Een gemiste oproep van een onbekend nummer. NH Nieuws had een berichtje achtergelaten op mijn voicemail.

Het blijft bijzonder hoe de dingen soms lopen. Laatst vertelde ik al dat Lonneke en ik vrijwilliger zouden zijn bij de Swim to fight cancer in Haarlem. In 2018 had ik mij ook aangemeld, maar omdat ik toen voor de derde keer slechts nieuws had gekregen en wist dat mijn been geamputeerd moest worden, heb ik afgezien van die taak. Mijn hoofd stond er niet naar. Wel heb ik die zonnige editie mijn broer naar de finish gecoacht en aangemoedigd. Maar nog vóór de gevreesde uitslag, ben ik toen geïnterviewd door NH Nieuws bij het openluchtzwembad de Houtvaart om aandacht te vragen voor het event. Met twee benen stond ik stoer voor de camera, niet wetende wat me te wachten stond en vertelde ik hoe belangrijk het is om geld op te halen voor kankeronderzoek.

Nu, vier jaar later, was dezelfde crew op zoek naar motivatie-verhalen achter de Swim en via mijn blog, kwamen ze opnieuw bij mij terecht. Niet als potentiële deelnemer, maar als vrijwilliger. Met één groot verschil; dat er de afgelopen jaren heel wat gebeurd is en mijn lijf in de tussentijd ietwat veranderd is. Voor hun een bijzonder verhaal om de urgentie van dit soort events uit te dragen. We maakten een afspraak voor een kort interview op donderdagmiddag. Locatie: de Houtmarkt aan het Spaarne.

Donderdag

Hi, ik wacht het buitje even af, dan stap ik op de fiets. Tot zo!

Na mijn donderdagochtend sport, had ik me omgekleed om netjes met Leggy voor de camera van NH Nieuws te verschijnen. Precies op de afgesproken tijd kwam het alleen met bakken uit de lucht vallen. Natuurlijk! ???? Snel appte ik mijn contactpersoon dat ik de bui even af zou wachten, zodat ik niet als een verzopen katje daar aan zou komen. Gelukkig duurde de regen niet lang, sprong ik bij de laatste druppel op de fiets en sjeesde richting het centrum. De reporter stond al proefshots aan het water te maken en begroette mij enthousiast. Na een kort babbeltje gingen we van start. Terwijl zij het ‘aankomst-shot’ zou filmen, mocht ik met de handbike opnieuw aan komen rijden, afkoppelen en met Leggy aan het water gaan staan. Wel had ik de dame voorbereid dat ze achteraf maar een beetje moest ‘knippen en plakken’, omdat het opstaan met prothese vanuit de rolstoel nooit heel snel en soepeltjes verloopt.

Langs de kade deed ik een paar stappen, maar Leggy bewoog niet lekker mee. Zo koppig als ze soms kan zijn, bleef ze gestrekt en met een gesterkt been kun je niet lopen. Voor de zekerheid vroeg ik of de reporter kon reddingszwemmen, want als ik het water in zou vallen, zou zij mij met been en al van de bodem moeten plukken. Gelukkig bleef ik staande en kon zij de nodige vragen stellen. Soms scheen het zonnetje en soms vielen er een paar druppels. Binnen een half uur stond het interview erop en zeiden we elkaar gedag. De bedoeling was dat vrijdags een laatste promotiefilm, met onder andere mijn aandeel, verspreid zou worden om Haarlem enthousiast te maken voor het event. Als deelnemer, vrijwilliger, toeschouwer, sponsor en donateur.

Vrijdag: breaking news

SWIM TO FIGHT CANCER WORDT VERPLAATST!

Vrijdagochtend om twaalf uur kwam het bericht binnen van het Hoogheemraadschap, dat de waterkwaliteit van het Spaarne dusdanig slecht is, dat het niet verantwoord zou zijn om erin te zwemmen. Er blijkt heel veel blauwalg gemeten te zijn in het water in combinatie met een bacteriewaarde die tien keer de maximale waarde heeft. Met dit gegeven is het bestuur en het crisisteam bij elkaar gekomen om de scenario`s te bespreken. Na intensief overleg heeft de vrijwilligersorganisatie helaas moeten besluiten de Swim door te schuiven naar september 2023′, aldus de organisatie.

Mijn telefoon ging, NH Nieuws belde. ‘Heb je het al gehoord? De Swim is afgelast.’ Ja, ik heb het slechte nieuws zojuist in de mail gelezen, antwoordde ik. Wat een teleurstelling voor alle deelnemers en wat verdrietig voor de organisatie die hier enorm veel tijd en energie in hebben gestoken. Met hart en ziel hebben zij het hele event opgetakeld en dat dit. Echt heel sneu. Ik weet als geen ander hoe belangrijk zo’n event kan zijn. Het is voor velen een doel, een houvast, een lichtje in de donkere tunnel. De zwemmers hebben er keihard voor getraind, zij hebben allemaal hun eigen verhaal en motivatie om die sprong in het Spaarne te maken. Een behoorlijke tegenvaller.

Het interview kon natuurlijk regelrecht de prullenbak in, want alle promotie-uitingen werden gecanceld. ‘Maar je doet volgend jaar toch mee? Dan doen we het gewoon dunnetjes over!‘, zei de dame in kwestie. Ze had mij in het interview een uitspraak ontlokt over deelname bij de eerstvolgende editie, maar aangezien dit gesprek niet uitgezonden is en er dus geen openbaar bewijsmateriaal is, ben ik niemand iets verplicht, haha. ???? Kom ik daar even goed weg…  ????

Alternatief land-programma.

Zondag, 18 september; D-day

Love life. Fight cancer.

‘Swim to Fight Cancer is een initiatief van Stichting Fight cancer, dat in 2014 ontstaan is door een aantal enthousiastelingen met een geweldig leuk idee: een unieke zwemtocht in natuurlijk buitenwater, waarbij deelnemers zoveel mogelijk donaties ophalen voor kankeronderzoek. Een mooi en creatief initiatief dat de afgelopen jaren is uitgegroeid tot een succesvol evenement dat door heel Nederland georganiseerd wordt. Het is mooi en ontroerend om te zien hoeveel mensen ieder jaar meezwemmen, allen met een persoonlijke motivatie om het water in te springen.’

It’s raining cats and dogs. ????????

Zondagochtend begon nat en koud. Wat een pokkenweer zeg. Heel eerlijk? Als ik niet zo plichtsgetrouw was geweest, was ik lekker binnen gebleven. Maar ja…dat is niet de aard van dit beessie, dus trokken Lonneke en ik het crewshirt over onze regenjas aan en vertrokken we – tussen de buien door – richting het clubhuis van Scouting groep Dorus Rijkers in de Koralensteeg. Dit was het verzamelpunt van de vrijwilligers en hier konden we gezamenlijk een bakje troost drinken. Ik schat in dat er van de honderd vrijwilligers er hier maar een man of twintig aanwezig was, maar ja, ook wel weer begrijpelijk. Afgelasting betekende ook dat de meeste taken waren komen te vervallen. Wel mochten wij de stad een beetje blauw kleuren met onze Swim-shirts, dus gingen we iets voor tijd richting het podium.

Van de regen in de drup..

De stad lag er redelijk verlaten bij. Er waren weinig mensen op straat en ik vroeg me af of er überhaupt iemand op het alternatieve programma af zou komen. Het zal toch wel? Zou anders wel heel sneu zijn voor de organisatie. Om twee uur werden de aanwezigen; deelnemers, een handje vol bezoekers en de vrijwilligers, welkom geheten door de organisatie en startte DJ FlexyFrank het entertainment programma. Ondertussen begon het zo hard te regenen dat wij massaal (in het blauw) onder een grote parasol doken, op één van de terrassen aan de stadskant. De rest van het evenemententerrein was zo goed als leeg. Het was een trieste aanblik.

Spring altijd in het diepe, het ondiepe doet namelijk zeer. OMdenken

Om een beetje op temperatuur te blijven bestelden we een lekker kopje warme thee. We zaten zo dicht bij elkaar, dat de wind geen ruimte had om tussen ons door te razen. Langzaam maar zeker kwamen er toch wat meer bezoekers kijken, maar dan heb ik het over tientallen, niet meer. Een enkeling had het bericht gemist en vroeg nog vrolijk hoe laat de eerste zwemmers het Spaarne in zouden springen. Jammer joh, we moesten het doen met zangeres Marleen Bijleveld, die het event-lied ‘Spring! wederom prachtig ten gehore bracht. De deelnemers die het meeste geld hadden ingezameld, waren alsnog uitgenodigd en kregen van de kinderburgemeester en burgmeester Jos Wienen een gouden badmuts uitgereikt. Kippenvel bij het horen van hun verschillende verhalen.

Kies niet het doel met de laagste kosten, maar het doel dat het meeste bereikt. J. Melse

Er volgden nog wat optredens op het talentenpodium en de deelnemers die alsnog gekomen waren, ontvingen de felbegeerde medaille. Niet voor het zwemmen, maar voor het binnenhalen van zoveel donaties. Om drie uur kwam er een bootje met de ‘gouden badmutsen’ die de cheque van het totaal donatiebedrag de lucht in hielden. Er was maar liefst  € 461.129,11 opgehaald. Echt een fantastisch bedrag! En omdat wij als vrijwilliger van team Welkom toch niets te doen hadden, bestelden we maar een wijntje om het mooie resultaat en deze dag te vieren. Iemand moet het doen, haha en je moet tenslotte altijd zelf de slingers ophangen. ???? DJ Jeff topte de middag feestelijk af, terwijl de mensen huiswaarts keerden, op zoek naar een droog plekje en een beetje warmte. ????

Had je een startnummer? Niet getreurd, want de startbewijzen van de zwemmers worden doorgeschoven naar volgend jaar. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dus…blijf in de tussentijd vooral lekker zwemmen, dan zal ik je volgende editie gewoon weer van harte welkom heten namens team Ontvangst!

Ride for the Roses ????

Goede doelen, dat zegt een hoop over de overige doelen. Loesje ????

Over een dag of tien komt team Ilse’s Angels zelf weer in actie. Dan stappen wij in Almere op de fiets om geld bij elkaar te trappen voor het goede doel; letterlijk en figuurlijk in de versnelling voor kankeronderzoek. Leuk om te vertellen dat we heel blij zijn met de tussenstand (op het moment van dit schrijven), want de teller staat op €1.272! Bij deze wil ik alle mensen die gedoneerd hebben ontzettend bedanken van hun steun. Zoals mijn broer zo mooi schreef; ‘Mijn zus viert het leven! En dat gunt ze anderen ook. Je kunt haar Ride for the Roses weer sponsoren. Niets moet, alles mag.’ En zo is het precies. Klik hier voor mijn donatiepagina.

Wat het weer die dag gaat doen weten we nog niet, maar we hopen natuurlijk van harte dat het zonnetje gezellig komt kijken. We houden de weerapps goed in de gaten, zodat we tijdig een verzoeknummertje kunnen indien bij de weergoden. Droog fietsen is wel zo fijn… En vooruit een beetje warmte kunnen we ook wel gebruiken! ????️

Spreuk van de dag

Laat gisteren niet knagen
aan deze nieuwe dag,
pluk kansen en wees dankbaar
dat je hem beleven mag.
Lizismore