Dit zou zomaar eens het kortste blog kunnen worden sinds tijden. Kunnen, want zeker weten doe ik het nooit. Ik begin vaak te tikken en voor ik het weet staat er alweer een heel verhaal op mijn beeldscherm. Dan heb je tijd voor twee kopjes koffie tijdens het lezen in plaats van één, haha.
Weet je trouwens dat dit mijn 865ste blog is? Ja echt, ik schrijf al bijna 7 jaar over mijn leven met één been. Dat betekent ook dat ik alweer bijna 7 jaar rollend, hupsend en als een soort kangoeroe door het leven spring. Niet normaal toch? Alsof het niet anders geweest is. Nou ja, dat hoor ik vaak terug, dat ‘men’ inmiddels zo gewend is aan mijn ‘veranderde’ en beperkte lijf, dat het bijna niet meer vreemd oogt. Ilse2.0 werd natuurlijk ook het nieuwe normaal. Toch moet ik bekennen, dat dit voor mij wel anders voelt. Nog steeds. Als de dag van gisteren kan ik mijn complete lijf en valide leven nog herinneren. Het was een stuk makkelijker en vanzelfsprekender. Praktischer en sneller. Zorgelozer en vrijer. Onbeperkt en ‘gewoon’ gewoon.

Anders

Jij bent zo mooi anders dan ik.

Iedereen is anders, anders was iedereen er niet.

Alles is anders. Hoe ik mij beweeg, wat ik doe, hoe ik de dingen doe, wat ik wel en niet (meer) kan, hoe ik benaderd word en hoe er naar me gekeken wordt. En dat elke dag opnieuw. De foto boven dit blog is genomen in 2018 tijdens onze zomervakantie in Kreta, wat achteraf de laatste vakantie bleek te zijn met een compleet lijf. Tja, als ik terugkijk naar waar ik vandaan kom – en dat heb ik gedaan door wat oude blogs van 2018 en 2019 terug te lezen (doe ik anders nooit…) -, is het echt heel bijzonder om te zien hoe ik er nu voor sta. Weliswaar niet op een zonnig strand, maar gewoon thuis in Haarlem. Op zijn tijd letterlijk (en figuurlijk) uit balans en ietwat onstabiel, maar over het algemeen redelijk zelfredzaam, sterk en krachtig. Ik woon alweer een jaar in mijn ‘moodboard’ en ben oprecht nog heel blij met mijn paleisje. Dat voelt soms ook gewoon als vakantie. Zo fijn en gezellig!

Je lacht omdat ik anders ben? Ik lach omdat jullie allemaal hetzelfde zijn! 🙃

Maar…

Er is ook een ‘maar’,  want met een complex lijf, heb je te dealen met lichamelijke ongemakken en pijntjes. En ja, het is weer eens zover. Het zitten gaat me deze week niet goed af en dat ‘zit’ me niet lekker. Geen idee waarom het nu opspeelt, maar het missen van een halve derrière is en blijft echt een dingetje. Kramp, fantoompijn en een naar gevoel in het geamputeerde deel. Omdat ik zo scheef zit, is de pijn in mijn onderrug op het moment niet te harden. Altijd als ik last heb van die onderste wervels, denk ik weer terug aan de val op de camping, in augustus 2019. Tijdens een potje buitentafeltennis ging het mis. Ik had de rolstoel niet op de rem gezet (stom, stom stom!) en stuitte keihard op de grond toen ik wilde gaan zitten. Nadat ik was afgevoerd door de ambulance werden er in het ziekenhuis twee breukjes in de wervels geconstateerd en ik vrees dat ik daar soms nog steeds last van heb.

Zwemmen.

Pijn doet ook wat met je mind, ik word er toch weer onzeker van en het stemt me iets minder vrolijk. Laten we hopen dat het snel ‘overwaait’. Misschien is zwemmen wel de oplossing. Afgelopen week had ik mezelf (en jullie) beloofd te gaan zwemmen, maar het weer is mij toch een beetje tegengevallen en dus besloot ik om uit te stellen. Ze zeggen van uitstel komt afstel, maar als die zon de komende dagen eindelijk gaat schijnen, spring ik het water in. Nu echt! ✌🏼Paracetamolletjes erin en door.

Soms moet je dieper vallen dan je ooit bent gevallen om groter op te staan dan je ooit was. ✨

Er gebeurt veel in de wereld en als je het nieuws dagelijks volgt, verdwijnt je positieve blik soms als sneeuw voor de zon. Overstromingen, stormen, hittegolven met bosbranden tot gevolg nemen door klimaatverandering toe. Oorlogen en conflicten zijn aan de orde van de dag. En ook om ons heen is er veel kommer en kwel. Ligt dat aan onze leeftijd of gebeurt er nu gewoon meer dan vroeger? Het ligt natuurlijk ook aan de digitale wereld waarin we leven. We zien en horen alles van wat er gaande is. De zomers zijn daarom altijd goed om een beetje afstand te nemen van de dagelijkse realiteit. Vakantie leent zich daar prima voor, maar voor de thuisblijvers doen ook datingshows en reality-programma’s het goed. Het is niet voor niks dat we massaal aan de buis gekluisterd zitten als B&B Vol Liefde begint. Singels gaan op zoek naar liefde, verbinding en verdieping (kan het woord bijna niet meer horen, haha), maar vinden vooral ongemak, klusjes, stiltes, onkruid en….een dikke middelvinger. 😄 Ach, kunnen we ons en keertje ergens anders druk om maken…

Takenlijst: 1. Word wakker. 2. Zet koffie. 3. Drink Koffie. 4. Zet meer koffie. 😄

Ik hoef geen inspirerende quote. Ik wil koffie!

Maar nu is het vakantie- en dus komkommertijd, ook voor mij. Voor mijn gevoel staat het leven deze zomer in standje slow motion. En ondanks dat ik niet echt vakantie heb, gedraag ik mij er wel naar. Ik ga later naar bed en blijf in de ochtend net even iets langer liggen. Sim slaapt gelukkig ook lekker uit. En ja, ik vind het heerlijk om een kopje koffie op bed te drinken, dus hups ik elke ochtend naar de keuken. Geen trappen, geen gedoe. Heerlijk! Ik start de dag met het drinken van een vol glas water en zet vervolgens het Nespresso apparaat aan. Na wat gepruttel en gereutel is de koffie gezet en hups ik voorzichtig – om geen druppel onderweg te verliezen – terug naar de slaapkamer. Zittend met de kussen in mijn rug geniet ik dan echt van mijn eerste bakkie pleur. Beter kan het niet, toch?

Bomenbezorgd

Innerlijke rust, in mijn hoofd ben ik alvast een moestuintje begonnen. Loesje 

Eindelijk was de ‘hersteldienst’ van Bomenbezorgd.nl daar. Vroeger dan verwacht, want ik had de hele ochtend ‘vrij’ moeten houden, maar om negen uur kreeg ik een belletje dat hij voor de deur stond. Top, want dat gaf me wat meer ruimte voor de dag. Een leuke vlotte jongeman stelde zich voor en kwam via de schuur met wat gereedschap de achtertuin in. Veel hoefde ik niet uit te leggen, want hij zag al dat het niet helemaal goed gegaan was. Het was ‘anders’ dan zou moeten. Het ‘beperkte’ boompje heeft hij uitgegraven, iets verplaatst (stond tegen de Rododendron aan) en recht gezet. Ook de andere Cipres stond scheef en was niet goed ingegraven. De palen van 2 meter heeft hij netjes in mijn schuur gezet (vond hij ook niet passend en nodig om te plaatsen) en de grond netjes egaal gemaakt. Duidelijk was dat hij wel kennis van zaken had en mij de nodige tips gaf voor de verzorging van de mediterraanse boompjes. Ik kreeg zelfs advies over het wel dan niet planten van mijn olijfboom die zichtbaar niet helemaal gelukkig in een pot staat. So, problem solved, ik ben weer tevreden.

Handbike

Kink in de kabel…

Spreuk van de week

Jij mag druk zijn,
jij mag stil zijn,
jij mag heel zijn of k-a-p-o-t,
jij mag hier zijn zoals het voelt,
gewoon jezelf, a lot.
#lizismore