Het einde van het jaar is inzicht. Tijd om even achterom te kijken en de balans op te maken. Wat zou het fijn zijn als ik de ellende achter me zou kunnen laten, om vol goede moed en vertrouwen het nieuwe jaar in te stappen. Nou ja, hupsen of springen dan. Toch denk ik dat ik het verdriet van de relatiebreuk nog wel een tijdje bij me zal dragen, daar is veel meer tijd voor nodig. Het moge duidelijk zijn, ook dit jaar gaat bij mij de boeken in als een bewogen jaar, zoals ik er al meerdere heb gekend, maar dan anders. We kunnen wel stellen dat het leven mij behoorlijk uitdaagt, maar ik ga de uitdaging aan (alsof ik een keuze heb) en beloof er het beste van te maken. 2023 is het Jaar van het Konijn, wat symbool staat voor geduld, geluk, vrede, harmonie en groei. Dat klinkt in elk geval veelbelovend! Maar voordat het zover is, blik ik terug op afgelopen jaar. Kijk je met mij mee?

Kerstmis 2022

Alleen als ie ijs- en ijskoud is.

Kerst begon eigenlijk al een beetje op vrijdag, met een feestelijke high tea in het verpleeghuis van mijn moeder. Manja en ik waren de gelukkigen die een vorkje mee mochten prikken. De tafels in de huiskamer waren gezellig gedekt en er stond heel wat lekkers klaar. Van zalmsandwiches tot zoete kleurrijke petit fours, van ouderwetse vruchtjes uit blik, tot kerstbrood met roomboter. Mama, die diep weggezonken was, zat met haar hoofd voorover gebogen aan de kop van de kersttafel en wij gingen aan weerskanten zitten om haar te voorzien van heerlijke hapjes. Vroeger dronk ons mam graag ijskoude Jägermeister, ik vind dat spul echt niet te zuipen maar goed, voor de gelegenheid had zus een klein flesje voor haar meegenomen. Als aperitiefje en als afsluiter. Ik was ervan overtuigd dat ze een vies gezicht zou trekken, omdat ze nu alleen nog af en toe een advocaatje met slagroom krijgt, maar niets was minder waar. Niks nippen, nee ze dronk met grote teugen alsof het een frisje was. ‘Ho maar mam, de avond is nog jong!’ ????

Retro hapjes.

Er werden warme hapjes uitgeserveerd, zoals een saucijzenbroodje, mini knakworstjes, ragout uit blik, diepvries saté vermoedelijk uit een zak – want ik herkende de smaak van vroeger – en een stukje gebakken vis. Contact met mams was er nauwelijks, ze had grotendeels haar ogen gesloten, maar ze zat te smikkelen en verbaasde ons door zelf af en toe wat in haar mond te proppen. Dat doet ze anders nooit! Volgens mij houdt ze ons dus iedere keer gewoon voor de gek. Bij het slokje ‘kruidendrank’ tussendoor trok ze een vies gezicht, maar na het eten tikte ze het glaasje zo weg. Shotje!! In één keer… als zij die nacht niet lekker geslapen heeft, weet ik het niet meer. ???? Gelukkig kreeg ik aan het eind van het etentje toch nog een warme blik en een klein glimlachje van haar cadeau. Voldaan en met bolle buikjes namen we met een dikke knuffel afscheid van haar. ‘Tot volgend jaar mam. Hang in there!‘

Kerstkilo’s. Je wordt niet dik tussen kerst en oud & nieuw, maar tussen oud & nieuw en kerst.

Godzijdank, de kerstdagen zijn achter de rug. Ik zag er eerlijk gezegd als een berg tegenop. De confrontatie met wat er niet meer is, is bij deze feestdagen extra groot. Eerste kerstdag hebben we ondanks onze break up wel met het gezin en aanhang ‘gevierd’. Het voelde heel natuurlijk en vertrouwd, maar het was – als ik voor mezelf spreek – ook beladen, want we zijn nu eenmaal geen happy family meer. De afstand was voelbaar en pijnlijk, maar toch was het fijn om bij elkaar te zijn. Heel dubbel dus. Sven had een heerlijk vis-menu voorbereid en Lynn had de tafel prachtig gedecoreerd. We begonnen zoals gebruikelijk met een borreltje vooraf en wat kleine cadeautjes van onder de boom. Daarna hebben we uitgebreid getafeld en heel even leek alles weer zoals het was. Zoals het hoort te zijn. Toch kwam dat pijnlijke moment dat mijn wederhelft naar ‘huis’ ging. Dat was best moeilijk en voor mij emotioneel. De kinderen vingen mij liefdevol op en droogden mijn kersttranen. ????

Tea Time.

De huiskamer werd op tweede kerstdag behoorlijk verbouwd, omdat de tuintafel en stoelen naar binnen moesten voor de kerst-High Tea met de familie. De kinderen mochten het zware werk verrichten, omdat ze aan mij niet zoveel hebben. Ik ben vooral een ‘sta in de weg’ die ongevraagd advies en tips geeft. Ieder zijn taak, haha. Rond het middaguur was iedereen binnen en kon het feest beginnen. Sven had gezorgd voor de hartige hapjes, zus voor de zoete variant, Lynn en Joos voor een prachtig gedekte kersttafel, Nicky voor een Pornstar Martini, Jorn voor handgemaakte bonbons uit Esbeek en ik voor een soepie boordevol vitaminen. Pa en Riet hadden, naast een chocolade verrassing en fles drank, ook worstenbroodjes en verse eieren van de boer meegenomen. Ik blij! Het zag er allemaal heel feestelijk uit en we hebben genoten van al het lekkers. We sloten de middag af met een potje ouderwets sjoelen en hadden de grootste lol, omdat het fanatisme uit al onze poriën kwam. En weet je wie de winnaar was? Precies. De oudste van het stel, ons pap. Pa…volgend jaar willen we revanche!

2022 is het jaar van…

• het vaccineren, boosteren en controleren van de coronapandemie, al vrees ik dat we er nooit helemaal vanaf zullen komen.
• de uitbraak van de apenpokken. Ik wist niet dat het bestond, maar het blijkt besmettelijk via huid-op-huidcontact en uitwisseling van lichaamssappen. Gadver!
• de oorlog in Oekraïne. Verschrikkelijk!
• seksueel grensoverschrijdend gedrag. Nederland is ‘Boos’. Het onderwerp maakte veel los, ook bij mij. Ik heb er een kwetsbaar blog over geschreven: BOOS.
• de grote puinhoop op Schiphol. Wanbeleid en grote personeelstekorten zijn de oorzaak van urenlange wachtrijen op onze luchthaven wat leidt tot grote ergernissen. Vluchten worden geschrapt en duizenden passagiers missen hun vlucht. Behalve de heer Benschop, die vloog de hele wereld over…
• Max verstappen. Deze kanjer prolongeerde de titel ‘Wereldkampioen van de Formule 1’. Diepe buiging!!
• het Wereldkampioenschap ⚽ in Qatar. Helaas heeft Louis Nederland niet naar grote hoogte doen stijgen.
• het overlijden van de 96 jaar oude koningin Elizabeth II.
• de vele crisissen; de energiecrisis, de huizencrisis, de inflatiecrisis, de koopkrachtcrisis, de klimaatcrisis, de stikstofcrisis, de toeslagencrisis, de vluchtelingencrisis en de woningmarktcrisis (al bleek dat laatste bij onze breuk gek genoeg geen enkel probleem te zijn). En nu heb ik thuis ook nog een crisis…

Hoogtepunten

Valt de berg ontzettend tegen, klim dan maar tot waar je kunt. Want het uitzicht halverwege, is ook al een hoogtepunt. Martin Gijzemijter

• Wat was het bijzonder om bij te mogen dragen aan de live televisieshow ‘Voor het leven’ (als vervolg op; Sta op tegen kanker) en inspiratie te mogen zijn voor het immense kunstwerk van streetartist Judith de Leeuw (JDL) dat op 30 mei op NPO 1 onthuld werd. De samenwerking met het KWF en I Care Producties was fantastisch en het klikte meteen met de andere kandidaten Kelly en Pim. Een ervaring om nooit te vergeten. Heb je het programma gemist, klik dan hier en kijk de uitzending terug.
• En dat was nog niet alles. Ook werd ik samen met Leggy gevraagd mee te doen aan de commercial van het KWF ‘Voor het leven’. Ik heb een hele ochtend in Amsterdam – geheel opgemaakt en gestyld – voor de camera staan shinen, ben slechts één seconden in beeld, maar had het niet willen missen. Het resultaat is prachtig.  Als het goed is, komt de reclamespot in 2023 weer terug op de buis. Wil je het nog eens zien? Klik dan hier.
• Achteraf is onze vakantie naar het Spaanse Calpe, ook één van mijn hoogtepunten. Toen wist ik alleen nog niet dat het onze laatste vakantie samen was. Wel super fijn dat Lynn met ons mee ging en ook Sven voor een weekje invloog.
• Dat ik was uitgenodigd voor het afscheidscollege van mijn arts, professor Dijkstra, was zowel een hoogte- als dieptepunt. Een dieptepunt omdat hij door een ernstig ongeval zijn passie en levenswerk niet meer kan uitoefenen. Een hoogtepunt omdat ik mijn brief bij het afscheid mocht voorlezen, als dank voor alles wat hij voor mij en vele lotgenoten gedaan en betekend heeft.
• De goede uitslagen van de scans die in april en oktober zijn gemaakt van de longen en heupgebied en natuurlijk het knobbeltje op mijn schouder, wat godzijdank loos alarm bleek.
• De familiereünie met de Van Hooijdonkjes en het uitje met pa, broer en zus in ons ‘eendje’ oftewel familie in blik, waren wel heel bijzonder, gezellig en hilarisch. Dat moeten we vaker doen, alles is tenslotte familie!
• De topper van 2022 was toch wel de 5-daagse vakantie met Sven naar Tenerife. Het was heerlijk om weer even ’thuis’ te zijn, het eiland rond te toeren, oude vriendinnen op te zoeken, heerlijk te eten & drinken en te genieten van de Spaanse zon. Dat smaakt naar meer! Mas y mas!

Dieptepunten

• Tja, boven aan dit lijstje staat natuurlijk de relatiebreuk met Frank. Na bijna 25 jaar samen en alles wat we hebben meegemaakt, is het niet gelukt om bij elkaar aangehaakt te blijven. We zijn getrouwd in voor- en tegenspoed, maar wat als de tegenspoed de overhand neemt? Tegenslag kan je dichterbij elkaar brengen, maar ook uit elkaar drijven. Heel pijnlijk en verdrietig, maar we zullen een weg moeten vinden hiermee om te gaan.
• Het verlies van onze lieve tante Trinette uit Den Haag, die net voor haar 99ste verjaardag het leven liet. Zij was er klaar voor (beter gezegd; klaar mee), maar we missen haar enorm.
• Ik ben diep geraakt door verhalen van mensen om mij heen. Misschien niet gek, omdat ik mij toch wel beweeg in een kwetsbare wereld. Een wereld waar mensen tegenslag te verwerken krijgen. Soms zelfs keer op keer. Het leven is niet eerlijk, nooit geweest ook. Het leven is hard en soms verdomd pijnlijk. Het is een samenspel van donker en licht. Maar wat als het licht wegvalt? Mijn gedachten gaan uit naar de mensen die op welke manier dan ook geraakt zijn door kanker. ❤️

Leerpunten

• Life coach Saakje Bakker heeft mij meegenomen in een workshop ‘Storytelling’, waarbij ik mijn hele verhaal inclusief levenslessen op papier heb gezet om mensen te inspireren. Ik heb geleerd de rode draad eruit te pikken en er een samenhangend verhaal van te maken.
• Tijdens een netwerkbijeenkomst vroeg ik mij bij het voorstelrondje oprecht af ‘wie en wat ben ik eigenlijk?‘ Voorheen was ik iemand met een titel en een functie, nu moest ik vooral opzoek naar ‘mijn nieuwe zelf’. Inmiddels durf ik hardop te zeggen; Ik ben Ilse2.0 (op weg naar Ilse3.0) blogger, ervaringsdeskundige en ambassadeur van Inloophuis Kennemerland, Wegwijzer bij kanker en van de Toegankelijke Stad Haarlem. Mij motto is: Je bent sterker dan je denkt! Mijn missie: mensen inspireren, motiveren en leren relativeren.
• Dit was ook het jaar van het loslaten. Eerst ging Lynn voor drie maanden naar Thailand, wat ik haar uiteraard ontzettend gunde, maar wat toch ook heel wat traantjes bij vertrek gekost heeft. En nu is het grote loslaten begonnen; van mijn man, het oude leven en onze toekomst samen. Alles is en wordt anders. Ik heb nog een hoop te leren vrees ik…
• Samen met tien vrijwilligers van Inloophuis Kennemerland hebben we deelgenomen aan de cursus ‘Positieve Gezondheid‘ van de IPSO. Echt heel leerzaam en interessant. Mensen zijn niet hun aandoening, maar toch ligt daar doorgaans de focus op. Alle aandacht gaat uit naar het oplossen van (lichamelijke) klachten en gezondheidsproblemen. Positieve Gezondheid kiest een andere invalshoek. Het accent ligt niet op ziekte, maar op mensen zelf. Op hun veerkracht en op wat hun leven betekenisvol maakt en daar herken ik mij zeker in. Deze benadering reikt veel verder dan alleen het medische aspect en met dit gedachtegoed gaan de Centra van leven met en na kanker in 2023 ook mee aan de slag.
• Tijdens de familieopstelling en de paardencoaching heb ik inzichten gekregen waarmee ik verder kan. De belangrijkste lessen uit deze bijzondere sessies zijn dat ik het oude mag loslaten, duidelijk grenzen mag stellen en bewaken, op eigen been moet en kan staan en verder mag kijken dan waar ik nu ben. Er is nog zoveel meer moois. Op dus naar Ilse3.0!

Trots op 

• Mijn bloedjes van kinderen Sven en Lynn, waar ik zielsveel van houd. Wat doen ze het toch goed, ook als het leven tegen zit. Een diepe buiging voor deze twee lieve schatten! ❤️
• De 84 blogs die ik dit jaar geschreven heb, met een totaal van een kleine 142.800 woorden…
• Het mooie aantal mensen dat ik bereik met mijn verhalen.
• Mijn deelname aan het event ‘Fietsen voor Geluk’, waarbij we met het team ruim €3.760 hebben opgehaald voor het Inloophuis Kennemerland.
• Onze deelname met team Ilse’s Angels aan de Ride for the Roses in Almere op 1 oktober, de vierde verjaardag van Ilse2.0. We hebben een mooi bedrag bij elkaar gefietst voor kankeronderzoek. Het is keihard nodig, omdat het aantal verwachte kankerdiagnoses, vooral door vergrijzing, zal blijven stijgen. Samen moeten we dat een halt toeroepen. Kanker moet de wereld uit!
• Sven die zijn Bull gehaald heeft en nu de titel Bachelor of Science draagt, maar zo ambitieus is dat hij nog lang niet is uitgestudeerd.
• Lynn die een goede keuze heeft gemaakt door het overstappen van ‘Gezondheid & Leven’ naar HBO-Verpleegkunde. Heb je ergens last van? Lynn kan je nu al vertellen wat er in je lichaam aan de hand is. Zo knap hoeveel zij nu al weet!

Het inchecken van vlucht 2023 is begonnen. Jouw tussenlandingen zijn; positieve gezondheid, liefde & vriendschap en vele lichtpuntjes. De vlucht duurt 12 maanden. Enjoy your flight! 

Spreuk van de dag

2022
Het liep anders dan verwacht,
maar wat je verwacht loopt altijd anders.
Je bent sterker dan gedacht,
want wat je dacht bleek vaak niet meer dan een gedachte te zijn.
Je hebt de liefde gevierd,
angst gevoeld,
geduld moeten hebben,
vertrouwen gehad en soms vertwijfeld om je heen gekeken.
Je hebt afscheid genomen om ruimte te maken voor jezelf.
Te worden wie je bent.
Je stem te laten horen en jezelf te laten zien.
soulmission