Selecteer een pagina

Met gezonde spanning werd ik wakker. Vandaag was het D-day, op weg naar meer vrijheid en zelfstandigheid. Langzaam druppelde er verschillende berichtjes, om mij succes te wensen voor de rijtest, binnen. Lief! ???? Nu kon het niet meer mis gaan. Ook al wist ik dat ik het rijden met links redelijk onder de knie had, was een test met examinators van het CBR toch echt wel een dingetje. Had bijna dezelfde kriebel in mijn buik als toen ik achttien was, bij mijn eerste rijexamen. Herinner jij dat ook nog? Mandy haalde mij om half tien op, het stormde nog altijd, maar had van de rij-instructeur begrepen dat ze zelden een rij-examen wegens weersomstandigheden afzeggen, dus in die zin, no worries. Het ging dus echt gebeuren vandaag. Met een extra sterke cappuccino gingen we al kletsend naar Heliomare, mooie afleiding ook. ???? Daar aangekomen hebben we mijn prothese in de oefenzaal geparkeerd en heb ik Mandy vervolgens uitgezwaaid. Na een toiletbezoek rolde ik naar het kantoor van de rijschool en bleef in de gang zitten wachten. Een oude bekende had zojuist de test gehad en kwam binnen lopen met de twee mannen van het CBR. Naar zeggen had ze goed gereden en ze zou binnen de positieve uitslag krijgen. Mijn revalidatiegenootje kwam ondertussen mij nog even een hart onder de riem steken en bleef bij me, totdat ik opgeroepen werd. Dat duurde en duurde maar, de knoop in mijn maag werd steeds groter en voor de zekerheid ging ik nog maar een keertje plassen. Eigenlijk hoefde ik niet, maar dat waren de zenuwen denk ik. Vele therapeuten liepen langs en iedereen wenste mij ‘toi toi’. Eindelijk ging de deur open en mocht ik naar binnen. Mijn rij-instructeur zat links aan de tafel, de twee examinators rechts. Heel officieel dus. Na een klein kennismakingspraatje kreeg een korte uitleg over de test, rijvaardigheden waaraan ik moest voldoen en de codes voor het rijbewijs die gekoppeld werden aan de diverse aanpassingen en beperkingen. Met eigen woorden moest ik vertellen hoe ik de auto ging bedienen, maar liet ook even doorschemeren dat ik ‘gezonde spanning’ had. Ze konden het maar beter weten. Nadat we alles besproken hadden, gingen we richting de lesauto. Ik liet mijn rolstoel in het kantoortje staan en ging op krukken naar buiten. Met één windvlaag was ik bij de auto, ik vloog nog net niet door de lucht…???? Richard opende het portier voor mij en legde mijn kussen op de zitting, vervolgens mocht ik plaatsnemen, ging één van de heren naast mij zitten en de ander achterin. Autogordel om ✅, spiegels in de juiste stand ✅, stoel goed aanschuiven ✅ en starten maar. Richard wenste mij succes en zwaaide ons uit. De test was begonnen. Nadat ik het parkeerterrein had verlaten, mocht ik bij de rotonde rechts afslaan en een klein stukje verder op mocht ik de lijnbus volgen, rechtsaf richting het centrum van Wijk aan Zee. Door de kleine straatjes zijn we eerst naar een parkeerplaats aan zee gereden, waar we prachtig uitzicht hadden op de wilde golven. Daar mocht ik laten zien, dat ik achteruit kon inparkeren. Op dezelfde parkeerplaats moest ik plankgas geven en op de schreeuw ‘stop’, trapte ik de rem keihard in en stonden we binnen een mum van tijd stil. Yes, die was gelukt! ✅ Verderop in een doodlopende straat, moest ik keren omdat we ‘zogenaamd’ verkeerd waren gereden. Ook de hellingproef was in de route opgenomen. We zaten gezellig wat te kletsen en ineens uit het niets riep de examinator ’stop!’, totaal onverwacht moest ik snoeihard met links op de rem trappen, om te laten zien dat ik snel kon handelen in noodsituaties. Ook deze ging perfect! ✅ Na een half uur toeren door Wijk aan Zee waren we al weer terug bij start, en kreeg ik in de auto al te horen dat ik met ‘veel overtuiging’ geslaagd was voor de rijtest! ???? Yes, yes, yes, I did it!! ???? In the pocket! ???? Binnen in het kantoor werd ik gefeliciteerd en hebben we samen met de rij-instructeur de rijtest geëvalueerd en de belangrijkste zaken doorgesproken. We zijn het dorp niet eens uit geweest, omdat ze snel door hadden dat ik het rijden met links wel beheerste. Ze hebben er alle vertrouwen in dat ik veilig de weg op kan. Veel oefenen en gewoon doen. ????Weer een prachtige mijlpaal bereikt. ???????? Binnen nu en twee weken kan ik de brief met de officiële uitslag verwachten en met dezelfde brief kan ik naar het gemeentehuis om een nieuw aangepast rijbewijs aan te vragen. Frank heeft de auto vanmiddag al meteen naar de garage in Hoorn gebracht om de nodige aanpassingen in de auto in te bouwen. Zodra ik het ’papiertje’ in handen heb, ga ik de weg op. Op naar meer vrijheid en zelfstandigheid. Hello world ????, I’m back!???? ???????? Met een happy face ???? rolde ik van het kantoor van de rijschool naar dat van Linda, manager Sport & Spel, om te kletsen over de Heliolympics. Iedereen die ik in de gang tegenkwam vroeg hoe het was gegaan. Nou ja, ze hoefden het eigenlijk niet eens te vragen, het was van mijn gezicht af te lezen…???? ????Toepasselijk cadeautje van Marie; autodrop!! ????

Spreuk van de dag ????

Wees trots op wat je hebt bereikt, al heb je nog duizend dromen. Zorg dat je af en toe ook kijkt, naar hoever je bent gekomen. ✨