Selecteer een pagina

Het nieuwe korset is echt even wennen. Om het uit te proberen moest ik dit weekend aan de wandel. Zaterdag ging ik zonder Body, om de focus op het lopen en de passing van het korset te kunnen houden, een blokje om. Na twintig meter voelde ik al wat punten waar het schuurde. Een daarvan was op mijn derrière om het netjes te zeggen. ???? Je moet je voorstellen dat je een halve onderbroek van hard plastic aan hebt, model hoog in de taille die tegen je bil schuurt, in de huid van je buik en je heup drukt en zo strak zit dat je bijna geen lucht krijgt… Dat dus. ???? En dan vragen mensen of ik dat been ooit wel de hele dag kan dragen. Pfff…???? Ik wil wel, maar heel comfortabel is het nog niet en zal het voorlopig niet worden ook. Ik blijf gestaag oefenen, dan zien we wel hoe ver we komen. De aanhouder wint, toch? Haha, mijn been kan een nieuw kunstje! Ik kan namelijk al zittend mijn benen weer over elkaar doen. ???? Zie je wat ik bedoel? Er zit een nieuw knopje boven de knie op mijn prothese, waarmee ik mijn been in allerlei standjes kan zetten. Handig hoor! Ook toen ik met Lynn op de fiets naar de kerstmarkt wilde. Ik probeerde met mijn prothese in de rolstoel te gaan zitten, maar toen ik eenmaal zat, stond mijn kunstbeen helemaal naar rechts buiten en viel de voet buiten de voetplaat. Soort x-been. ???? Door het knopje boven mijn knie in te drukken, kon ik mijn been zo draaiden dat de twee voeten netjes naast elkaar kwamen te staan. Het was trouwens voor het eerst dat ik met Leggy met de handbike op stap ging. Bekijk hier het filmpje. Leuk, was weer een nieuwe uitdaging! ✅ Ik koppelde mijn bike aan en fietste met Lynn naar de grote markt. De drukte begon al in de korte Zijlstraat, waar de kerstmarkt begon.???? Alles was afgesloten en je mocht in de stad alleen maar lopen. Mijn voordeel is dat ik, als mindervalide, wel stapvoets mag blijven fietsen, ‘elk nadeel heb zijn voordeel’ aldus Johan Cruijff (of was het Willem van Hanegem?). ???? Lynn stapte af en ging lopend verder met de fiets aan de hand. We moesten door de mensenmassa om bij de bewaakte fietsenstalling te komen. Sommige mensen maakten ruimte voor me, maar het merendeel keek totaal over mij heen. Voelt toch een beetje naar hoor. Na een twintig minuten bereikten we de stalling en parkeerden we onze fietsen. Ik ging rollend verder en baande een weg door de menigte richting de Grote Bavokerk, waar oud collega Karin een optreden gaf met het koor Singing Unlimited. Toen we bij de ingang op de Oude Groenmarkt kwamen, zag ik alweer drie of vier hoge treden. Onmogelijk om hier met de rolstoel binnen te komen. ???? Lang leve Leggy! Ik stond op uit mijn stoel en liep met mijn krukken de trap omhoog. Lynn tilde de rolstoel de kerk in. Binnen ging ik weer in mijn stoel zitten en reden we richting het podium en het gedeelte waar je kon zitten. We bleven bij de laatste rij hangen, omdat dochterlief niet helemaal vooraan wilde zitten. Ik rolde door het gangpad naar voren om even naar Karin te zwaaiden en een fotootje te maken. Daarna wilde Lynn met gierende banden naar buiten. ???? We gingen de andere zijde van de kerk naar buiten, waar het wel rolstoelvriendelijk was. Gelukkig maar! We hebben nog een rondje gedaan over de kerstmarkt, maar dat was eigenlijk geen doen. Ik kon sowieso niets zien, zag alleen maar benen. ???? Nu weet ik ook weer waarom er voor kinderen geen bal aan is, ik heb ook geen kerstbal gezien. Je ziet niets en je wordt ook niet gezien…???? Maar ik kan het wel afvinken, de kerstmarkt van Haarlem bezocht als Ilse2.0. ✅

Karin vroeg of ik nog even reclame wilde maken voor hun kerstconcert op 14 december. Dus bij deze: www.singingunlimited.nl ????

De mannen hadden gisteren een prachtige kerstboom gekocht. ???? Ik vind dat altijd zo leuk en werd er ook echt blij van. Een mooi vol boompje. Vanochtend stonden de kerstspullen beneden en hebben Lynn en ik met gezellige kerstliedjes aan, onze kerstboom versierd. ????????Herinneringen van afgelopen jaar kwamen boven drijven. Vooral toen ik mijn roze kerstboompje uit de doos haalde. Deze kreeg ik afgelopen jaar van Jennifer in een pakketje opgestuurd vanuit Tenerife, toen ik in Heliomare lag. Daar was ik toen zo blij mee. Iedereen moest er ook om lachen. Nu een jaar later ben ik ‘gewoon’ thuis, hoe heerlijk is dat?! Het toeval wil trouwens dat Lynn deze middag in Heliomare moest zaalhockeyen, een thuiswedstrijd voor mij dus. ???? Frank had rijdienst en ik hoopte dat er een plekje in de auto voor mij over zou blijven. Elf meiden van zestien en zeventien jaar nemen best veel plek in. ???? Mijn rolstoel ging achterin de auto en ik deed mijn prothese aan. Samen met Lynn reden we naar de IJsbaan waar het verzamelpunt was. De meiden pasten gelukkig allemaal in de drie auto’s en ik kon blijven zitten en hoefde niet lopend terug. ???? Aangekomen in Heliomare gingen het team inspelen en de wedstrijd voorbespreken, terwijl wij een bakje koffie dronken in de Orangerie. Gek, maar ook leuk om hier eens te zijn om een andere reden dan mijn revalidatie. Net voordat de eerste wedstrijd begon, gingen we de zaal in. De teams die voor hun hadden gespeeld waren klaar, pakten hun spullen en vertrokken. Een van de vaders bleef bij mijn rolstoel staan en keek aandachtig, waarop ik hem aansprak. Hij wilde weten wat er anders was aan mijn wielen, behalve de bijzondere looks. Nadat ik uitgelegd had dat deze loopwheels een betere en voor mij noodzakelijke vering hebben, keek hij naar mijn prothese. Hij vond hem cool en stelde ook hierover de nodige vragen. Ik waardeer dat wel, die open nieuwsgierigheid. Lynn haar eerste wedstrijd begon. Het was een leuke spannende pot, die de meiden wisten te winnen met 3-2. ????????Lynn stond echt lekker te spelen. Net voor de tweede wedstrijd, kwam mijn revalidatiegenootje die nog intern zit, de sporthal in. Samen hebben we de wedstrijd al kletsend bekeken, die wederom werd gewonnen door HBS met 4-2. Super gedaan! Hierna gingen we terug naar Haarlem en deed ik thuis snel mijn been af, omdat ik hoognodig naar de wc moest en dat kan niet met Leggy aan. Ben wel trots, want ik heb mijn prothese toch ruim drie uur, zonder te veel pijn, gedragen. ????????

 

Spreuk van de dag ????

Wie vandaag leeft, heeft morgen een fijne herinnering.