hadden gezorgd voor een gezonde lunch met worstenbroodjes, volkoren broodjes met kaas, zalm en humus, verse jus en fruit. Tja…en als je met elkaar zit, eet je veel meer dan in je eentje…????

Verder in middag had ik nog zelfstandig oefenen bij de fysio. Pa en Jorn gingen mee om te kijken. Ik begon eerst bij de loopbrug, dat is voor mij goed te doen, omdat de leuningen stevig en solide zijn. Daarna heb ik ‘gewoon’ met krukken gelopen, met Jorn als bodyguard aan mijn zijde, voor het geval dat…

Mijn leerpunt vanuit huis was de hoge drempel bij de voordeur. Dat heb ik dus meteen geoefend! De fysio legde een houten ‘drempel’ neer en Jorn deed het voor op één been. Daarna volgde ik, als ik in de swing zat ging het goed. Als ik voor de drempel stil ging staan, vond ik het lastiger om te bedenken wat ik moest doen. Conclusie: Niet nadenken, maar doen! ???? Bekijk hier het filmpje.

Na deze training heb ik de heren een rondleiding gegeven door het complex. Wel leuk om te laten zien, wat je waar allemaal doet. De oefentrap, de sporthal, het zwembad en de fysio- en de ergo ruimte. O ja we zijn ook nog bij de technische dienst langs geweest om nieuwe doppen op mijn krukken te zetten. De oude hadden bijna geen profiel meer.

Voor mij was het echt tijd om te gaan liggen, ik had mijn zittijd ver overschreden en dan gaat het zitten echt niet meer. Voordat Jorn en pa weer naar huis vertrokken, hebben we samen nog een kopje koffie/ thee op mijn kamer gedaan.

Deze avond heb ik voor het eerst beneden in de Oranjerie gegeten. Samen met de andere revalidanten. Het eten was lekker en samen eten is veel leuker dan alleen op je kamer… wat ik 2 maanden lang gedaan heb.???? Toch haalde ik het toetje niet, omdat ik teveel pijn had moest ik terug naar boven. Jammer, maar het begin is er!????????

Straks lekker slapen, tot morgen! ????

Als het niet loopt zoals je hoopt, word dan niet kwaad om hoe het gaat, maar accepteer, relativeer, en probeer het morgen weer.

Martin Gijzemijter